به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، ایرج خسرونیا که با فارس گفتگو میکرد،ضمن بیان این مطلب، ادامه داد: مشکلی که وجود دارد از تقسیم و مدیریت تقسیم پزشکان است. چرا که اکثر پزشکان در تهران و مراکز استان‌ها جمع شده‌اند و در مناطق دیگر پزشک وجود ندارد در نتیجه استفاده بهینه از پزشکان نمی‌شود.

رئیس انجمن متخصصان داخلی ایران با بیان اینکه 50 تا 60 هزار پزشک عمومی داریم که از آنها استفاده نمی‌شود، گفت: تعدادی از این پزشکان به دلیل اینکه کار وجود ندارد، کار طبابت را رها کرده و به کار دیگری می‌پردازند.

خسرونیا اضافه کرد: این در حالی است که در کشورهای دیگر از پزشکان در مدارس، ایستگاه‌های مختلف قطار و هواپیما استفاده می‌کنند، بنابراین پزشک بیکاری وجود ندارد اما متاسفانه در ایران تعداد پزشکان بیکار زیاد داریم و بیش از کشورهای دیگر است.

وی در پاسخ به این پرسش که آیا افزایش تعداد دانشجویان پزشکی و رشته‌های مرتبط ضرورت دارد یا خیر، خاطرنشان کرد: اینکه تعداد دانشجو را زیاد کنیم مطلوب نیست بلکه باید بدانیم برای تربیت دانشجو به خیلی چیزها نیاز داریم. برای نمونه بیمارستان، آزمایشگاه، رادیولوژی و نظام آموزشی نیاز داریم؛ البته جاهایی مانند مراکز دانشگاه آزاد در مناطقی ایجاد شده و مثلا 50 نفر جذب می‌کند در صورتی که در آنجا نه بیمار، نه آزمایشگاه و نه بیمارستان در دسترس وجود ندارد.

رئیس انجمن متخصصان داخلی ایران متذکر شد: طبیب زمانی آموزش می‌بیند که بیمار و جسد برای تشریح زیر دستش باشد تا بتواند کالبدشکافی کند؛ حالا فرض کنید به جای 5 هزار دانشجو 20 هزار دانشجو جذب کنیم؛ وقتی دانشجو آموزش نمی‌بیند به چه درد می‌خورد؛‌ در نتیجه مثل همان پزشکان هندی می‌شود که 40سال پیش در ایران فعالیت می‌کردند.

خسرونیا با بیان اینکه مشکل موجود عدم مدیریت در تقسیم پزشکان است، افزود:‌ اینکه پزشکی به روستایی می‌رود باید وسایل اولیه زندگی،‌‌ آزمایشگاه و رادیولوژی در نزدیکی او باشد.