با توجه به مبانی اپیدمیولوژیک بیماری و وضعیت‌سنجی فعلی و جدیدترین شاخص‌های پراکنش آلودگی‌، به نظر می‌رسد در این شرایط از مهمترین راهکار‌های مهار ویروس و بلکه شاید بتوان گفت مهمترین و محوری‌ترین ضرورت و اقدام لازم، جلوگیری ازگسترش ویروس در پهنه جغرافیایی کشور می‌باشد و لازم است منع یا محدودیت شدید مسافرت‌ها و تردد غیرضروری‌  بین ‌تمامی شهرهای کشور (‌و نه فقط شهرها و استان‌های کانون یا درگیر‌) اعمال گردد؛ (البته بدیهی است این مهم باید با ‌مشارکت نیروهای محترم انتظامی و نظامی و هماهنگی سایر دستگاه‌های ذی‌ربط و ملحوظ کردن کلیه جوانب اجتماعی و امنیتی و ضمن ممانعت از آگراندیسمان‌ها و جوسازی‌های رسانه‌ای و رفتارهای اپورتونیستیک انجام پذیرد) در غیراینصورت  استان‌های غیرآلوده هم ظرف دو سه هفته آینده درگیر خواهند شد و شهرها و کانون‌های جدید آلودگی به طور متاستاتیک و قارچ‌گونه سردرخواهند آورد و با تسلسل چرخه‌های عفونت روبه‌رو خواهیم بود‌. 

کرونا‌، «وبا» نیست که با بیمار دهیدراته روبرو باشیم‌؛ سرایت پذیری بسیار بالا و ویرولانس بسیار سبب شده عمده مورتالیتی بیماری مربوط به دیسترس و نارسایی تنفسی و قلبی باشد که از جدیترین وضعیت‌های اورژانس طبی محسوب شده و درمان جز با حضور پزشکان و کادر درمانی تخصصی و فوق تخصصی و دارو و تجهیزات و منابع هنگفت و زمان طولانی و ICU Care   وسیع میسر نمی‌شود و در صورت عدم تحدید و مهار آن، امکان ارائه خدمات پزشکی در این حجم نه برای کشور ما‌، بلکه در هیچ کشوری فراهم نیست .

با اجرای این برنامه، به لحاظ علمی و عملی امکان مهار زودتر ویروس کاملا ممکن است و رجاء واثق داریم با همدلی و همیاری آحاد این مرز و بوم، بهار خجسته‌ای از پس این زمستان کرونایی در پیش رو خواهیم داشت .