حذف ارز ترجیحی انسولین ضرر بسیار زیادی برای بیماران خواهد داشت
رئیس هیئتمدیره جامعه پزشکان متخصص داخلی ایران در خصوص پایبندی بیماران به درمان گفت: پایبندی به درمان در میان بیماران متفاوت است، معمولاً کسانی که داروی خوراکی مصرف میکنند همکاری بیشتری دارند، اما در مورد افرادی که نیاز به تزریق انسولین دارند، وضعیت متفاوت است.
به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، ایرج خسرونیا نسبت به پیامدهای گرانی و دشواری دسترسی به انسولین برای بیماران دیابتی هشدار داد و گفت: اگر بهدلیل گرانی فقط افراد توانمند بتوانند دارو تهیه کنند از نظر شرعی و عرفی محل اشکال است.
آمار رسمی مبتلایان، کمتر از واقعیت جامعه
رئیس هیئتمدیره جامعه پزشکان متخصص داخلی ایران با اشاره به آمارهای رسمی مبتلایان به دیابت گفت: طبق آمارهای موجود در حال حاضر حدود ۹ میلیون نفر مبتلا به دیابت در کشور هستند، اما من این آمار را قبول ندارم و معتقدم تعداد واقعی بسیار بیشتر است چراکه معمولاً ۴۰ تا ۵۰ درصد مبتلایان از بیماری خود بیاطلاع هستند، از میان بیماران شناختهشده، حدود ۱۰ درصد از انسولین استفاده میکنند.
ترس از انسولین، از بیماران تا پزشکان جوان
وی در خصوص پایبندی بیماران به درمان افزود: پایبندی به درمان در میان بیماران متفاوت است، معمولاً کسانی که داروی خوراکی مصرف میکنند همکاری بیشتری دارند، اما در مورد افرادی که نیاز به تزریق انسولین دارند وضعیت متفاوت است. در کشور ما هم خود بیماران و هم برخی پزشکان بهویژه پزشکان جوان از تجویز انسولین واهمه دارند. من با بیش از ۵۵ سال سابقه طبابت معتقدم انسولین در بسیاری از موارد از برخی درمانهای خوراکی نیز مؤثرتر است و نباید از آن ترسید.
انسولینهای نسل جدید، تزریق روزانه بهجای چندین نوبت
خسرونیا با اشاره به پیشرفتهای علمی در درمان دیابت گفت: خوشبختانه پیشرفت روزافزون علم در حوزه دیابت باعث شده امروز انسولینهایی در اختیار داشته باشیم که تنها با یک تزریق در روز قند بیمار را کنترل میکنند در حالیکه قبلاً مجبور بودیم دو تا سه نوع قلم انسولین با تزریقهای مکرر سه یا چهار ساعته برای بیماران تجویز کنیم، این تغییر هم کیفیت زندگی بیماران را بالاتر میبرد و هم احتمال پایبندی آنان به درمان را افزایش میدهد، اما چالش اصلی، قیمت این داروهاست.
گرانی انسولین و تهدید عدالت در درمان
رئیس هیئتمدیره جامعه پزشکان متخصص داخلی ایران با انتقاد از وضعیت اقتصادی و تأثیر آن بر درمان بیماران گفت: شرایط اقتصادی کشور باعث شده تهیه هر دارویی برای بیماران چالشبرانگیز باشد، انسولین هم از این قاعده مستثنا نیست. باید تا حد امکان قیمت این دارو پایین باشد تا بیماران دسترسی بهتری به انسولینهای جدید داشته باشند و عوارض کمتری را تجربه کنند، حذف ارز ترجیحی انسولین ضرر بسیار زیادی برای بیماران خواهد داشت. اگر انسولین با ارز آزاد محاسبه شود قیمت آن چندین برابر میشود و بسیاری از بیماران با توجه به سطح درآمد خود توان پرداخت این هزینهها را نخواهند داشت، در نتیجه درمان را نیمهکاره رها میکنند و با عوارض جدی مواجه میشوند.
