این کودکان در صورت حمایت و درمان درست والدین، معلمان، روان شناسان یا سایر افراد مورد اعتماد می توانند به خوبی به مشکل شان مقابله کنند و به زندگی برگردند. آنها باید بلافاصله بعد از حادثه آسیب زا حمایت شوند تا بتوانند با فاجعه ای که رخ داده، روبرو شوند و مراحل غم و اندوه را بگذرانند. 

این هنر والدین است که با توجه به شناختی که از فرزندشان دارند، دنبال نشانه های این اختلال در او بگردند. والدین آگاه حتی می توانند مشکل کودکانی که سکوت اختیار کرده اند و به نظر می رسد نشانه ای از آسیب در آنان نیست، تشیخص دهند. 

یک کودک می تواند به شدت تحت تاثیر حادثه باشد اما احساسات و هیجاناتش را پنهان کند تا قوی و شجاع به نظر برسد.