تجمیع منابع سلامت تکلیفی قانونی است که اجرا نشده و اکنون این مهم مورد تاکید رئیس جمهور است اما نه تنها این قانون بر زمین مانده، بلکه برخی منابع مانند ۱۰ درصد حق بیمه شخص ثالث برای درمان مصدومان ترافیکی نیز به صورت ناقص در اختیار وزارت بهداشت قرار می‌گیرد؛ موضوعی که به گفته معاون درمان وزارت بهداشت در حال کارشناسی برای انتقال به بیمه سلامت است.

مدیر عامل انجمن اوتیسم گفت: دولت می بایست هزینه‌های درمان و توانبخشی بیماران اوتیسمی را برعهده بگیرد و شورای عالی بیمه سلامت هم تعرفه‌های مربوط به هزینه را مشخص کند. بسیاری از خانواده‌های دارای کودک مبتلا به اوتیسم، مجبورند هزینه‌های سنگین توانبخشی را شخصاً پرداخت کنند، زیرا شرکت های بیمه‌ به‌طور کامل خدمات درمانی و توانبخشی این بیماران را پوشش نمی‌دهند.

در حالی که موج آنفلوآنزای امسال طی هفته‌های گذشته با عبور از آستانه هشدار در بسیاری از استان‌ها، با توصیه‌های مداوم مسوولان نظام سلامت همراه بود، تازه‌ترین ارزیابی‌ها از احتمال مهار تدریجی بیماری تا نیمه دی‌ماه حکایت دارد، هرچند مسئولان بهداشتی تاکید می‌کنند که این بهبود شکننده بوده و تداوم آن به رعایت توصیه‌های بهداشتی وابسته است.

دارو همچنان برای مردم تامین است اما نفس زنجیره تامین به شماره افتاده است، ارزی که تخصیص یافته اما منتقل نمی‌شود، بدهی‌هایی که ماه‌هاست تسویه نشده و ذخایری که روز به روز آب می‌روند. هشدارهای صریح مسئولان نیز حاکی از آن است که اگر گره نقدینگی و انتقال ارز باز نشود کمبود دارویی در سه ماه پایانی سال اتفاقی قابل پیش‌بینی است...

سازمان جهانی بهداشت سندی به‌نام «راهبرد جهانی و برنامه عملیاتی در سلامت جهان» را منتشر کرده و در آن برنامه‌ریزی نیروی کار برای پاسخگویی به نیازهای سلامت دهان و دندان در بسیاری از کشورها را به چالش کشیده است. این سازمان جهانی از مسئولان کشورها خواسته، آموزش نیروی کار حدواسط درمان را در دستور کار خود قرار دهند.

بررسی های آماری نشان می دهد در کنکور سراسری ۱۴۰۳ به میزان ۷۳ درصد از پذیرفته شدگان علوم تجربی، در رشته های علوم پزشکی پذیرفته شده اند و بیشترین میزان پذیرش از میان زنان بوده است.

رئیس سازمان غذا و دارو گفت: رادیوداروها هم در حوزه تشخیصی و هم در حوزه درمانی کاربرد دارند. امروز بیش از ۷۳ نوع رادیودارو در یک شرکت داخلی تولید می‌شود که ۷۰ درصد آن در تشخیص و نزدیک به ۳۰ درصد در درمان استفاده می‌شود.

روایت‌های تازه از یکی از بیمارستان‌های آموزشی تهران از تداوم رفتارهای تنبیهی و فشار روانی بر رزیدنت‌ها حکایت دارد، فشارهایی که به گفته منابع آگاه، گاهی تا مرز تحقیر و خستگی شدید روانی پیش می‌رود و می‌تواند پیامدهای نگران‌کننده‌ای برای جامعه پزشکی جوان کشور داشته باشد.

در حال حاضر وضعیت کمبودهای دارویی در کشور آن طور نیست که بحرانی باشد اما خیلی طبیعی نیست و با توجه به اینکه در نیمه دوم سال به سر می بریم که مصرف دارو با توجه به اوضاع جوی افزایش می‌یابد می‌توان پیش بینی کرد که اگر قرار باشد تدبیری اندیشیده نشود وارد فاز بحرانی شویم.

هرچند در سال‌های اخیر مراجعه به روانشناس و روان درمانگر تا حد زیادی انگ زدایی شده، اما به تصویر کشیدن اتاق درمان به شکل نادرست و غیرحرفه‌ای و نمایش رفتارهای عجیب از بیماران مبتلا به اختلالات روانی در فیلم‌ها و سریال‌های شبکه نمایش خانگی، به جای این‌که باری از دوش نظام سلامت بردارد، خود تبدیل به ابزاری برای برچسب‌زنی شده است.

یک هفته پس از مرگ ناگهانی یاسمن شیرانی، رزیدنت پزشکی، هنوز التهاب ناشی از این خبر در حوزه درمان دیده می‌شود؛ به‌ویژه دوستان و همکاران یاسمن که توان هضم این خبر را ندارند. یاسمن شیرانی، رزیدنت سال دوم رشته زنان در دانشگاه علوم پزشکی تهران بود که بیشتر دوره کاری خود را در بیمارستان ضیائیان گذرانده بود. او در آبان ۱۴۰۴ از میان دوستانش رفت تا نامی جدید شود بر فهرست بلندبالای رزیدنت‌های پزشکی که هنوز جوانی نکرده، زندگی را بدرود می‌گویند.

در شرایطی که بیماران برای تهیه داروهای حیاتی با دشواری‌های روزافزون، تولیدکنندگان و داروسازان با فشارهای اقتصادی و سیاست‌گذاران با محدودیت‌های ارزی و بیمه‌ای روبه‌رو هستند روایت‌ بیماران از نبود دارو نشان می‌دهد کمبود دارو تنها مشکل اقتصادی نیست، تجربه‌ای است تلخ از اضطراب و نگرانی روزمره، اما به واقع ریشه این کمبود و گرانی دارو در چیست؟

در هفته سوم مهر ماه سال جاری، ویروس کووید۱۹ با ۱.۹ درصد در راس ویروس‌های تنفسی در گردش در کشور قرار داشت.

تازه‌ترین آمارها از بازار دارویی کشور بیانگر آن است که در نیمه نخست امسال ۲۸ میلیارد عدد دارو به ارزش ۱۵۶ هزار میلیارد تومان در کشور تامین و توزیع شده و بیشترین میزان مصرف داروها در استان تهران بوده است.

تحریم‌های بین المللی همیشه تاثیر خود را بر حوزه داروی کشور گذاشته‌اند و نمی‌توان منکر آن شد؛ اما تحریم داخلی می‌تواند خطرناک‌تر از مکانیسم ماشه برای دارو عمل کند.