شرایط حوزه سلامت کشور در این روزها اصلا خوب نیست و مهم‌ترین دلیل آن نیز، کمبود منابع مالی برای تزریق به بخش‌های مختلف حوزه است تا بتواند جان تازه‌ای برای ورود به سال جدید را داشته باشد.

حوزه سلامت کشور این روزها با بحران‌های جدی مالی و زیرساختی دست و پنجه نرم می‌کند. در حالی که وزارت بهداشت و درمان کشور در تلاش است تا به وضعیت بیمارستان‌ها و مراکز درمانی سر و سامان دهد، کمبود منابع مالی، بدهی‌های سنگین و چالش‌های متعدد در بخش‌های مختلف این وزارتخانه وضعیت بحرانی‌تری را برای سیستم بهداشت و درمان به وجود آورده است.

آلودگی هوا علاوه بر زنده‌هایی که می‌کشد، مانع از تولدهای جدید می‌شود و این گونه است که جمعیت ما روز به روز پیر و پیرتر می‌شود.

با گسترش خرید و فروش اینترنتی دارو نیز به‌عنوان یکی از کالاهای حساس وارد فضای مجازی شده است. اما به دلیل نبود نظارت کافی، عرضه غیرقانونی، افزایش داروهای تقلبی و گران‌فروشی در این حوزه، سلامت عمومی در معرض تهدید جدی قرار گرفته است. ضعف قوانین شفاف و ابهامات موجود این مسئله را به چالشی اساسی برای حوزه بهداشت و درمان کشور تبدیل کرده است.

صف‌های طولانی دریافت دارو، سرخوردگی از نبود دارو، سرگردانی در خیابان‌های شهر و گاهی سفر از یک شهر به شهر دیگر برای یافتن اقلام دارویی تا مواجهه با قیمت‌های سرسام‌آور دارو و افزایش قیمت‌های ناگهانی بار مضاعفی بر دوش بیمارانی است که با مرگ دست و پنجه نرم می‌کنند.

پزشکان و قانون: پزشکان عمومی به‌عنوان ستون اصلی نظام سلامت هر کشور، نقشی اساسی در ارائه خدمات اولیه درمانی ایفا می‌کنند. اما در ایران، جایگاه این قشر به‌درستی تعریف نشده و با چالش‌های متعددی روبه‌رو است. دکتر احمد ولی‌پور، رئیس انجمن پزشکان عمومی ایران، با انتقاد از وضعیت موجود تاکید دارد که نهادهای سیاست‌گذار باید نگاه جامع‌تر و عمیق‌تری به نقش پزشکان عمومی داشته باشند. در ادامه، به بررسی مشکلات این گروه در ایران و مقایسه آن با کشورهای منطقه می‌پردازیم.

در ماه‌های اخیر افزایش قیمت دارو در کشور موجی از نگرانی را در میان بیماران و خانواده‌هایشان به وجود آورده است. این افزایش قیمت‌ها به‌ویژه در داروهای ضروری و حیاتی مشهود است.

طی پایش ویروس‌های در گردش بیماری‌های حاد تنفسی در دی ماه سال جاری در کشور، مشخص شد که «آنفلوآنزا» با ۲۱ درصد، در راس ویروس‌های تنفسی در گردش قرار دارد.

طبق تخصیص سالانه بودجه دارو کم است. این موضوع سال‌هاست که گریبان بیماران به‌ویژه بیماران خاص و نادر و گروه‌های دیگر را گرفته است.

رئیس اداره مبارزه با قاچاق سازمان غذا و دارو گفت: قصد داریم با تقویت نظارت بر توزیع دارو، اجرای قوانین سختگیرانه‌تر و همکاری با دستگاه‌های قضایی و امنیتی برای شناسایی و برخورد با متخلفان، همچنین بهبود سیستم‌های نظارتی مانند سامانه نسخه الکترونیک و امضای دیجیتال، دسترسی به داروها را کنترل کرده و عرضه آنها در بازار سیاه را محدود کنیم

بیماران خاص از عدم حمایت بنیاد بیماران خاص، گرانی درمان و نبود برخی داروهای حیاتی گلایه دارند.

چگونه می‌توان افزایش سرسام‌آور قیمت دارو را با جیب‌های خالی و سفره‌های کوچک‌شده مردم به‌ویژه بیمه‌شدگان کم‌درآمد تطبیق داد؟ پیش از این نیز خانواده‌های کارگری و بازنشسته برای تامین داروهای حیاتی، به‌خصوص داروهای بیماری‌های خاص، به بن‌بست اقتصادی رسیده بودند.

مساله کمبود دارو از مشکلاتی است که با وعده حل نمی‌شود، بیمار اگر داروی با کیفیت و مناسب خود را همین امروز در دسترس نداشته باشد، حالش خراب می‌شود و ممکن است نفسش تنگ شود، به همین دلیل وزیر بهداشت دولت چهاردهم مهمترین مساله این وزارتخانه را در شرایط کنونی کمبود ۳۰۰ قلم دارو دانسته و مدیر انجمن داروسازان نیز تاکید کرده که تقریبا ۱۰۰ قلم دارو از دسترس بیماران خارج شده است.

این روزها کمبود نقدینگی و وصول نشدن مطالبات صاحبان صنایع دارویی از سوی سازمان‌های بیمه‌گر دو چالش بزرگ صنعت دارویی کشور است که دولت می‌تواند با تامین ارز به موقع، به بحران این صنعت پایان دهد.

پایین ماندن قیمت دارو شاید در برداشت سطحی خوشایند عوام باشد اما در واقعیت عدم توازن بین هزینه‌های تمام شده و سود و به دنبال آن به‌صرفه نبودن تولید را به‌ همراه دارد و این یعنی کمبود یک فراورده حیاتی که با هیچ هزینه‌ای قابل جبران نیست.