درصد زنده ماندن بیماران مبتلا به هاری ناچیز است
متخصص عفونی و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز گفت: هاری درمان اختصاصی ندارد؛ مهم‌ترین راهکار برای پیشگیری از انتقال این ویروس به انسان، واکسیناسیون و سرعت عمل در انجام اقدامات درمانی است.
به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، روح‌انگیز نشیبی گفت: بیماری هاری «Rabies» یک بیماری ویروسی کشنده است که از طریق حیوانات آلوده به پستانداران و انسان منتقل می‌شود و پس از ظهور علائم بیماری مرگ فرد آسیب‌دیده تقریبا حتمی است.
وی افزود: هاری یک عفونت ویروسی حاد سیستم عصبی مرکزی است که از طریق بزاق حیوان آلوده معمولاً از راه گازگرفتگی منتقل می‌شود، نکته حیاتی آن است که هاری درمان ضد ویروسی اختصاصی ندارد و درصد زنده ماندن بیماران مبتلا بسیار ناچیز و در حد گزارش‌های انگشت‌شمار «۲ تا ۳ مورد» است. به همین دلیل تمام تمرکز باید بر پیشگیری باشد. سرعت عمل در مراجعه به مراکز درمانی مهم‌ترین عامل پیشگیری از هاری است که نباید هیچ تأخیری در آن صورت گیرد.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز با اشاره به مراحل پیشگیری از هاری پس از گزش «PEP» تصریح کرد: اولین اقدام حیاتی شست‌وشوی فوری و کامل محل گزش با آب و صابون است. این کار کمک شایانی به پاک کردن ویروس و میکروب‌های بزاق حیوان از سطح زخم می‌کند.
نشیبی با تاکید بر اهمیت واکسیناسیون هاری گفت: تزریق واکسن هاری برای اغلب گزش‌ها به‌ویژه سگ، گربه و موش‌های فاضلاب بر اساس یک پروتکل زمانی «مثلاً روز ۱، ۳، ۷ و...» ضروری است، در موارد گزش‌های عمیق و وسیع سرم ضد هاری «RIG» برای ایجاد ایمنی فوری در محل زخم تزریق می‌شود، تزریق سرم ضد هاری محدودیت زمانی دارد و تنها در هفته اول پس از گزش کارایی دارد. تأخیر در مراجعه می‌تواند شانس بیمار را از دریافت این اقدام نجات‌بخش سلب کند.
وی در خصوص لزوم تزریق واکسن کزاز و آنتی‌بیوتیک اظهار کرد: بر اساس سابقه واکسیناسیون فرد و نوع حیوان «مانند سگ و گربه» تزریق واکسن کزاز و آنتی‌بیوتیک پیشگیرانه برای مقابله با سایر میکروب‌های محل گزش نیز در نظر گرفته می‌شود.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز در خصوص علائم بیماری گفت: دوره کمون «فاصله ورود ویروس تا ظهور علائم» در هاری می‌تواند طولانی باشد و تا حدود ۳ ماه به طول بیانجامد که اولین و مهم‌ترین علائم هاری شامل پرخاشگری و ترس از آب «هیدروفوبیا» است. متأسفانه پس از بروز این علائم بیماری قطعاً کشنده خواهد بود.
نشیبی به دو عامل مهم در ارزیابی خطر و شدت درمان پس از گزش اشاره کرد و گفت: عمق و وسعت گزش در ارزیابی بیمار بسیار مهم است، هرچه گزش عمیق‌تر باشد «تا حدی که ماهیچه یا استخوان دیده شود» ریسک انتقال ویروس هاری ناشی از آن بیشتر است و پیگیری جدی‌تری نیاز دارد، افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند مانند مبتلایان به سرطان، سیروز کبدی یا مصرف‌کنندگان داروهای نقص سیستم ایمنی نظیر کورتیکواستروئیدها، علائم شدیدتری از خود نشان خواهند داد و اقدامات پیشگیرانه برای آن‌ها با جدیت بیشتری دنبال می‌شود.
وی در پایان با اشاره به مانیتورینگ حیوان مهاجم افزود: اگر حیوان گازگیرنده در دسترس باشد و فرار نکرده باشد باید تا ۱۰ روز پس از گزش رفتار آن را تحت نظر گرفت. اگر حیوان در این مدت رفتار عادی داشت احتمال هاری کمتر می‌شود. اما اگر رفتار پرخاشگرانه و غیرعادی از خود نشان دهد باید بلافاصله اقدامات درمانی را با جدیت کامل ادامه داد. وبدا
پایان پیام/
نظر خود را بنویسید