به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، جراحان عمومی با نقش حیاتی در حفظ جان بیماران، این روزها با چالش‌های کاری مواجه هستند که آینده این گروه حرفه‌ای را تهدید می‌کند.

در تمام جهان تاریخچه جراحی نشان می‌دهد که تمامی رشته‌های تخصصی از جراحی عمومی منشعب شده‌اند و اصول اولیه جراحی، از جمله نحوه برخورد با بافت و کنترل زخم، ابتدا در جراحی عمومی آموزش داده می‌شود و حتی متخصصان سایر رشته‌ها مانند مغز و اعصاب یا زنان، پیش از ورود به حوزه تخصصی خود این دوره‌ها را می‌گذرانند تا مهارت‌های پایه را بیاموزند.

در سال‌های اخیر با افزایش رشته‌های فوق‌تخصصی جایگاه جراحان عمومی در برخی حوزه‌ها تضعیف شده است و این در حالی است که در مناطق دورافتاده، نبود متخصصان دیگر باعث می‌شود جراح عمومی وظایف گسترده‌تری برعهده بگیرد، از بخیه‌زدن تاندون تا انجام سزارین یا جراحی مجاری ادراری و در شرایط اورژانسی نیز زمان برای انتظار وجود ندارد و جراح عمومی باید مسئولیت کامل درمان را به‌عهده بگیرد.

وی افزود: جراحی زیبایی رشته‌ای مستقل و انحصاری نیست و در آموزش بسیاری از تخصص‌ها، از جمله جراحی عمومی، زنان، گوش و حلق و بینی و چشم، جایگاه مشخصی دارد. در سال‌های اخیر شکل‌گیری انحصار در این حوزه زمینه‌ساز بروز مشکلاتی شده است و هم‌زمان با درگیری میان گروه‌های تخصصی، افراد غیرمتخصص با گذراندن دوره‌های کوتاه و همکاری محدود با برخی پزشکان، وارد این حوزه شده‌اند و سلامت بیماران را تهدید می‌کنند.

پناهی گفت: بازتعریف جایگاه جراحان عمومی در نظام سلامت یک ضرورت فوری است. بی‌توجهی به این موضوع می‌تواند به کمبود نیروی متخصص در مناطق محروم و افزایش آسیب‌های ناشی از نبود جراحان کارآزموده منجر شود و اصلاح سیاست‌های تعرفه‌ای، آموزشی و حمایتی، شرط اصلی حفظ این گروه حیاتی در ساختار درمان کشور است.

عضو هیأت مدیره جامعه جراحان ایران گفت: افزایش هزینه‌های اداره مطب، اجاره بالا، استهلاک تجهیزات و پرداخت حقوق پرسنل، شرایطی ایجاد کرده که بسیاری از پزشکان حتی برای سرپا نگه‌داشتن مطب خود دچار مشکل شده‌اند، در حالی‌که در کشورهای منطقه و جهان، پزشکان از جایگاه اقتصادی مناسبی برخوردارند در ایران بسیاری از آنان ناچارند برای تأمین هزینه‌ها چندین شیفت کاری داشته باشند یا از فعالیت مستقل صرف‌نظر کنند و این وضعیت به‌تدریج موجب نارضایتی، خستگی شغلی و در نهایت مهاجرت می‌شود.

پناهی گفت: وقتی درآمد پزشک پاسخگوی هزینه‌های حرفه‌ای نباشد دو راه بیشتر باقی نمی‌ماند یا تعطیلی مطب و تغییر شغل یا ورود ناخواسته به مسیر تخلف. نبود سازوکارهای حمایتی و تعرفه‌های منطقی می‌تواند فضای حرفه‌ای را به سمتی ببرد که پزشک به جای تمرکز بر درمان درگیر دغدغه‌های مالی شود.

عضو هیأت مدیره جامعه جراحان ایران ادامه داد: در چشم‌انداز آینده فناوری‌های پیشرفته مانند جراحی رباتیک و هوش مصنوعی می‌توانند تحولی بزرگ در پزشکی ایجاد کنند اما هزینه بالای تجهیزات و نبود زیرساخت‌های اقتصادی مناسب، مانع گسترش عمومی آن‌ها در کشور است. دستگاه‌های جراحی رباتیک با قیمت چند میلیارد تومانی تنها در مراکز تحقیقاتی و دانشگاهی خاص مورد استفاده قرار می‌گیرند، با این حال هوش مصنوعی ظرفیت گسترده‌تری برای کمک به تشخیص دقیق‌تر، کاهش خطا و بهبود کیفیت درمان دارد.

پناهی گفت: برای جلوگیری از مهاجرت گسترده و حفظ نیروهای متخصص باید هم‌زمان سه حوزه کلیدی مورد بازنگری قرار گیرد: افزایش امنیت شغلی و قضائی پزشکان، بهبود وضعیت معیشتی و بازگرداندن منزلت اجتماعی حرفه پزشکی. تنها با ایجاد این اصلاحات می‌توان به آینده‌ای امیدوار بود که پزشکان در داخل کشور بمانند و با آرامش بهترین خدمات درمانی را به بیماران ارائه دهند.

وی اضافه کرد: با وجود پیشرفت روزافزون هوش مصنوعی در پزشکی هنوز انسان به عنوان هدایت‌کننده و مداخله‌گر اصلی باقی می‌ماند و پزشکان تعیین می‌کنند که چگونه از این فناوری‌ها استفاده شود و تصمیم‌گیری نهایی همچنان بر عهده انسان است. بنابراین حتی با وجود هوش مصنوعی نقش جراحان و متخصصان در مدیریت درمان‌ها و هدایت فناوری ضروری است و نمی‌توان انسان را حذف کرد.

عضو هیأت مدیره جامعه جراحان ایران در پایان گفت: در دهه‌های گذشته بخش بزرگی از بودجه‌های دولت‌ها به پیشرفت پزشکی و ارتقا سلامت عمومی اختصاص می‌یافت، اما امروزه تمرکز بسیاری از کشورها به سمت توسعه تسلیحات و مسائل نظامی معطوف شده است. این تغییر اولویت‌ها رشد فناوری‌های پزشکی را کند کرده و دسترسی عمومی به برخی امکانات نوین را محدود کرده است. مهر