گروگانگیری مطالبات داروخانه‌ها توسط تامین اجتماعی

به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، داروخانه به عنوان حلقه آخر زنجیره تامین دارو شناخته می شود. دارو در ابتدا از مسیر تولید یا واردات به مرحله پخش می رسد و از آنجا به داروخانه ها می رسد. داروخانه ها نیز عهده دار تامین داروهای مورد نیاز مردم و بیماران هستند.

در حالی که بیشترین اصطکاک مالی بین داروخانه ها و بیمه ها وجود دارد در عین حال بیشترین جدال نیز بین آنها برقرار است و داروخانه ها با توجه به اینکه از قدرت مالی بالایی برخوردار نیستند لاجرم با کوچک ترین تاخیر بیمه ها در پرداخت مطالبات آنها دچار بحران نقدینگی شده و در نتیجه آن توان خرید دارو و...، را ندارند. به این ترتیب شاهد شکل گیری کمبود کاذب دارو هستیم.

حجم زیادی از فروش دارو در سطح داروخانه ها،متعلق به بیمه های پایه و به خصوص بیمه سلامت و بیمه تامین اجتماعی است و در این بین سازمان تامین اجتماعی به عنوان شریک بزرگ داروخانه های سرپایی شناخته می شود که روزانه ده ها هزار نسخه با پوشش بیمه تامین اجتماعی وارد داروخانه ها و بعد از سندسازی به بیمه تامین اجتماعی ارسال می شود تا پول آنها به حساب داروخانه ها واریز شود.

متاسفانه از سال های گذشته تا امروز داروخانه های سرپایی در بخش خصوصی که حدود ۱۷ هزار داروخانه را در کشور شامل می شود، همواره با سازمان تامین اجتماعی برای گرفتن مطالبات خود در زمان مقرر، دچار چالش بوده اند. این وضعیت نقدینگی داروخانه ها به خصوص داروخانه های کوچک را به شدت مختل ساخته است.

در روزهای گذشته شهرام کلانتری خاندانی رئیس انجمن داروسازان ایران در نامه ای به مصطفی سالاری مدیرعامل سازمان تامین اجتماعی عنوان داشت: داروخانه‌ها بیش از این امکان ارائه خدمت ندارند و در صورت عدم اقدام موثر ناچارند بیمه شدگان تامین اجتماعی را به مراکز ملکی آن سازمان ارجاع دهند.

در همین حال شهرام کلانتری رئیس انجمن داروسازان ایران نیز در نامه ای به مسعود پزشکیان، رئیس جمهوری درخواست کرده بود که مشکل مطالبات داروخانه ها از بیمه تامین اجتماعی را پیگیری کند.