پزشکان و قانون؛

در روزگارانی که کشتی‌های بادبانی در اقیانوس‌ها طی مسیر می‌کردند، جهت بادبان‌ها نشان‌دهنده جهت حرکت و جهتی بود که کشتی مایل است‌ به آن سمت برود.

در سیاست‌های سلامت کشور ما چند سال بود که جهت بادبان کشتی به سمتی بود که ما سرنشینان نگران بودیم. با ناخدا حرف زدیم‌؛ توجهی نکرد. به دیگر کشتی‌ها گفتیم جهت ما به سمت خوبی نیست؛ گفتند ناخدا به مسیرش اطمینان دارد.

کشتی سلامت رفت تا جایی که‌ مسافران کشتی در وضع نابسامانی قرار گرفتند. غذا تمام شد؛ آب آشامیدنی تمام شد؛ وضعیت، کاملا بحرانی بود؛ کشتی آنقدر به جهتی که بادبان اصلی در آن سمت بود رفت که از هدف نهایی کاملا دور شد. ناخدا عدم وزش باد موافق را علت دانست و با گله از اینکه چرا باد موافق نبود، کشتی را ترک کرد. ناخدا قبل از رفتن اصلا نگفت که جهت بادبان‌ها و نداشتن نقشه‌خوان قوی در کشتی در این تغییر مسیر چقدر موثر بود. رفت 

بعد از مدتی ناخدای دیگری وارد کشتی شد. همه مسافرین خوشحال شدند. ناخدای جدید از قبول مشورت صحبت کرد. از اینکه اول باد را می‌سنجیم و بعد بادبان‌ها را برافراشته می‌کنیم. چند بادبان جانبی کشتی هم تغییر یافت. همه منتظر بودند؛ اما ناگهان‌...

ناخدا دکل اصلی و بادبان اصلی را مجددا بر همان سمت قبلی‌ افراشت. کشتی مجددا در همان مسیر راه افتاد. 

ناخدا عوض شد ولی دکل اصلی بادبان اصلی را در همان جهت قبلی افراشت و جهت حرکت تغییری نکرد. بادبان‌های جانبی هر قدر هم جهت خود را تغییر دهند، کشتی در جهتی ادامه خواهد داد که بادبان اصلی به آن سمت است. ناخدا وقتی باد در بادبان اصلی بیفتد، نهایتا در حد چند درجه می‌تواند خط سیر کشتی را به طرفین منحرف کند. جهت، همان است. همان جهت قبلی.

الان مسافران‌ باید امیدوار باشند؟ یا نگران از اینکه کشتی با ناخدای قبلی هم‌ با همین بادبان اصلی حرکت می‌کرد. 

تغییر ناخدا وقتی بادبان بزرگ ‌در همان سمت است، آیا واقعا باعث تغییر مسیر خواهد شد‌؟