به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون، مهدی قاسمی گفت: در برخورد با این نوع رفتارها ابتدا باید دید چه علل و انگیزه ای باعث شده که برخی نوجوانان به رفتارهای شدید پرخاشگرایانه و آسیب به خود و دیگران گرایش پیدا کرده اند. ناکامی در رسیدن به هدف و خود را در بن بست دیدن، اصلی ترین انگیزه پرخاشگری شدید یک نوجوان برای برون رفت از بحران خود ساخته است.

قاسمی افزود: در این گونه مواقع گاهی فرد احساس می کند باید بر اطرافیان خود مسلط شده و خود کوچک بینی و حقارت به وجود آمده درونش را برطرف سازد و با انتخاب گزینه سخت تر و رفتن به سوی آسیب به خود یا دیگران می تواند ارزش خود را به اطرافیان نشان دهد.

وی ادامه داد: متاسفانه پرخاشگری و اقدامات خطرناکی که می تواند تهدید جانی به همراه داشته باشد به سنین سنین نوجوانی کاهش یافته است. نوجوانی که دست به چنین رفتارهایی می زند، احتمالا در طولانی زندگی از عدم ثبات و ناسازگاری در خانواده رنج می برده یا با اعضای خانواده و دوستان اختلاف داشته است و احتمال اینکه از سوی خانواده طرد شده باشد نیز، وجود دارد، اولین گام برای کاهش این مشکلات، آموزش خانواده ها برای رفتار مناسب با نوجوانان است.

این روانپزشک گفت: رفتار پرخاشگرانه والدین نیز می تواند از دلایل عمده توسل این نوع رفتارهای پرخاشگرانه از سوی نوجوانان باشد.

قاسمی تصریح کرد: پرخاشگری در حقیقت عملی است که به منظور خلاص شدن از یک مساله، بن‌بست، مشکل و بیرون آمدن از یک دوراهی، بحران و وضع غیرقابل تحمل صورت می‌گیرد. عشق‌های زودهنگام در دوره نوجوانی، شکست در رابطه عشقی، وابستگی به جنس مخالف و ناکامی و احساس حقارت ناشی از آن، گاهی به‌عنوان عامل، در این خصوص نقش موثری دارد.

وی اضافه کرد: ناکامی در برآورده شدن آرزوی والدین نیز از دیگر دلایل پرخاشگری در بین نوجوانان است، وقتی خانواده ها فرزند خود را برای کسب موفقیت و همچنین در رسیدن به آرزوهایشان تحت فـشار قرار می دهند و از طرفی نوجوان احساس می کند که باید جزو بهترین ها باشد تا پدر و مادرش را خشنود سازد، در مواجهه با این مسائل با عدم موفقیت در کارها برای نمونه قبول نشدن در آزمون دانشگاه، این احساس شکست و ناکامی و استرس های پس از آن، خطر اقدام به پرخاشگری شدید و آسیب زا را در فرد نوجوان دوچندان می کند.

این روان درمانگر نوجوانان گفت: نوجوانان از روحی لطیف و شکننده برخوردارند و در دوره ای قرار دارند که با نگاه به اطراف خود به دنبال دستیابی هر چه سریعتر به آرزوهایشان هستند. در صورتی که احساسات آنان مورد بی احترامی قرار گیرد و از سوی اطرافیان درک نشود، به دنبال راههای جبرانی شدید می روند.

وی تاکید کرد: نارضایتی از وضع زندگی، برخی محدودیت های شدیدی که ممکن است والدین با سخت گیری تحمیل کنند، سرزنش های مکرر خانواده، تحقیر و استهزاء اطرافیان و همکلاسی ها، فشارهای مدرسه و معلم نیز می تواند از جمله تنگناهای پیش روی یک نوجوان باشد که او را به سمت رفتار پرخاشگرایانه سوق می دهد.

به گزارش ایرنا قاسمی در پایان تشریح کرد: راه حل کاهش این نوع خشونت ها این است که والدین با فرزندان خود صمیمی باشند و با آنها گفت و گوی مداوم داشته باشند، باید فرزندان خود را آگاه کنند که از قرارگرفتن در روابط عاطفی و عشقی در سنین نوجوانی دور بمانند، انتظار بیش از حد توان نوجوانشان نداشته باشند و در صورتی که فرزندشان دچار مشکلات شدید عصبی و پرخاشگری است حتما با افراد آگاه، روانشناسان، روانپزشکان و متخصصان علوم تربیتی مشورت کنند تا کار به جاهای باریک نرسد.

پایان پیام/