عوارض قطع انسولین، از کما تا قطع پا
وی در خصوص پیامدهای قطع یا کاهش مصرف انسولین بهدلیل گرانی یا کمبود دارو توضیح داد: مبتلایان دیابت که انسولین مصرف میکنند، اگر بهدلیل گرانی یا دردسترس نبودن دارو انسولین موردنیاز خود را تزریق نکنند در کوتاهمدت با عوارضی مثل کتواسیدوز، بیهوشی، کما و ضعف عمومی مواجه میشوند، در بلندمدت نیز بیماری کنترلنشده میتواند منجر به عوارض چشمی، آسیب کلیه، گانگرن پا، قطع عضو و سایر پیامدهای جدی و پرهزینه شود.
هزینه برای دیابت، سرمایهگذاری ملی است
خسرونیا با تأکید بر ضرورت تحقق عدالت در درمان برای همه مردم ایران گفت: وظیفه ما این است که عدالت را در درمان فراهم کنیم. اگر بهعلت گرانی فقط افرادی که توان مالی دارند بتوانند دارو تهیه کنند این وضعیت از نظر شرعی و عرفی قابل قبول نیست، از وزارت بهداشت و سازمانهای بیمهگر درخواست داریم نقش فعالتری در حمایت از بیماران ایفا کنند، وزارت بهداشت و سازمانهای بیمهگر باید کاری کنند که پرداخت از جیب بیمار به رقم مناسبی برسد. عدم توجه به این موضوع علاوه بر آنکه بیماران را با عوارض جدی مواجه میکند هزینههای بسیار بالاتری را در آینده به دولت و بیمهها تحمیل خواهد کرد، هرچقدر دولت برای پیشگیری و درمان دیابت هزینه کند در واقع نوعی سرمایهگذاری انجام داده است چراکه عوارض جدی دیابت هم برای فرد و هم برای نظام سلامت هزینههای گزافی به همراه دارد.
درخواست برای تخصیص بودجه ویژه انسولین
رئیس هیئتمدیره جامعه پزشکان متخصص داخلی ایران در پایان تأمین مالی پایدار برای داروی انسولین را ضروری دانست و گفت: راهکار عملی، تخصیص بودجه مشخص برای انسولین توسط دولت و سازمانهای بیمهگر است تا بیماران ناچار نباشند هزینه بیشتری برای داروی حیاتی خود پرداخت کنند. دسترسی منصفانه به انسولین،شرط لازم برای کنترل دیابت و جلوگیری از بحرانهای آینده در نظام سلامت است. روزنامه شرق
آمار رسمی مبتلایان، کمتر از واقعیت جامعه
رئیس هیئتمدیره جامعه پزشکان متخصص داخلی ایران با اشاره به آمارهای رسمی مبتلایان به دیابت گفت: طبق آمارهای موجود در حال حاضر حدود ۹ میلیون نفر مبتلا به دیابت در کشور هستند، اما من این آمار را قبول ندارم و معتقدم تعداد واقعی بسیار بیشتر است چراکه معمولاً ۴۰ تا ۵۰ درصد مبتلایان از بیماری خود بیاطلاع هستند، از میان بیماران شناختهشده، حدود ۱۰ درصد از انسولین استفاده میکنند.
ترس از انسولین، از بیماران تا پزشکان جوان
وی در خصوص پایبندی بیماران به درمان افزود: پایبندی به درمان در میان بیماران متفاوت است، معمولاً کسانی که داروی خوراکی مصرف میکنند همکاری بیشتری دارند، اما در مورد افرادی که نیاز به تزریق انسولین دارند وضعیت متفاوت است. در کشور ما هم خود بیماران و هم برخی پزشکان بهویژه پزشکان جوان از تجویز انسولین واهمه دارند. من با بیش از ۵۵ سال سابقه طبابت معتقدم انسولین در بسیاری از موارد از برخی درمانهای خوراکی نیز مؤثرتر است و نباید از آن ترسید.
