در وضعیت کنونی باتوجه به رشد ۳۰۰ درصدی کرونا در بعضی استان‌ها (‌طبق اعلام وزارت بهداشت) و همزمان با‌ تحریم‌های فلج‌کننده اقتصادی به عنوان یکی متخصصان حوزه سلامت که بیشترین درگیری عملی را با این بیماری دارند‌، معتقد هستم بنا به دلایل ‌ِزیر لازم است اولویت سیاست‌گذاری برای هر نوع تجمعی اعم از سیاسی‌، فرهنگی و مذهبی باید تغییر کند؛

1-  تکمیل ظرفیت پذیرش بیمارستان‌های دولتی که مراکز اصلی مراجعه بیماران کرونا هستند، قطعا باعث می‌شود عده زیادی از کسانی که نیاز به خدمات ویژه دارند از امکان بستری محروم شوند و این موضوع باعث افزایش مرگ و میر و نیز افزایش عوارض قابل پیشگیری خواهد شد. 

2-  کمبود دارو و افزایش قیمت داروهای موجود به علت‌ تحریم ‌که می‌تواند روند درمان بیمارانِ قابل درمان را به شکل قابل توجهی تغییر دهد و امکان مرگ و یا عوارض غیرقابل برگشت را بیشتر کند .

3-  تحمیل فشار‌ بیش ‌از ظرفیت بر کادر درمان و بهداشت که باعث فرسودگی و درهم شکستن آنها در آینده‌ای نه چندان دور خواهد شد ‌که این خود باعث کاهش ظرفیت برای درمان مناسب بیماران مبتلا به کرونا خواهد گردید.  

4-  محدودیت منابع مالی دولت برای حمایت‌های اقتصادی و نیز درمان و دارو به گونه‌ای که به گفته وزیر بهداشت هنوز بخش اعظم بودجه یک میلیارد یورویی که با دستور رهبری نظام قرار بود از صندوق توسعه ملی برداشت و به وزارت بهداشت پرداخت شود، تخصیص داده نشده است.

5-  عدم رعایت فاصله اجتماعی و زدن ماسک توسط جمعیت کثیری از مردم در خیابان‌ها و مجامع عمومی علی‌رغم اجباری شدن آن که نشان از بی‌توجهی نسبی جامعه به رعایت نکات ایمنی به دلایل اقتصادی و فرهنگی است.

6-  سهل‌انگاری دولت در مواجهه با خطر جدی همه‌گیری کرونا و تبعات بهداشتی‌، اقتصادی و اجتماعی آن. از جمله اینکه بیماران غیر کرونایی در کمبود ناشی از فضای بیمارستانی و کمبود دارو امکان درمان مناسب و به موقع را نخواهند داشت که این مورد هم می‌تواند  آمار مرگ و میر و نیز عوارض ناشی از عدم درمان مناسب را افزایش دهد. 

‌با توجه به نکات ذکر شده‌، دولت نه تنها قدمی برای فرهنگ سازی با کرونا بر نمی‌دارد‌، بلکه بدون توجه به توصیه و اخطار جدی کارشناسان حوزه بهداشت و درمان که خطر تجمعات از هر نوع را جدی و مخرب امنیت بهداشتی و روانی جامعه می‌داند‌، سهل‌انگارانه با این مقوله مهم برخورد می‌کند. 

لذا لازم است بار دیگر خطر جدی هرگونه گردهمایی اعم از فرهنگی‌، سیاسی و مذهبی را گوشزد کنیم که خداوند نیز راضی به آسیب هیچ بنده‌ای نیست. 

 مَنْ قَتَلَ نَفْسَا بِغَیرِ نَفْسٍ أوفَسادٍ فِی الأَرضِ فَکانَّما قَتَلَ النَّاسَ جمیعاً وَ مَنْ أَحْیاها فَکأَنَّما اَحیا النَّاسَ جمیعا

سوره مائده ، آیه ۳۲

ترجمه آیه:

هر کس‌ انسانی را بدون ارتکاب قتل یا فساد در روی زمین بکشد، چنان است که گویی همه انسان‌ها را کشته‌ و هرکس انسانی را ازمرگ رهایی بخشد، چنان است که گویی همه مردم را زنده کرده است.