به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون، محمود عابد مقدم درباره انواع سرطان‌های شایع در مردان، اظهار کرد: سرطان پروستات شیوع زیادی در مردان دارد و اگر به موقع درمان نشود ممکن است زندگی فرد را تحت تاثیر قرار دهد؛ سرطان معده همچنین جزو شایع‌ترین سرطان‌ها در مردان است و از سرطان‌های شایع دیگر می‌توان به سرطان روده بزرگ اشاره کرد.

وی افزود: سرطان پروستات سرطانی است که باید به آن توجه زیادی شود زیرا اعضای مختلف بدن را درگیر می‌کند واز نظر جسمی و روحی زندگی مردان را تحت تاثیر قرار می‌دهد؛ سرطان پروستات جزو سرطان‌هایی است که مانند سایر بیماری‌ها قابل پیشگیری است و با تشخیص زودرس در مراحل اولیه می‌توان آن را درمان کرد.

این متخصص آنکولوژی گفت: سرطان پروستات در ابتدا بدون عارضه است و فرد نمی‌تواند آن را به موقع تشخیص دهد، این بیماری می‌تواند سال‌ها ساکت بماند و اگر درمان نشود می‌تواند کشنده باشد؛ علت‌های متعددی برای انواع سرطان‌ها وجود دارد، سبک زندگی، چاقی، چربی خون بالا، تغذیه نامناسب، آلودگی هوا، عدم استفاده از سبزیجات، عدم تحرک از عواملی هستند که در بروز سرطان نقش دارند.

عابد مقدم اضافه کرد: افرادی با  سبک زندگی مناسب در مقابل انواع سرطان‌ها بدن مقاومی دارند و از این گونه بیماری‌ها دور خواهند بود؛ اکثر مردان بالای ۴۰ سال  باید برخی از آزمایش‌ها را انجام دهند تا از سلامتی خود اطمینان حاصل کنند، یک مرد در طول دوران زندگی باید حتماً نسبت به برخی از بیماری‌ها بینش داشته باشد و بداند که ممکن است دچار بیماری‌ پروستات شود، همچنین باید بداند که چه زمانی باید به پزشک مراجعه کند، معاینات اولیه در پیشگیری از پروستات بسیار مؤثر است و باید بتوان آن را کنترل کرد.

وی یادآور شد: یکی از روش‌های درمانی پروستات جراحی است، اگر بیماری پیشرفت کرده باشد باید این روش انجام شود؛ همچنین یکی دیگر از درمان‌ها ایمونوتراپی است که می‌توان با آن از سرطان پروستات پیشگیری کرد.

به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان سرطان پروستات سرطانی است که سلامت مردان را تحت تاثیر قرار می‌دهد و از رشد سلول‌های بدخیم در داخل پروستات نشات می‌گیرد؛سرطان پروستات یکی از شایع‌ترین سرطان‌ها در مردان است که احتمال بروز این سرطان‌ها با افزایش سن زیاد می‌شود، به طوری که می‌توان گفت احتمال اینکه یک مرد ۵۰ ساله تا آخر عمرش از نظر بافت شناختی به سرطان پروستات مبتلا شود نسبتاً زیاد است، ولی اکثر آنها در طول عمر از نظر بالینی بدون علامت باقی می‌مانند و تا آخر عمر هیچ مشکلی برای شخص مبتلا ایجاد نمی‌کنند.