انسولینهای نسل جدید، تزریق روزانه بهجای چندین نوبت
خسرونیا با اشاره به پیشرفتهای علمی در درمان دیابت گفت: خوشبختانه پیشرفت روزافزون علم در حوزه دیابت باعث شده امروز انسولینهایی در اختیار داشته باشیم که تنها با یک تزریق در روز قند بیمار را کنترل میکنند در حالیکه قبلاً مجبور بودیم دو تا سه نوع قلم انسولین با تزریقهای مکرر سه یا چهار ساعته برای بیماران تجویز کنیم، این تغییر هم کیفیت زندگی بیماران را بالاتر میبرد و هم احتمال پایبندی آنان به درمان را افزایش میدهد، اما چالش اصلی، قیمت این داروهاست.
گرانی انسولین و تهدید عدالت در درمان
رئیس هیئتمدیره جامعه پزشکان متخصص داخلی ایران با انتقاد از وضعیت اقتصادی و تأثیر آن بر درمان بیماران گفت: شرایط اقتصادی کشور باعث شده تهیه هر دارویی برای بیماران چالشبرانگیز باشد، انسولین هم از این قاعده مستثنا نیست. باید تا حد امکان قیمت این دارو پایین باشد تا بیماران دسترسی بهتری به انسولینهای جدید داشته باشند و عوارض کمتری را تجربه کنند، حذف ارز ترجیحی انسولین ضرر بسیار زیادی برای بیماران خواهد داشت. اگر انسولین با ارز آزاد محاسبه شود قیمت آن چندین برابر میشود و بسیاری از بیماران با توجه به سطح درآمد خود توان پرداخت این هزینهها را نخواهند داشت، در نتیجه درمان را نیمهکاره رها میکنند و با عوارض جدی مواجه میشوند.
عوارض قطع انسولین، از کما تا قطع پا
وی در خصوص پیامدهای قطع یا کاهش مصرف انسولین بهدلیل گرانی یا کمبود دارو توضیح داد: مبتلایان دیابت که انسولین مصرف میکنند، اگر بهدلیل گرانی یا دردسترس نبودن دارو انسولین موردنیاز خود را تزریق نکنند در کوتاهمدت با عوارضی مثل کتواسیدوز، بیهوشی، کما و ضعف عمومی مواجه میشوند، در بلندمدت نیز بیماری کنترلنشده میتواند منجر به عوارض چشمی، آسیب کلیه، گانگرن پا، قطع عضو و سایر پیامدهای جدی و پرهزینه شود.
هزینه برای دیابت، سرمایهگذاری ملی است
خسرونیا با تأکید بر ضرورت تحقق عدالت در درمان برای همه مردم ایران گفت: وظیفه ما این است که عدالت را در درمان فراهم کنیم. اگر بهعلت گرانی فقط افرادی که توان مالی دارند بتوانند دارو تهیه کنند این وضعیت از نظر شرعی و عرفی قابل قبول نیست، از وزارت بهداشت و سازمانهای بیمهگر درخواست داریم نقش فعالتری در حمایت از بیماران ایفا کنند، وزارت بهداشت و سازمانهای بیمهگر باید کاری کنند که پرداخت از جیب بیمار به رقم مناسبی برسد. عدم توجه به این موضوع علاوه بر آنکه بیماران را با عوارض جدی مواجه میکند هزینههای بسیار بالاتری را در آینده به دولت و بیمهها تحمیل خواهد کرد، هرچقدر دولت برای پیشگیری و درمان دیابت هزینه کند در واقع نوعی سرمایهگذاری انجام داده است چراکه عوارض جدی دیابت هم برای فرد و هم برای نظام سلامت هزینههای گزافی به همراه دارد.
درخواست برای تخصیص بودجه ویژه انسولین
رئیس هیئتمدیره جامعه پزشکان متخصص داخلی ایران در پایان تأمین مالی پایدار برای داروی انسولین را ضروری دانست و گفت: راهکار عملی، تخصیص بودجه مشخص برای انسولین توسط دولت و سازمانهای بیمهگر است تا بیماران ناچار نباشند هزینه بیشتری برای داروی حیاتی خود پرداخت کنند. دسترسی منصفانه به انسولین،شرط لازم برای کنترل دیابت و جلوگیری از بحرانهای آینده در نظام سلامت است. روزنامه شرق
پایان پیام/
https://www.pezeshkanoghanoon.ir/p/GOM2