حتی اگر آمار رسمی مبتلایان به کرونا را واقعی فرض کنیم، به معنی آن است که در یک دوره کوتاه کادر‌های درمانی بیش از ۳۰۰۰ مورد بسیار سنگین و بغرنج را مدیریت و درمان کرده‌اند و بیش از ۲۲۰۰ نفر آنان را نجات داده‌اند. این عدد بسیار بزرگی برای یک بازه زمانی کمتر از چهار هفته است که برای فهم ابعاد واقعی آن باید بدانیم که کل تخت‌های ویژه کشور در حدود ۶۰۰۰ است. تنها کسانی از عظمت چنین عدد بزرگی سر در میاورند که با بیماران بسیار بدحال ساعتی را گذرانده باشند.

اما آمار واقعی مبتلایان می‌تواند عدد ۲۲۰۰ نفره را به چند برابر خود برساند و انگاه مشخص خواهدشد که چه اتفاق بزرگی روی داده است. اتفاقی که بی‌پایه نیست اگر آن را «نجات بزرگ‌« بنامیم. و این تنها فقط در بخش بیماران بدحال و بسیار بدحال است ‌و از آنجا که بیماری کرونا حتی در انواع خفیف خود بسیار آزاردهنده و پر درد و رنج است مدیریت آن ‌برای درمانگران در بخش سرپایی نیز  بسیار پر زحمت و دردسر ساز است.  

تصور نمی‌رود که هیچ کدام از کادر‌های درمان در بخش‌های سرپایی و بستری در طی این چهار هفته مورد مراجعه و سوال‌ ده‌ها نفر از بیماران و یا افراد عادی قرار نگرفته باشند.

و این همه در شرایط انجام شده است که دوست و دشمن به امکانات ناچیز‌، تدارک ناکافی‌، آموزش اندک و ناهماهنگی بسیار در حفاظت از جان درمانگران معترف هستند.

 گروه پزشکان و قانون اعتقاد دارد صیانت جامعه مدنی حوزه سلامت از آمار‌های واقعی  مبتلایان و قربانیان و نجات یافتگان‌ به جز ارزش علمی آنان در نمایاندن عظمت و گستردگی خدمات همگی کارکنان سلامت ارزشی کلیدی دارد و هر‌گونه اهمال‌، تغییر در مبانی تشخیصی و یا سیاست‌ورزی در ارائه این امار زایل کردن حق و ارج آنان است.