به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، علی صادقی‌تبار درباره وضعیت ناباروری در کشور، گفت: بر اساس تحقیقی که چند سال پیش در پژوهشگاه ابن‌سینا انجام شد، ریت ناباروری در استان‌های مختلف از ۱۶ تا ۲۲ درصد متفاوت است، اما متوسط آن ۲۰.۲ درصد است که این آمار تقریبا برابر سایر کشورهای دنیاست و ممکن است ما به میزان خیلی جزئی بالاتر باشیم.

مدیر مرکز درمان ناباروری ابن سینا ادامه داد: نقش آلاینده‌ها در جوامع صنعتی و شهری و عوامل محیطی در ایجاد ناباروری تایید و تثبیت شده است، بر این اساس هر چه جوامع به سمت صنعتی شدن و استفاده از نگهدارنده‌ها، امواج و... می‌روند، طبیعتا رِیت ناباروری هم بیشتر می‌شود؛ به‌ویژه در مردان که در این زمینه آسیب‌پذیرتر هستند.

وی در خصوص میزان تاثیر درمان‌های ناباروری گفت: به طور متوسط در هر سیکل درمان ۳۵ درصد احتمال باروری وجود دارد. حال با هر سیکل احتمال باروری افزایش می‌یابد. البته شعار ما بحث پایان ناباروری است. از نظر ما فصل بچه‌دار نشدن تمام شده است؛ زیرا اگر زوج پیگیر درمان باشند و به طور مستمر درمان را پیگیری کنند، شانس موفقیتش‌شان ۱۰۰ درصد است.

صادقی‌تبار در خصوص هزینه‌های درمان ناباروری در کشور تصریح کرد: به طور کلی هزینه درمان ناباروری در کشور ما پایین‌تر از سایر کشورهای دنیاست. اگر بخواهیم تفکیک کنیم، تقریبا یک‌سوم هزینه‌های درمان ناباروری مربوط به هزینه‌های دارویی این درمان است که ممکن است رقم آن بین ۲۰ تا ۳۰ درصد تفاوت داشته باشد که به شرایط فرد بستگی دارد. همچنین یک‌سوم هزینه‌ها هم برای اقدامات تشخیصی درمان ناباروری است؛ اعم از هزینه‌های سونوگرافی، ویزیت‌های مکرر که باید از سوی متخصص انجام شود، هزینه‌های آزمایشگاهی و... و تقریبا یک‌سوم هزینه‌ها هم هزینه‌های اتاق عمل است.

مدیر مرکز درمان ناباروری ابن سینا گفت: اگر بخواهم حداقل و حداکثر هزینه‌های درمان ناباروری در کشور را برآورد کنم، هزینه از شش میلیون تومان شروع می‌شود و تا ۱۰ الی ۱۲ میلیون تومان متغیر است. البته گاهی اوقات خدمات دیگری هم باید در کنار درمان ناباروی به بیمار ارائه شود که هزینه‌ها را افزایش می‌دهد. به عنوان مثال یک فرد خدمات تخصصی در حوزه ژنتیک می‌خواهد که طبیعتا این خدمت تست‌های آزمایشگاهی مختلف و بررسی‌های بیشتری را می‌طلبد که این‌ها هزینه دارد، اما پایه هزینه‌های درمان ناباروری در کشور ما بین شش تا ۱۲ میلیون تومان است.

وی افزود: برخی داروهای درمان ناباروری تحت پوشش بیمه‌ هستند، به‌طوری که ۷۰ درصد هزینه‌های این داروها را بیمه پرداخت می‌کند و سهم بیمار ۳۰ درصد است. البته برخی داروهای این حوزه هم تحت پوشش بیمه نیستند و ۱۰۰ درصد هزینه‌های آن را باید بیمار بپردازد. در عین حال متاسفانه بیمه‌ها هنوز هزینه‌های اتاق عمل درمان ناباروری را پوشش نداده‌اند و لازم است که دولت به این موضوع توجه کند و این حوزه را هم تحت پوشش بیمه قرار دهد تا مردم بتوانند از این خدمات استفاده کنند.

صادقی تبار تاکید کرد: البته باید توجه کرد که هزینه‌های درمان ناباروری در کشور در مقایسه با هزینه‌های درمان ناباروری در سایر کشورها، علی‌رغم اینکه تحت پوشش بیمه هم نیست، پایین است. اگر درمان ناباروری در کشور ما ۱۱ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان برای یک زوج هزینه بردارد، بالغ بر ۱۰۰۰ دلار است، اما همین خدمت در ترکیه ۵۰۰۰ دلار است یا در آمریکا همین سرویس و همین خدمات و تکنولوژی ۱۵۰۰۰ دلار است.

مدیر مرکز درمان ناباروری ابن سینا خاطرنشان کرد: پیگیری‌های زیادی در زمینه پوشش بیمه‌ای سایر خدمات درمان ناباروری انجام داده‌ایم و حتی کنگره‌ای با عنوان بیمه و ناباروری برگزار کردیم، به شدت اعتقاد داریم که بیمه‌ها نباید درمان ناباروری را یک نوع درمان لوکس مانند جراحی‌های زیبایی تلقی کنند. درمان ناباروری یک معضل مهمی است که البته امروزه خوشبختانه توجه مسئولان کشور را به خود جلب کرده است. بنابراین بیمه‌ها نباید به درمان ناباروری به عنوان یک درمان لاکچری نگاه کنند.

وی اظهار کرد: پوشش بیمه‌ای خدمات درمانی ناباروری کاملا هزینه‌ - اثربخش است، ما معتقدیم که صنعت بیمه کاملا در حوزه درمان ناباروری توجیه دارد. حال راه‌ حل‌های مختلف دارد، اما خدمات بیمه‌ای برای درمان ناباروری لازم است، نگاه بیمه‌ها به این نوع درمان‌ها، لوکس است، این درحالیست که درمان ناباروری اصلا لوکس و لاکچری نیست، بلکه یک ضرورت برای کشور است و با توجه به اهمیت بحث‌های مربوط به جمعیت باید خدمات آن تحت پوشش بیمه قرار گیرند.

به گزارش ایسنا صادقی تبار در پایان در خصوص هزینه‌های آزمایشات ژنتیکی گفت: بخشی از خدمات مربوط به آزمایش‌های ژنتیک، بخش پاراکلینیکش تحت پوشش بیمه قرار دارد. در عین حال بخش آزمایشگاهی خدمات غربالگری ناهنجاری‌های جنین که در سه ماهه اول و دوم بارداری انجام می‌شود، متاسفانه هنوز تحت پوشش بیمه قرار نگرفته است. زیرا تست‌های گران‌قیمتی دارد و بیمه‌ها به دلیل مشکلات بودجه‌ای‌شان می‌گویند توانایی پوشش این تست‌ها را نداریم.