به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، مسعود یونسیان گفت: به جای اینکه پیشگویی کنیم، باید اولین سیگنال‌ها را که دریافت می‌کنیم و بسیاری آن را نمی‌بینند، اعلام کنیم.در واقع باید بر اساس مشاهداتی که زودهنگام سیگنال می‌دهند، سعی کنیم اقدام کنیم و اگر می‌خواهیم پیش بینی انجام دهیم، باید برای چند روز و یا حداکثر یک یا دو هفته این پیش‌بینی انجام گیرد تا خطای آن کمتر باشد.

وی تأکید کرد: در بررسی مستندات موجود هیچ شاهدی دال بر اینکه چه زمانی موج کرونا خواهیم داشت و یا شدت آن چه قدر خواهد بود مشاهده نشد. چند مؤلفه وجود دارد که ممکن است تعیین کند که آیا موج جدیدی در راه است یا خیر؟ نخستین مؤلفه تغییرات در واریانت‌ کنونی در سطح جهانی و منطقه‌ای است که در سطح جهانی چنین چیزی را به وضوح مشاهده نکردیم. در سطح منطقه‌ای، در اروپا به ویژه در آلمان و فرانسه واریانت جدیدی حکم‌فرما است. در منطقه خاورمیانه اطلاعات دقیقی از اینکه چه واریانتی غالب است، نداریم.

استاد اپیدمیولوژی دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: مؤلفه دوم موضوع ایمنی ما است، اگرچه بسیاری از صاحب‌نظران این موضوع را مطرح می‌کنند که اگرچه ممکن است که سطح آنتی‌بادی‌های ما کاهش پیدا کند، اما در مواجهه با ویروس بلافاصله بدن می‌تواند سطح ایمنی خود را تقویت کند و پاسخ مناسبی ارائه دهد با این وجود شواهدی دال بر اینکه این سطح ایمنی افت کرده باشد وجود ندارد، مولفه سوم هم نحوه رفتار ما است. در این چند ماه گذشته شرایط مناسب و خوبی نداشتیم و اکنون نیز  شرایط تغییری نکرده است.

یونسیان گفت: با وجود این مؤلفه‌ها هنوز دلیلی نمی‌بینم تا تاریخی را تعیین و بگوییم در فلان تاریخ با موجی از بیماری روبه‌رو خواهیم شد. اگر یک پیش‌بینی انجام داده و این پیش‌بینی به حقیقت نپیوندد ما اعتماد عمومی را از دست خواهیم داد. باید سعی کرد که اعتماد جامعه را به دست آوریم و آن را حفظ کنیم، باید چند کار را انجام دهیم نخست اینکه سویه‌های غالب یا در گردش را در کشور شناسایی کنیم و برآوردی از سطح ایمنی جامعه طی دوره‌های مختلف زمانی داشته باشیم و بر اساس شواهد علمی توصیه به تجویز دوز جدید واکسن کنیم نه اینکه بر اساس حدس و گمان چیزی را بگوییم.

به گزارش ایلنا وی در پایان با اشاره به وضعیت برخی از کشورهای اروپایی و تأثیر آن بر ایران افزود: پس از آخرین پیکی که در ایران داشتیم اروپا دو قله از بیماری را تجربه کرد که ما هیچ قرینه‌ای از آن را در ایران نداشتیم، اگرچه در برخی از کشورها یک وضعیت افزایشی وجود دارد اما هنوز در کل اروپا افزایش قابل ملاحظه‌ای که از آن به عنوان پیک یاد کنیم وجود ندارد. لذا قضاوت برای اینکه بگوییم هر اتفاقی که در اروپا رخ داده، دو هفته بعد یا یک ماه بعد در ایران رخ خواهد داد زود است، ما شواهد قوی مبنی بر اینکه بر اساس آن تغییر رفتار بدهیم نداریم، برخی از تغییر رفتارها مانند تعطیلی مدارس یا ارگان‌ها و ... هزینه دارد. همانگونه که مداخلات دیرهنگام هزینه دارد مداخلات زودهنگام هم هزینه داشته و موجب سلب اعتماد در آینده خواهد شد.