چرا دستیاران پزشکی از تحصیل انصراف می‌دهند؟
به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، گرفتن مدرک تخصص یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های پزشکان عمومی در ایران است. با این وجود در برخی از موارد دستیاران پزشکی پس از قبولی در دوره تخصص انصراف می‌دهند. به همین‌منظور پژوهشگران دانشگاه آزاد اسلامی و دانشگاه علوم پزشکی مشهد در پژوهشی علت انصراف دستیاران پزشکی را بررسی کردند.

این پژوهش به صورت مقطعی انجام شد و پژوهشگران با مراجعه به آموزش دانشکده پزشکی مشهد، اطلاعات کلیه پرونده‌های دستیاران انصرافی بین سال‌های ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۶ را جمع‌آوری کردند. سپس با افراد تماس گرفته شد و دلایل انصراف و وضعیت کنونی آن‌ها مورد بررسی قرار گرفت.

در فاصله سال‌های ذکر شده، ۶۲ دستیار تخصصی دانشگاه علوم پزشکی مشهد انصراف داده بودند که با ۵۱ نفر از آن‌ها مصاحبه انجام شد. میانگین سنی این افراد ۵±۳۲ سال بود و بین ۲۵ تا ۴۵ ساله بودند. از این تعداد حدود ۵۵ درصد مرد و ۷۷ درصد متاهل بودند.

بر اساس یافته‌های به‌دست‌آمده، حدود ۷۰ درصد از این افراد تمایل داشتند مجدداً در آزمون شرکت کنند و رشته‌های رادیولوژی و پوست مورد علاقه‌ترین رشته‌ها بودند. از این تعداد ۲۱ نفر به رشته رادیولوژی و ۱۵ نفر به رشته پوست علاقه داشتند، ۹۸ درصد از این افراد قبل از پذیرش در آزمون دستیاری در هیچ ارگانی استخدام نشده‌بودند.

نتایج این مطالعه نشان داد: بیشترین انصراف مربوط به رشته‌های طب اورژانس، کودکان، داخلی و روان‌پزشکی بود و عدم علاقه شخصی، مشکلات خانوادگی و کشیک‌های طولانی بخش دستیاران به ترتیب شایع‌ترین دلایل انصراف بودند، به گفته پژوهشگران این تحقیق، داده‌های این مطالعه نشان می‌دهد که بیش از نیمی از دستیاران تمایل دارند در سال‌های آینده در رشته‌هایی مانند رادیولوژی و پوست مشغول به تحصیل شوند که احتمالا دلیل آن کار راحت در مقابل درآمد بالای این رشته‌ها است.

این محققان با اشاره به دستاوردهای این مطالعه‌ها برای سیاست‌گذاران و مسئولان دانشگاه‌های علوم پزشکی می‌گویند: «اقداماتی مانند تعدیل ظرفیت پذیرش دستیاران پزشکی، توزیع مناسب نیروی انسانی، آشنایی کامل‌تر پزشکان عمومی با رشته‌های تخصصی قبل از شرکت در آزمون دستیاری و حمایت مالی پزشکان می‌تواند مفید واقع شود.

به گزارش ایسنا نتایج این مطالعه تابستان سال جاری "۱۳۹۹" تحت عنوان "بررسی علل انصراف از تحصیل دستیاران دانشگاه علوم پزشکی" در مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد منتشر شده است.

پایان پیام/

1 نظر

نظر خود را بنویسید

  • نظرات ارسال شده پس از تایید در وب سایت منتشر خواهند شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشند تایید نمی شوند.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی باشند منتشر نخواهند شد.