به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، امیر علی حمیدیه گفت: در مورد بند ناف یک تغییر دیدگاهی در حال اتفاق افتادن است، دهه ۸۰ و ۹۰ میلادی، پیوند از خون بند ناف بسیار رشد کرد.

وی افزود: افزایش پیوند از سلول‌های بنیادی خونساز، ایجاد بانک‌های متعدد ذخیره سازی خون بند ناف را در دهه نود میلادی بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۰ سبب شد. اما بعد از سال ۲۰۱۰ تا کنون، با توجه به گسترش پیوند از افراد نیمه سازگار خانواده، عملا با کاهش پیوند سلول‌های بنیادی خونساز را از طریق بدناف شاهد هستیم، هر چند مصرف سلول‌های بنیادی خون بند ناف در امر پیوند سلول‌های بنیادی خونساز که مربوط به رشته خون و سرطان است، در دنیا و ایران کم شد اما خون بند ناف و محصولات حاصل از آن، بیشتر شناخته شد و استفاده از محتویات خون بند ناف کاربرد‌های دیگری پیدا کرد.

رئیس مرکز جامع پیوند سلول‌های بنیادی ادامه داد: ابتدا خون بندناف شناخته شده بود و فقط پیوند سلول های بنیادی خوناز با آن انجام می‌شد اما سایر رشته های پزشکی هم به تدریج به سمت استفاده از آن آمدند . رشته های پوست ، غضروف و استخوان ، اعصاب و ... از داخل خون بند ناف سلول های بنیادی دیگری مانند سلول های بنیادی مزانشیمال جدا سازی کرده اند.

حمیدیه تصریح کرد: در نتیجه متوجه شدند بند ناف کارش فقط محدود به سلول های بنیادی خونساز نبوده و پنجره جدیدی رو به دنیایی بزرگتر باز شد که از محتویات خون بند ناف بتوانند در رشته های دیگر پزشکی استفاده کنند. این بزرگترین اتفاقی بود که برای خون بند ناف افتاد که به تدریج در حال دریافت مجوز های بین المللی برای انجام کارآزمایی بالینی و طرح های بزرگ در خارج کشور و ایران است.

به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان وی در پایان اضافه کرد: بیماری های خونی بدخیم و خوش خیم مثل سرطان خون، تالاسمی ماژور و نارسایی مغز استخوان، همچنین نقص سیستم ایمنی ارثی که اخیرا هم زیاد شده با استفاده از سلول‌های بنیادی خون بند ناف درمان خواهند شد. در بیماری های نقص ایمنی ارثی و متابولیک یا غیر بدخیم هرچه سریع تر پیوند انجام شود، پاسخ به درمان بهتر است.