«اورمان نظامی نرج‌آباد» یکی از پزشکان متخصص داخلی حاضر در منطقه است که به پزشکان و قانون از مهمترین فعالیت‌های صورت گرفته توسط همکارانش می‌گوید.

از همان روز ابتدایی وقوع سیل، پزشکان عمومی و متخصص، چه افرادی که درشبکه‌ها و بیمارستان‌ها استخدام بودند و چه آنهایی که کار خصوصی می‌کردند، به صورت خودجوش اقدام به ویزیت بیماران کردند. سیل در ابتدا آق‌قلا را گرفت و به همین دلیل پزشکان در ح ۱۴ کمپ در اطراف نمایشگاه بین‌المللی گرگان که روستاهای محمد آباد، امیرآباد و کریم‌آباد در آنجا هستند، مستقر شدند. این کمپ‌ها شامل حدود ۶۰۰ چادر هستند و پزشکان با هماهنگی‌های صورت گرفته با معاونت غذا و داروی دانشگاه فعالیت درمانی خود را در این چادرها آغاز کردند. از روز دوم نیز بنده به همراه تیم متخصصان به گروه ملحق شدیم.

۲ نفر متخصص داخلی، متخصص اطفال و متخصص زنان. ستاد بحران دانشگاه، هلال احمر و اورژانس ۱۱۵ در روز سوم تشکیل شد و بعد از آن ما نیز تصمیم گرفتیم که کنترل مدیریت پزشکان عمومی توسط خانم دکتر شربتی و متخصصان توسط بنده انجام شود. این روند تا روز جمعه گذشته ادامه داشت تا اینکه مسئولیت هماهنگی پزشکان متخصص را آقای دکتر دادجو مدیر درمان و معاون ایشان به عهده گرفتند. بنده نیز پزشکان متخصص داوطلبی را که در این چند روزه همکاری کردند، معرفی کردم. مدیریت پزشکان عمومی همچنان با خانم دکتر شربتی است.

در کنار این بنده به پیشنهاد خودم یک ستاد بحران در دفتر نظام پزشکی تشکیل دادیم که در این رابطه دکتر مطهری رئیس نظام دامپزشکی گرگان و آق قلا و عضو شورای عالی نظام پزشکی کاملا با ما همکاری کردند. ایشان رایزنی زیادی با دادستانی درخصوص حساب انجمن پزشکان عمومی گرگان و آق‌قلا کردند و از دادستانی گرگان اجازه باز بودن حساب را برای جمع‌آوری کمک‌ها گرفتند.

 جمع‌آوری کمک‌ها به چه صورت انجام شد؟

علاوه‌بر کمک‌های تیم پزشکی به لحاظ نیروی انسانی و اینکه شیفت‌های کمپ‌ها از ساعت ۸ صبح تا ۱۰ شب پر می‌شود، جمع‌آوری کمک‌های نقدی و غیرنقدی را در دستور کار قرار دادیم. از طریق تمام همکاران در استان و البته بخشی هم همکاران سایر استان‌ها، هر کس به فراخور توانی که داشت، مبالغ را جمع‌آوری کرد. بزرگترین مبلغی که توانستیم جمع‌آوری کنیم، از کلن آلمان بود که ایرانیان مقیم آلمان از طریق آقای دکتر راجی، جراح قلب ما برای ما فرستادند. در کنار آن مبلغی را هم فارغ‌التحصیلان خروجی ۷۵مدرسه فرزانگان ارسال کردند.

 در حال حاضر چه می‌کنید؟

ستاد ما به صورت ۲۴ ساعته فعال است و علاوه‌بر انجام هماهنگی برای ارسال اجناس خود از طریق انجمن بسیج پزشکی کشور، از بعضی موسسات دیگر که به صورت خصوصی کمک می‌کنند، اقلامی را دریافت و ارسال می‌کنیم.

ما در حال حاضر روزانه نزدیک به ۲ هزار وعده غذایی به گمیشان می‌فرستیم. از روز چهارشنبه استراتژی ما به این صورت شد که حداکثر کمک را به رزمندگان گمیشان برسانیم تا بتوانند سدهایی را که ساختند، پایدار نگه دارند. اگرچه دوستان جاده آق‌قلا را منفجر کردند و آب زیادی از آق قلا خارج شد اما آب از روی سدهایی که بچه‌های گمیشانی ساخته بودند، سر ریز شده و الان نصف بیشتر گمیشان را گرفته است. در حال حاضر هدف ما این است که به قسمت‌هایی که در گمیشان غذا نمی‌رسد و بالاخص به رزمنده‌ها، آب و غذا برسانیم.

 نحوه استقرار پزشکان حاضر در منطقه به چه شکل است؟

بیشتر از ۹۰ درصد پزشکان حاضر، بومی منطقه هستند. تعدادی از آنها هم از استان‌های اطراف هستند که همراه با ارگان‌ها آمده‌اند. مثلا ستاد اجرایی فرمان امام چند روزی در منطقه مستقر بودند. نیروی دریایی و سپاه در اینجا نیرو و بیمارستان دارند که البته پزشکان خود را از ما می‌گیرند. در میان تماس‌های زیادی هم از پزشکان سایر نقاط کشور ازجمله اصفهان داشتیم و متخصصان و فوق تخصص‌ها قصد ورود به منطقه داشتند، اما فعلا گفتیم نیایند چون با توان فعلی می‌توانیم منطقه را از نظر پزشکی پوشش دهیم.

 وضعیت کلی منطقه را از نظر شیوع بیماری‌های عفونی چطور ارزیابی می‌کنید؟

بیماری عفونی بالطبع وجود دارند. حتی موارد مشکوکی هم از لپتوسپیروز گزارش شده و زخم در نواحی غیر معقول مثل پا دیده می‌شود. اما کلا همه چیز تحت کنترل است. 

 وضعیت دارو چطور است؟

خوشبختانه به فراوانی و وفور دارو داریم و از همه می‌خواهیم که دیگر برای ما دارو نفرستند. کمااینکه انبارهای استان مملو از دارو است. طی جلسه‌ای که دیروز با عضو هیات رئیسه کل هلال احمر برگزار شد، به پیشنهاد ما و ستاد بحران نظام پزشکی گرگان، قرار شد که لکه‌گیری انجام دهیم. یعنی مناطقی را که کمک‌رسانی به آنها ضعیف انجام شده، شناسایی کنیم و به هلال‌احمر و ارگان‌ها گزارش دهیم. 

بزرگترین ضعفی که در اینجا هست این است که متاسفانه ما مدیریت بحران بلد نیستیم. ستاد بحران ظاهرا و قانونا وجود دارد اما استانداری باید این ستاد را  تشکیل دهد و آن هم هماهنگ نیست. کمااینکه در این ستاد بحران صرفا روسای ارگان‌ها می‌نشینند و برخی هماهنگی‌های کلی می‌کنند. در صورتی که ستاد بحران باید ۲۴ ساعته باشد و از هر ارگان فعال، چند نماینده تام‌الاختیار ۲۴ ساعته در آن حضور داشته باشند که ما چنین چیزی نداریم. همین مساله باعث می‌شود که بعضی جاها کمک‌رسانی خیلی زیاد باشد در بعضی جاها اصلا کمک‌رسانی انجام نشود.