چندی پیش محمد علی محسنی بندپی عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس گفته بود قیمت های دستوری دارو موجب شده، کیفیت دارو ها افت کند به عنوان مثال اگر قبلاً با یک ورق "آموکسی سیلین" می‌توانستید جلوی گلو درد را بگیرید، اما الان با ۶ ورق هم نمی شود آن را درمان کرد.

امروزه بیماری ایدز و افرادی که با این بیماری زندگی می نمایند واقعیت های جامعه ی ما محسوب می شوند. روند این بیماری در حال گسترش است و دارای پیامدهای جسمی، روانی و اجتماعی می باشد چرا که بیماران مبتلا به ایدز به طور مداوم با عدم اطمینان و تردید زندگی می کنند و این امر می تواند ابعاد جسمی، معنوی، روانی، اقتصادی و فعالیت های روزمره آن ها را تحت تاثیر قرار دهد.

تقریبا پس از ۴۰ روز خبری درباره مقصران حادثه مرکز نگهداری معلولان نیلوفران آبی در بوشهر از سوی رئیس‌کل دادگستری استان بوشهر اعلام شد، اینکه حکم جلب به دادرسی برای ۴نفر از اعضای مجموعه صادر شده است، همان مرکزی که در نیمه مرداد امسال، ویدئویی از کتک‌زدن کودکان معلول بهزیستی در آن، در فضای مجازی منتشر و منجر به واکنش‌های زیادی شد.

اسفند ۱۳۹۸ روزی که ویروس کرونا با شیوعی بسیار مرگبار ایران را در برگرفت؛ شاید تداوم کووید ۱۹ پس از گذشت سه سال و استفاده مداوم از ماسک برای هیچ یک از ما متصور نبود اما ۱۲۵۲ روز یعنی روز سوم مرداد ۱۴۰۲ پایان استفاده همگانی از ماسک اعلام شد و این روزها دوباره زنگ خطر برخی سویه‌ها به گوش می‌رسد.

در سومین جلسه کمیسیون اقتصاد سلامت اتاق تهران، علاوه بر تشریح برنامه‌های معاونت بررسی‌های این اتاق در راستای ماموریت‌ کمیسیون‌های تخصصی، مساله قیمت‌گذاری دستوری و تبعات آن مورد بررسی قرار گرفته و فعالان صنعت دارو در مورد برنامه هفتم توسعه نظرات خود را بیان کردند.

۱۰سپتامبر روز جهانی پیشگیری از خودکشی نام‌گذاری شده است. روزی که در آن متخصصان تلاش می‌کنند تا افرادی را که با افکار خودکشی دست‌وپنجه نرم می‌کنند یاری کنند. دانشگاه علوم پزشکی ایران روز یکشنبه ۱۹شهریورماه در نشستی به‌همین‌مناسبت از پژوهشگران مختلفی دعوت کرده بود تا درباره وضعیت خودکشی در ایران اطلاع‌رسانی کنند.

درد کمبود دارو با وعده و وعید مسئولان تسکین نمی‌یابد. همان‌گونه رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس گفته نارضایتی جدی در جامعه در مورد دارو وجود دارد و این مشکل هنوز به صورت ریشه‌ای حل نشده است.

یخچال ایرانی‌ها همیشه پر است از داروهایی که برای روز مبادا ذخیره شده، داروهایی که گاهی مورد استفاده هم قرار نمی‌گیرند و در نهایت دورریز می‌شوند. مساله مهم این است که برخی از این داروها هیچ نیازی به نگهداری در یخچال هم ندارند چون کیفیت و اثربخشی‌شان را از دست می‌دهند.

سی تی اسکن در تشخیص برخی بیماری ها مهم ترین راهکار تلقی می‌شود، اما به خاطر احتمال عوارض بعد از سی تی، انجام آن با احتیاط توصیه می‌شود.

مرکز پژوهش‌های مجلس ایران به تازگی آماری را در حوزه بازماندگان از تحصیل منتشر کرده که بسیاری از کارشناسان آموزش و پرورش آن را برای آینده تحصیلی کودکان ایران عمیقا نگران‌کننده توصیف کرده‌اند. برمبنای گزارش این مرکز که تحت عنوان «بررسی روند ترک تحصیل و بازماندگی از تحصیل درآموزش و پرورش» در رسانه‌های ایران منعکس شده است، تنها در سال تحصیلی گذشته بیش ۱ میلیون و ۱۹۰ هزار و ۲۹۱ کودک از تحصیل بازمانده‌اند که نسبت به آمار شش سال گذشته ۱۷ درصد افزایش داشته است!. این گزارش حاکی است که تعداد دانش‌آموزان ترک تحصیلی در سال تحصیلی ۱۳۹۴-۱۳۹۳ برابر با ۳۴۷هزارو ۲۰۳ نفر بوده که حالا از مرز یک میلیون نفر گذشته است.

هر چند برخی کمبودهای دارویی را نتیجه افزایش ناگهانی شمار داروخانه ها و انبارش دارو در آن ها می دانند اما کمبودهای دنباله دار فقط در نتیجه بودجه ناکافی و سیاست های انقباضی مسئولان معرفی می شود.

بسیاری از خانواده‌ها حتی یک‌بار هم اسم «اختلال اُتیسم» به گوش‌شان نخورده و خیلی‌ها هم که درباره آن شنیده‌اند، نمی‌دانند علائم آن چیست و آیا کودک‌شان دچار این اختلال هست یا نه؟ واقعیت این است که این اختلال که شامل ۳طیف خفیف، متوسط و شدید می‌شود.

این روزها بیماران ای بی دربه در به دنبال تامین دارو پانسمان زخم های دردناک خود هستند و علی رغم اینکه مسوولان وزارت بهداشت در جریان چنین وضعیتی قرار دارند، اما ظاهرا گوش شنوایی برای شنیدن صدای محزون و گرفته این بیماران وجود ندارد.

پیشرفت علم از همان ابتدا چالش‌آفرین بود و برخی گروه‌ها از مدرنیته گریزان بودند و برخی دیگر هم طرفدار. علم پزشکی هم همین‌طور است. هنوز که هنوز است افرادی وجود دارند که طبابت را با همان شیوه و راهکارهای قدیمی‌اش قبول دارند و تا لحظه آخر هم سرسختانه مخالف داروهای شیمیایی‌اند.

قصه پرفراز و نشیب دارو سال‌هاست که ادامه دارد، اما باید بدانیم طیف زیادی از عوامل در زمینه کمبودهای دارویی موثر هستند که بی‌توجهی به موقع به هر یک از آنها منجر به بروز کمبودهای دارویی و در نتیجه تحمیل فشار مضاعف به بیماران می‌شود.