به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون، کوروش قره گزلی روز دوشنبه درخصوص تاثیر صرع در فرزندآوری گفت: صرع عامل ناباروری در زنان و مردان نیست؛ بنابراین بیماران مبتلا به صرع برای آغاز زندگی مشترک باید صداقت داشته باشند و به همسر آینده خود، مبتلا بودن به این بیماری را اطلاع دهند.

وی افزود: قطع درمان در بیماری‌های مزمن سبب اختلال در سلامت می‌شود، بیماران مبتلا به صرع و افرادی که گرفتار سایر بیماری‌های مزمن هستند، باید این مساله را مدنظر قرار دهند و قبل از ازدواج اعلام کنند که بیمار بوده و باید دارو مصرف کنند.

رئیس هیات مدیره انجمن صرع ایران با اشاره به اینکه خطر اختلال مغزی در جنینی که مادر مبتلا به صرع دارد، 5 تا 20 درصد است،‌ افزود: در صورتی که برای مادر تمهیدات دارویی درنظرگرفته شود و داروها به موقع مصرف شود، احتمال آسیب به جنین بسیار اندک خواهد شد که این موضوع با مدیریت پزشک امکان پذیر است و با مخفی نگه داشتن بیماری از همسر، به جنین آسیب وارد می‌شود.

قره گزلی در ادامه گفت: حین بارداری در صورت درنظرنگرفتن تمهیدات لازم، این بیماری می‌تواند سبب آسیب به جنین و با تاثیر در بافت مغزی باعث متولد شدن نوزادی ناقص شود.

وی تاکید کرد: کتمان بیماری سبب اخلال در زندگی مشترک پس از ازدواج می‌شود، در گذشته امکان تقاضای فسخ نکاح در صورت کتمان این قضیه و درخواست همسر وجود داشت ولی اکنون این فسخ نکاح یک روند طولانی پیدا کرده و باید ثابت شود که صرع مخل زندگی زناشویی است و این مساله تنها با تصمیم قاضی محقق می‌شود.

این متخصص مغز و اعصاب گفت: صرع یک بیماری مزمن است ولی اگر پزشک اعلام کند که صرع مخل زندگی زناشویی نیست، قاضی نیز حکم را بر همین اساس داده و فرد به راحتی نمی‌تواند از زندگی مشترک خود جدا شود. بنابراین قبل از ازدواج فرد باید همسر آینده خود را نسبت به بیماریش آگاه کند.

وی در ادامه به برگزاری پانزدهمین کنگره بین المللی صرع در ارتباط با موضوع ازدواج و بارداری در بیمارانی که صرع دارند، اشاره کرد و گفت: موضوع ازدواج چالش دائمی برای این بیماران و افرادی است که دچار بیماری‌های مزمن هستند و در این همایش به آن پرداخته می شود.

پانزدهمین کنگره بین المللی صرع سوم تا پنجم بهمن در کتابخانه ملی برگزار می شود.

به گزارش ایرنا صرع یک بیماری مزمن و تکرار شونده در طول زمان است که در تمام افراد و در سنین مختلف اتفاق می‌افتد. در سلول‌های مغز امواج الکتریکی طبیعی وجود دارد، هر گاه این امواج به صورت طوفان الکتریکی، قسمتی یا همه مغز را به صورت ناگهانی دربرگیرد، می‌تواند منجر به علایم حرکتی (تشنج)، حسی، روحی و روانی شود.