به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، علی غلامی با اشاره به تاوان سنگین جامعه بابت مصرف داروهای اعتیاد آور داروخانه‌ای "ترامادول و کلونازپام و دیازپام و جدیدا زولپیدم و اکسی کدون" و پیش بینی روانشناسان و جامعه شناسان به شیوع روز افزون اعتیاد داروخانه‌ای و تبدیل اعتیاد سنتی به اعتیاد داروخانه‌ای در آینده‌ای نزدیک، به مصوبه غیر کارشناسی در جلسه ۱۳۶ ستاد مبارزه با مواد مخدر که هیچ کس زیر بار مسئولیت تصویب آن نرفت اشاره کرد و گفت: بعد از اعتراض شدید نهادها و سازمان‌های مختلف همچون کمیسیون بهداشت و درمان وکمیسیون اجتماعی، مرکز پژوهشها و هیات رئیسه مجلس شورای اسلامی، سازمان بهزیستی، مرکز ملی مطالعات اعتیاد، دانشمندان حوزه اعتیاد و سازمان نظام پزشکی، با دستور رئیس جمهور، شخص وزیر کشور مسئول بازنگری در این مصوبه شدند که تا این لحظه این بازنگری انجام نشده است.

دبیر کانون سراسری انجمن‌های صنفی مراکز سرپایی درمان اعتیاد کشور ادامه داد: پیرو دستور ریاست جمهور به وزیر کشور، معاون درمان  ستاد مبارزه با مواد مخدر طی نامه‌ای به معاونت غذا و دارو با اشاره به نامه رئیس جمهور کما فی السابق خواستار توزیع داروهای تحت کنترل توسط معاونتهای غذا و دارو بین مراکز درمان اعتیاد شدند و به دنبال آن کمیته درمان ستاد مبارزه با مواد مخدر به عنوان بالاترین کمیته کارشناسی تخصصی و تصمیم ساز حسب قانون ممنوعیت مطلق عرضه داروهای تحت کنترل را مصوب کرد.

وی افزود: با این حال سازمان غذا و دارو به تاریخ سی‌ام شهریور نودونه ضابطه عرضه و توزیع داروهای تحت کنترل را ابلاغ کرد که با اعتراض گسترده صاحب نظران حوزه اعتیاد مواجه شد، پس از آن مجددا کمیته درمان ستاد مبارزه با مواد مخدر ممنوعیت مطلق عرضه داروهای تحت کنترل را مصوب کرد و معاون  درمان ستاد مبارزه با مواد مخدر طی نامه‌ای به تاریخ ۲۴. ۱۰. ۱۳۹۹ به معاونت غذا و دارو اعلام کردند که داروهای تحت کنترل تا روشن شدن موضوع مثل سالهای گذشته از طریق معاونت‌های  غذا و دارو عرضه و توزیع شود، ولیکن به تاریخ سی ام اردیبهشت هزارو چهارصد معاونت غذا و دارو با امضای مدیر، داروهای تحت کنترل انتخاب داروخانه‌های منتخب جهت عرضه و توزیع داروهای تحت کنترل را ابلاغ کرد، نامه‌ای که باعث اعتراض شدید ستاد مبارزه با مواد مخدر  و صاحب نظران حوزه اعتیاد شد.

به گزارش فارس غلامی در پایان گفت: هر چند اینگونه طرح‌های غیر کارشناسی و بدون پایه علمی که بدون اجرای طرح پایلوت برای منافع عده‌ای خاص محتوم به شکست است. سوال من از مسئولین مبدع این طرح این است که آیا موقع تصویب به جوانان کشور فکر کرده‌اید؟ با توجه به کاهش رشد جمعیت در کشور جوانان گوهران نایابی شده‌اند که باید با درایت پرورش پیدا کنند. آیا عاقلانه نیست که به این همه تذکرات نهادهای علمی و سیاسی و اجرایی توجه شود؟، به جهت اینکه حتی لحظه‌ای غفلت از سرنوشت جوانان مملکت ممکن است عواقب جبران ناپذیری داشته باشد، لازم است نهادهای قضایی، سیاسی و امنیتی فورا به این قضیه ورود کنند.