عاقلان‌، علاج واقعه را پیش از وقوع انجام می‌دهند
پایگاه خبری پزشکان و قانون؛

هجمه‌های ناجوانمردانه اخیر به گروه پزشکان بطور عام‌، به‌شدت اعتماد این قشر مرجع را‌ به سطح درایت و فهم و شعور و آینده‌نگری مسئولین و سیاستگزاران کلان حوزه سلامت‌، لرزان کرده است.‌ بی‌توجهی به حقوق حقه انسانی‌، ایجاد و اجبار تعهدات غیرمنصفانه‌، ژاژ‌خایی افراد بی‌توجه به الزامات حوزه ارائه خدمات درمانی‌، سیاست‌های پوپولیستی به بهای پرداخت یارانه از جیب پزشکان‌، بازرسی‌های عدیده و یکجانبه‌نگر و دور از شئون پزشکی و درمانی و ایجاد محدودیت‌های ساختگی و غیرعلمی برای جامعه پزشکان عمومی تنها بخشی از این هجمه‌هاست که دامنگیر جامعه پزشکی شده است و افسوس و صد افسوس که بخش عظیمی از این مشکلات، ساخته و پرداخته عدم مشارکت سازنده پزشکان در انتخابات نظام پزشکی از یک‌سو و برگزیدن رؤسای دور از انتظار و بی‌توجه به منافع کلان صنفی و سلامت جامعه و بعضا بله قربان‌گوی وزارت توسط شورای عالی آن هم طبق شنیده‌ها از طریق لابی‌گری و فشار وزارت و نه انتخاب اصلح بوده است.

صرف نظر از اینکه چه کسی به ریاست نظام پزشکی برگزیده شود‌، شورای عالی به عنوان نهاد ذی‌صلاح باید شرایطی را به لحاظ عقلانی برای کاندیداها در نظر بگیرد.
به‌عنوان یک عضو سازمان و کسی که تا حدودی با حقوق آشناست‌، از اعضای محترم شورای عالی سوالاتی دارم که امیدوارم قابل بدانند و به‌طریق مقتضی پاسخ آن را به سمع و نظر همکارانی چون من برسانند.
 
اول: آیا ریاست سازمان صنفی با عظمت نظام پزشکی یک شغل تمام وقت است‌؟

دوم‌: اگر بلی‌، آیا کارمندان رسمی دولت و دانشگاه با هر پست و سمتی‌، می‌توانند برای آن وقت کافی بگذارند ؟‌ آیا می‌توانند به نظام پزشکی به‌عنوان یک صنف خصوصی مامور به خدمت شوند؟

سوم‌: در صورت تعارض منافع‌، فردی که خود کارمند رسمی دانشگاه یا تامین اجتماعی و مرئوس وزیربهداشت و ریاست جمهوری است‌، چگونه می‌تواند حافظ منافع بخش خصوصی در مقابل رؤسای خود باشد؟
فرض کنید به استادی در دانشگاه دستور می‌دهند طرح تحول را با شرایط فعلی بپذیرد و آن استاد در سلسله مراتب اداری جرات ندارد با آن دستور مخالفت کند و ملزم به اجرای آن است (طبق تعهدات شغلی)‌‌ همان استاد با همان محدودیت‌ها‌‌ اگر رییس نظام پزشکی شود چگونه می‌تواند با رؤسای خود دربیفتد‌؟ با چه ضمانت اجرایی؟

چهارم: چرا یکی از شروط کاندیداتوری را عدم اشتغال رسمی به شغل دولتی تعیین نمی‌فرمایید؟
آیا در بخش غیردولتی و خارج از دانشگاه‌ها‌، قحط‌الرجال است و فرد واجد شرایطی یافت نمی‌شود‌‌؟ 
به‌عنوان یک عضو عرض می‌کنم که مهم‌ترین مشکلات ما دقیقا از زیاده‌خواهی‌ها و اجحاف‌های دولتی بر شاکله پزشکان و در بخش خصوصی منشا می‌گیرد. مثلاچرا باید وزیر دولت طرحی را بدون توجه به خواسته‌های صنفی و الزامات قانونی و علمی کلید بزند و خسارت آن طرح بی‌سرانجام و نادرست را همکاران من در رده‌های مختلف با عدم دریافت چندماهه حقوق پس بدهند؟ و دریغ و درد از یک کلام اعتراض قابل توجه از رئیس دولتی نظام پزشکی!

پنجم‌: چه زمانی شروط کاندیداتوری بنا به مصلحت صنفی و نه خواسته زید و عمر توسط شورای عالی تبیین خواهد شد‌‌؟ 

درخاتمه لازم است تاکید شود اگرچه تاکنون طبق شنیده‌ها روال تعیین ریاست نظام پزشکی به‌صورت لابی‌گری و .... بوده و شاید این نوشتار هیچ تاثیری در روند رای‌گیری نگذارد، لیکن جهت ثبت درتاریخ و اتمام حجت با کسانی‌که عنوان نمایندگان صنفی مارا دارند نگاشته شده تا اگر در آینده خدای ناکرده طرح تحول تهوع‌آوری دوباره با چراغ سبز سازمان کلید خورد و وضعیت نابهنجار فعلی‌، سیر قهقرایی یافت، هرکس به نوبه خود میزان تاثیر عملکردش را در وضعیت احتمالی ببیند و بداند که عاقلان‌، علاج واقعه را پیش از وقوع انجام می‌دهند و العاقلُ یکفی بالإشارة.

چنان با نیک و بد عرفی، به سر بر کز پس مردن
مسلمانت به زمزم شوید و هندو بسوزاند 
۲۵ بهمن ماه ۹۷

پایان پیام/

نظر خود را بنویسید

  • نظرات ارسال شده پس از تایید در وب سایت منتشر خواهند شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشند تایید نمی شوند.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی باشند منتشر نخواهند شد.