به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، حسن بایرامی در پنل «اصلاحات ارزی در زنجیره تأمین دارو» IPSS26 گفت: از ۱۹۰۰ قلم مولکول دارویی ثبت شده در لیست دارویی ما، ۶۰۹ مولکول توسط صنعت‌گران داخلی بسته به عمق تولیدی آنها به دست صنعت داروسازی می‌رسد که تبدیل به فرآورده نهایی می‌شود. یعنی ۳۲ درصد از کل مولکول‌هایی که در لیست دارویی کشور داریم متعلق به صنعت‌گران داخلی است. میزان ارزی که برای مواد واسط، مواد بینابینی و حلال‌ها برای صنعت ماده اولیه نیاز داریم ۱۵۰ ملیون دلار است که این مبلغ بعد فرآوری در صنعت ایران شامل ۷۰ درصد از کل بازار تولید داخل می‌شود.

وی افزود: در خصوص طرح دارویار باید گفت که هر طرح ملی باید یک پشتوانه مالی و ضمانت اجرایی داشته باشد، اگر هر طرحی که نوشته می‌شود فاقد اسناد مالی و سندی شامل منابع و مصارف آن باشد به شکست منجر خواهد شد. طرح دارویار طرح خوبی بود ولی بسیار عجولانه و بدون مطالعه مالی یا پشتوانه مالی اجرا شد و در سال ۱۴۰۱ خیلی از شرکت‌ها دچار پرونده‌های حقوقی زیادی شدند و چالش‌های زیادی را برای شرکت‌ها ایجاد کرد.

عضو هیئت مدیره سندیکای تولیدکنندگان مواد دارویی، شیمیایی و بسته بندی دارویی گفت: این چالش‌ها مزید بر علت بود و بر بار مالی تحمیل شده بر صنعت اضافه کرد. این موضوع مسبب ایجاد مشکل برای تأمین نقدینگی شرکت‌ها برای تسویه مابه‌التفاوت تبدیل ارز ترجیحی یا دولتی به نیمایی شد و چالش‌هایی از قبیل قیمت‌گذاری مطرح شد. شرکت‌ها با ارز دولتی کالا آوردند و با ارز نیمایی و قیمت بالاتر فروختند. این مشکلات صنعت را درگیر مسائل حاشیه‌ای و فرسایشی کرد.