وی با اشاره به چالش‌های پرداخت کارانه‌ای و فی‌فورسرویس «پرداخت به‌ازای خدمات» افزود: در این روش‌ها اگرچه دسترسی به خدمات ساده‌تر و انگیزه ارائه‌دهندگان برای خدمت بیشتر است، اما القای تقاضا و افزایش غیرقابل کنترل هزینه‌ها از مهم‌ترین پیامدهای آن به شمار می‌رود و این مسئله در شرایط بحرانی مانند اپیدمی‌ها می‌تواند فشار مالی سنگینی بر نظام سلامت وارد کند.

مدیرعامل سازمان بیمه سلامت ایران ادامه داد: در مقابل پرداخت سرانه مدل دیگری است که هم‌اکنون در کشور در بخش‌های مختلف از جمله برنامه پزشک خانواده روستایی و برخی استان‌های دارای طرح پزشک خانواده اجرا می‌شود و هر یک از این روش‌ها مزایا و معایب خاص خود را دارند، به‌طور مثال در صورت نبود نظارت مؤثر ممکن است کیفیت خدمات یا حجم مراقبت‌ها کاهش یابد.

ناصحی با اشاره به طرح‌های جدید پرداخت مبتنی بر عملکرد و مدیریت هزینه گفت: رویکردهایی مانند بودجه کلی «Global Budget» و پرداخت مبتنی بر گروه‌های تشخیصی «DRG» می‌توانند گام‌های مؤثری در اصلاح نظام پرداخت باشند و امسال اجرای پرداخت گلوبال در ۱۴ خدمت آغاز شده و برخی از آن‌ها در حال اجراست.