به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون، سپتیسمی یک التهاب کشنده است که با عنوان گندخونی نیز شناخته می‌شود و زمانی رخ می‌دهد که یک عفونت موجود مانند عفونت‌هایی که در اثر زخم‌ها ایجاد می‌شوند، عفونت‌های تنفسی یا عفونت‌های مجاری ادراری، نوعی پاسخ ایمنی را ایجاد می‌کند که بر بافت‌ها و اندام‌های اصلی بدن تاثیر می‌گذارد.

این بیماری از بیماری‌های اضطراری است که اگر درمان نشود می‌تواند منجر به مرگ فرد مبتلا شود. سالانه در سراسر جهان بیش از ۳۰ میلیون نفر به سپتیسمی وخیم مبتلا می‌شوند و حدود شش میلیون نفر از مبتلایان نیز در نتیجه این بیماری جان می‌بازند.

تحقیقات جدید امیدهای بسیاری را برای درمان سپتیسمی به ارمغان آورده است. متخصصان کالج سلطنتی جراحان ایرلند (RCSI) در دوبلین ترکیبی به نام "سلنجیتاید" را به صورت ابتدایی آزمایش کرده‌اند که داروی آن با نام تجاری "InnovoSep" وارد بازار خواهد شد.

سپتیسمی زمانی رخ می‌دهد که عفونت وارد جریان خون فرد شده و سیستم دفاعی بدن در تلاش برای مبارزه با این عفونت از کنترل خارج می‌شود که در صورت عدم درمان منجر به نارسایی‌های متعددی خواهد شد.

تنها یک فرصت کوتاه برای درمان این بیماری وجود دارد و آن استفاده سریع از آنتی‌بیوتیک‌ها و مایعات است. با این حال در بسیاری از موارد آنتی‌بیوتیک‌ها به دلیل مقاومت دارویی و آنتی‌بیوتیکی و تاخیر در شناسایی نوع باکتری‌هایی که باعث عفونت می‌شوند، موثر واقع نمی‌شوند.

بنابراین به نوعی از درمان‌های غیرآنتی‌بیوتیکی نیاز است که بتواند در تمامی مراحل عفونت علیه تمامی انواع باکتری‌ها مورد استفاده قرار بگیرد.

در آزمایش‌های اولیه متخصصان موفق شدند از InnovoSep برای مهار اتصال دو نوع باکتری به سلول‌های درون‌رگی که اولین مانع بین خون و فضای برون‌رگی هستند، استفاده کنند.

این دارو توانست عفونت را با جلوگیری از آسیب به سلول‌های درون‌رگی از توسعه تا شوک عفونی و نارسایی اندام‌های بدن متوقف سازد. این امر از طریق جلوگیری از تشکیل لخته، فعالیت‌های انعقادی، التهاب و عدم یکپارچگی عروق که از فرآیندهای اصلی هستند و باعث بروز نارسایی در اندام‌ها و مرگ می‌شوند، صورت می‌گیرد.

به عبارت ساده‌تر این دارو با تثبیت عروق خونی منجر به جلوگیری از رسیدن باکتری به جریان خون از محل عفونت شده و از همین‌رو باکتری‌ها نمی‌توانند از عروق خونی نشت کرده و به اندام‌های دیگر بدن برسند.

به گزارش ایسنا این دارو حاوی ترکیبی است که چسبندگی سلول‌ها را به ماتریکس خارج سلولی افزایش داده و از آن‌جایی که به مکانیسم آنتی‌بیوتیکی متکی نیست، مقاومت آنتی‌بیوتیکی بر سر راه آن مانعی ایجاد نمی‌کند.