واقعیت این است که بعضی از موضوعاتی که تحت عنوان توانمندسازی برنامه‌های اعضای انجمن یا برنامه‌های پژوهشی و آموزشی مطرح است، جزء مواردی است که باید بین خود اعضا اطلاع‌رسانی شود و نیازی به اطلاع رسانی در جامعه ندارد. چون به هر حال موضوعات اختصاصی خود اعضا تلقی می‌شود. اما در مورد آنچه که به جامعه مربوط می‌شود، باید دقیقا با اعضای جامعه در میان گذاشته شده و زمینه‌های اجتماعی آن نیز برای این کار فراهم شود. یعنی جامعه آمادگی را فراهم کند که کلیه انجمن‌ها و سازمان‌های مردم نهادی که کار علمی انجام می‌دهند، بتوانند به راحتی شفاف‌سازی کرده و مطالب خود را با جامعه در میان بگذارند. 

واقعیت این است که وقتی صحبت از سلامت می‌شود، باید جامعه به آن سمت و سویی هدایت شود که خود جامعه مطالبه‌گری می‌کند و از این جهت، رسانه‌های عمومی اعم از رسانه‌های رسمی و مجازی می‌بایست این زمینه‌ها را فراهم کنند. مردم این حق را دارند که دسترسی به این اطلاعات داشته باشند و قطعا باید به نوعی اطلاع رسانی شود که سازوکارها و اطلاعات، درست، شفاف و دقیق و به دور از مسائل حاشیه‌ای باشد که در هر جامعه‌ای وجود دارد.

وقتی صحبت از مسائل تخصصی می‌شود، یک وقت است که شما مطالبات اجتماعی را مطرح می‌کنید. هر گروه، سیستم و سازمانی باید مطالبات خود را مطرح و آن را شفاف‌سازی کند. وقتی صحبت از جامعه می‌کنیم، در حوزه مسائلی که به نفع جامعه است، هیچ موردی وجود ندارد که جامعه در جریان آن قرار نگیرد یا اطلاع‌رسانی شفاف صورت نگیرد. 

ما در فرهنگستان شیوه اطلاع‌رسانی داخلی خود را داریم. کارگروه رسانه و سلامت وجود دارد و اطلاع رسانی‌های داخلی انجمن از سوی آن انجام می‌گیرد. همین‌طور که نظام پزشکی و نظام پرستاری برای خود دارند. این بستر برای انجام اطلاع‌رسانی داخلی وجود  دارد، چون صنف است و هر کدام از اصناف یا سازمان‌ها، شاکله و چارچوب‌هایی را برای اطلاع‌رسانی مجموعه خود در نظر گرفتند و این یک مساله ضروری، لازم و مناسب است. مثلا در بحث کووید، یک جا هست که مباحث تخصصی، علمی و اختصاصی انجام می‌گیرد که این حتما باید در جمع کارشناسان تبادل نظر شود. گاهی بحث‌هایی را که باید در کارگروه‌های اختصاصی انجام شود، به داخل جامعه می‌آورند و از آنجا که نظرات افراد و کارشناسان متفاوت است، جامعه دچار تشتت می‌شود. 

اصل قضیه و همان چیزی که جامعه از رسانه‌ها انتظار دارد، اعتمادسازی و شفاف‌سازی است. نکته بعدی مسئولیت‌پذیری و پاسخ‌گویی است. یک مشکل اساسی که از پاندمی کووید شروع شد و هنوز هم ادامه دارد، اطلاعات غلط، نا به جا یا به هرحال نا مطمئنی که درجامعه وجود دارد. اگر قرار باشد گروه‌هایی با عناوین تخصصی کار ‌کنند باید قطعا هم مسئولیت‌پذیر باشند و هم پاسخ‌گو تا بتوانند شفاف‌سازی و اعتماد سازی کنند.

سلامت مردم. سلامت مردم یک نکته اساسی است که در جامعه ما مغفول مانده است. اگر همین حالا از تک تک همکاران شما سوال کنند که سلامت به چه معناست؟ هر کدام به یک مفهوم اشاره می‌کنند. امروز نگاه به سلامت بسیار گسترده شده و وسعت پیدا کرده است. سلامت ابعاد جسمی، روانی، اجتماعی، عاطفی و همه ابعاد زندگی و همه آنچه که با زندگی مردم سروکار دارد را شامل می‌شود و اینها در هم تنیده است. مشکل امروز ما این است که مفاهیم واقعی سلامت در جامعه مطرح نیست یا کمتر مطرح است. اگر مفاهیم به درستی مطرح شوند و رسانه‌ها هم شناخت صحیح و دقیقی از این مفاهیم داشته باشند، عملا می‌توانند آن را به جامعه منتقل کنند و مطالبه‌گری اجتماعی فراهم و زمینه‌های آن ایجاد می‌شود. بنابراین محور اساسی سلامت مردم است و اینکه مردم حق دارند که در ارتباط با سلامت خود اطلاعات صحیح و دقیق و شفاف داشته باشند. ما در بحث کووید خیلی خلاء داشتیم و خیلی از سازمان‌های رسمی و غیررمسی مشکلاتی را برای جامعه فراهم و اطلاعات نادرستی را منتشر کردند.

قطعا رویکرد ما در برخورد با رسانه‌ها تعاملی است چون زمانی که صحبت از سلامت جامعه می‌شود، اصل بر تعاون، همکاری و پیشبرد است. از این جهت ما با رسانه تقابل نداریم بلکه با آنچه که با سلامت جامعه مخالفت دارد، تقابل داریم. بنابراین با خود رسانه کسی تقابل ندارد بلکه با رسانه‌ها باید تعامل داشته باشیم تا بتوانیم اطلاعات درستی را به جامعه منتقل کنیم.

آشنایی ندارم و من تا امروز سراغ این پایگاه خبری نرفته بودم.

اگر به‌عنوان رسانه تخصصی و صنفی، واقعا قصد کار کردن در این زمینه را دارید، باید مطالبه‌گری ایجاد کنید. معمولا در جامعه ما مردم آن اعتماد لازم را به رسانه‌های رسمی ندارند. به خاطر اینکه واقعیت‌ها را شفاف سازی نمی‌کنند و اطلاعات درست نمی‌دهند و مطالبه گری نمی‌کنند و بیشتر به فکر توجیه مسائل اجتماعی هستند. بنابراین اگر می‌خواهید گامی را در بحث سلامت بردارید، باید درخصوص آنچه که سلامت مردم را تهدید می‌کند، مطالبه‌گری کنید و زمینه‌های آن در جامعه فراهم کنید. اما اینکه ما از این بستر استفاده کنیم، با کمال میل این کار را می‌کنیم.