اما درد اصلی نگارنده چیز دیگریست:

به آنچه که در مورد «شغل» پزشکی در این سریال نمایش و برایش تبلیغ شده دقت کنید:

1-در حالیکه حتی کشورهای متمول و باپیشرفته غرب، برای کاهش بار مالی سیستم سلامت، و کنترل روز افزون هزینه های درمان، رو به استفاده مطلوب از پزشکان عمومی آورده اند، و در حالیکه سال هاست در همین رسانه ملی، شعار مبارزه با «تخصص گرایی» در حوزه پزشکی داده می شود، در این سریال، تمام خوشبختی پزشک و کل افراد سه خانواده، به قبولی «دکتر یحیی» در آزمون تخصصی گره خورده!!! 

در هر قسمت از 8 قسمت پخش شده (تاکنون) این سریال، حداقل ده بار نام آزمون تخصصی برده شده‌ و اصلا نقش پزشک عمومی در جامعه کلا فراموش و پاک شده است. به گونه ای که در قسمت اخیر، راوی خوش صدا و با تجربه این سریال، می گوید: «اگر یحیی بدلیل عدم قبولی در آزمون تخصصی نمی تواند پزشک موفقی باشد، اما... » (نقل به مضمون)! باید افسوس خورد به حال نویسنده و سپس کارگردان و تهیه کننده‌ای، که برای هر سریالی یک «مشاور» مذهبی دارد، اما برای یک سریال با مضمون «پزشکی» یک مشاور پزشکی «شایسته» ندارد! لطفا از این مشاور رونمایی شود تا ببینیم چرا دارد بر خلاف تمام دنیا، این همه بر طبل تخصص گرایی می‌کوبد و جامعه بزرگ پزشکان عمومی را تخطئه می کند؟

2-پزشک خوب، پزشکی است که رایگان ویزیت کند! این یک تفکر پوپولیستی اشتباه است، که هر چند همیشه برخی از همکارانمان بر آتشش دمیده اند، اما فلسفه «شغل» پزشکی را زیر سوال می برد. جناب دکتر یحیی، که پول تو جیبی خود را هم از نامزدش می گیرد، در حالیکه خانه مادرش حی و حاضر است، یک خانه مجردی دارد! یک خانه کوچک در یک مجتمع هم خارج از تهران دارد که خیلی ارزان اجاره داده! او طبیب است، اما صبح تا غروب مشغول پیگیری امور پسر دایی مهجور‌ و مادر بیمار خویش است و دائم دارد «تعامل» با «یلدا»ی زیاده خواه و حریص را برای زندگی مشترک آینده تمرین می‌کند! او را هفته ای یک بار در حال طبابت در خانه اجاره ایش می بینیم که البته بیماران مجتمع را «رایگان» ویزیت می‌کند! اینکه آن بیماران در آن مجتمع دور افتاده پول داروی خود را از کجا می آورند و اصلا در آن نقطه داروخانه ای وجود دارد یا خیر، بماند. اما شش روز دیگر هفته اگر بیمار شوند... که بیماران یک پزشک عمومی اغلب اورژانسی هستند و نمی توانند شش روز صبر کنند، چه می کنند؟ آیا یحیی همراه خود مقدار زیادی دارو هم می برد؟ که اگر ببرد غیر قانونی است. آیا پول ویزیت و دارو و رفت و برگشت آن شش روز را به مردم مجتمع پرداخت می کند؟ که امکانش هست، اما با چه درآمدی؟ آیا اصلا او تأسیس «مطب» را به عرض معاونت عریض و طویل درمان دانشگاه علوم پزشکی رسانده و اصلا پروانه تأسیس مطب در آن محل را دارد و...

بسیار دلمان می خواهد، که «درمان» در کشورمان رایگان باشد. همانطور که تحصیل و حمل و نقل و...! اما چرا از جیب پزشک؟ چرا اینقدر با فورس و حرص زیاد القا می کنیم که تمام مشکل اقتصاد درمان، ویزیت 30 تومانی یک پزشک است؟! 

عزیزان سیما نشین؛ باور بفرمایید، پزشک این مملکت با یک کیسه زر از شکم مادرش متولد نمی شود که انتظار کار رایگان و ارزان از او دارید! باور کنید طبابت «شغل» پزشک است و با آن «نان» خود و خانواده خود را تأمین می کند. همه شانس این را ندارند که مانند «یحیی» دو تا خانه از محل نامعلوم و یک همسر پولدار به نام «یلدا» داشته باشند و صبح تا غروب با یک کیف رودوشی انتلکچوآل در خیابان اینور و آنور بروند و هفته ای یک بار برای دلشان طبابت رایگان انجام دهند و تنها دغدغه شغلی و علمیشان، «آزززززمون تخصصصصصی» باشد...!

درک کنید. خواهش می‌کنم... تبلیغ طبابت رایگان، بالاخره روزی پزشکی این مملکت را که روزی در جهان زبانزد بود، به نابودی می کشاند. باور کنید طبیب خوب آن است که خوب «درمان» کند، نه اینکه رایگان «طبابت» کند! این تبلیغ غلط را جمع کنید. طبیب ارزان، همیشه بهتر از طبیب گران نیست، همانگونه که انسانی با نام ایرانی، همیشه بدذات تر از یک انسان با نام عربی نیست!

چهاردهم اردیبهشت ماه نود و نه