بلاياي طبيعي بر افراد اثر يکسانی ندارند و برخی نسبت به ديگران آسيب پذيري بيشتری دارند. کودکان، زنان و سالمندان و همچنين معلولين و کسانی که تنها زندگی می‌کنند يا منابع حمايتی و مالی کمتری دارند و افراد بی‌سواد احتمال دارد در هنگام وقوع بلايا دچار عوارض روانی بيشتری شوند.

اگرچه حوادث ناگوار طبيعی تمام افراد را تحت تأثير قرار می‌دهد، اما اثرات اين شرايط بر کودکان و نوجوانان بسيار شديدتر و قابل توجه است. کودکان در سنين مختلف واکنش‌های متفاوتی از خود نشان می‌دهند.

ترس از جدايی و چسبيدن بيش از حد به پدر و مادر، ترس از بيگانه‌ها و بی‌اعتمادی به ديگران، ترس از تاريکی و ترس از اشيای خيالی، مشکل در به خواب رفتن و خودداری از تنها خوابيدن، ديدن روياهای ترسناک، برگشت به رفتارهای اوليه رشد مثل شب ادراری، فعاليت بيش از حد و پرخاشگری، اختلال در صحبت کردن يا سکوت و لکنت زبان.

احساس غمگينی، مشکلات خواب (مثل بی‌خوابی، پرخوابی يا کابوس)، اضطراب نگرانی و ترس از تکرار شدن اتفاقی که منجر به از دست دادن نزديکانش شود، مشکلات تحصيلی، برگشت به رفتارهای اوليه کودکی مثل شب ادراری يا انگشت مکيدن، شکايت‌های بدنی مثل درد شکم و سردرد و سرگيجه.

آنها ممکن است  علايم بدنی مثل دردهای شکمی و سردرد و ناراحتی پوستی، مشکلات خواب و کابوس، نزاع با ديگران و تحريک پذيری، افت تحصيلی، طغيان و سرکشی در خانه و مدرسه، افسردگی يا غمگينی، از دست دادن علاقه به تفريح يا فعاليت‌های گروهی در آنها ظاهر شود.