طرح درمان رایگان کودکان زیر ۷ سال بیشتر جنبه تبلیغاتی داشت
رئیس انجمن علمی اقتصاد سلامت گفت: منابع طرحهای درمانی معمولاً در سبد اعتبارات موجود است، تغییر اولویتها و تصمیمات مدیریتی عامل اصلی توقف یا لغو طرحهای حوزه سلامت است.
به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، محمدرضا واعظ مهدوی در خصوص اینکه چرا با وجود اجرای ناقص طرحهای متعدد سلامت بهدلیل تخصیص ناقص بودجه همچنان طرحهای جدید دیگر برنامه ریزی و اجرا میشود؟ گفت: سبد هزینههای سلامت در کشور مشخص است و میزان اعتبارات این حوزه نیز تقریباً میزان تعریف شدهای است. مهم این است که چگونه این منابع محدود بهگونهای مدیریت شوند که بیشترین بازده و کارایی را داشته باشند. برای مثال یک درصد مالیات بر ارزش افزوده که به حوزه سلامت اختصاص دارد، اگرچه شرح خدمات مشخصی دارد اما نحوه برنامهریزی و تخصیص آن تا حدودی در اختیار وزارت بهداشت است.
وی افزود: وزارت بهداشت میتواند در چارچوب همین اعتبارات طرحهایی را طراحی و بهموقع اجرا کند. در همین زمینه وقتی از درمان رایگان کودکان زیر ۷ سال صحبت میشود باید توجه داشت که تقریباً همه این کودکان از قبل تحت پوشش بیمه بودهاند، چه فرزندان کارگران تحت پوشش تأمین اجتماعی، چه فرزندان کارکنان دولت تحت پوشش بیمه سلامت، چه روستاییان، نیروهای مسلح و مددجویان کمیته امداد و بهزیستی.
رئیس انجمن علمی اقتصاد سلامت گفت: تنها گروهی که در مقاطعی با پوشش بیمهای ناقص مواجه بودهاند خویشفرمایان شهری هستند که حدود ۶ تا ۸ میلیون نفر، یعنی نزدیک به ۱۰ درصد جمعیت کشور را شامل میشوند. البته برای همین گروه نیز از سال ۱۳۸۳ ردیف اعتباری مشخصی تحت عنوان «درمان بستری خویشفرمایان شهری» در بودجه سازمان بیمه سلامت پیشبینی شد و این اعتبار هر سال افزایش یافته است.
واعظ مهدوی با اشاره به نوسانات سیاستی در سالهای بعد گفت: در مقاطعی بحثهایی مانند بیمه ایرانیان و آزمون وسع مطرح شد و این تصور شکل گرفت که نباید افراد برخوردار بهصورت رایگان بیمه شوند در حالی که منابع آن از قبل در دل اعتبارات بیمه وجود داشت. با این حال در دولتهای مختلف از دولت احمدینژاد تا دولت روحانی و دولت شهید رئیسی چندین بار طرح بیمه همگانی و صدور دفترچه بیمه برای همه افراد اجرا شد.
وی با بیان اینکه مشکل اصلی امروز کمبود پوشش بیمهای نیست افزود: مسئله اصلی افزایش شدید هزینههای بیمهها است. امروز پرداخت مطالبات بیمارستانها، داروخانهها و مراکز تشخیصی گاه با ۸ تا ۹ ماه تأخیر انجام میشود. حذف ارز ترجیحی دارو و تجهیزات پزشکی، افزایش هزینه تولید، بستهبندی و نهادهها، بار مالی سنگینی را به بیمهها تحمیل کرده است.
رئیس انجمن علمی اقتصاد سلامت ادامه داد: اگر قیمت دارو، تجهیزات و خدمات درمانی مدام افزایش پیدا کند بیمهها عملاً دچار فروپاشی میشوند. وقتی بیمه نتواند صورتحسابها را پرداخت کند کارانه پزشکان و پرستاران، هزینه دارو و تجهیزات و حتی اداره بیمارستانها با مشکل مواجه میشود و در نهایت این زیان مستقیماً به دولت بازمیگردد.
واعظ مهدوی با انتقاد از رویکرد دولتها در افزایش قیمتها گفت: متأسفانه سالهاست این تصور غلط وجود دارد که گران کردن نشانه مدیریت و هنر است، چه در مورد بنزین، چه تعرفهها و چه نرخ ارز. در حالی که هنر واقعی دولت ارزان نگه داشتن قیمتهاست تا حقوقبگیران، کارگران، بازنشستگان، معلمان، کارمندان و سایر اقشار بتوانند با درآمد خود از حداقل خدمات رفاهی و درمانی برخوردار شوند.
وی در خصوص طرحهایی که به دلیل «عدم تخصیص اعتبار» نیمهتمام میمانند اظهار کرد: اگر طرحی منابع مالی نداشته باشد اساساً نباید مطرح شود. معمولاً این طرحها از محل جابهجایی اعتبارات در اختیار وزارت بهداشت پیشبینی میشوند و منابع آنها در همان سبد موجود است، وقتی گفته میشود منابع دیده نشده این موضوع با اصل تصویب طرح تناقض دارد چراکه اگر منابعی وجود نداشت اصولاً طرحی پیشنهاد نمیشد. آنچه در عمل رخ میدهد تغییر مدیران، تغییر اولویتها یا تصمیمات جدید است که باعث لغو یا توقف تصمیمات قبلی میشود.
رئیس انجمن علمی اقتصاد سلامت در پایان خاطرنشان کرد: در برخی موارد نیز با تبلیغات خدماتی بهعنوان طرح جدید معرفی میشود که در واقع از قبل وجود داشته است، مانند درمان رایگان کودکان زیر ۷ سال که پیش از این هم تحت پوشش بیمه بودهاند. اینگونه اقدامات بیشتر جنبه تبلیغاتی دارد و در نهایت تغییرات مدیریتی و ناپایداری تصمیمها باعث میشود طرحها بهطور کامل اجرا نشوند. ایلنا
پایان پیام/
https://www.pezeshkanoghanoon.ir/p/cNqM