به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، به نقل از دیده بان ایران افزایش بی‌سابقه قیمت دارو و ویزیت پزشکان در سال ۱۴۰۴ بسیاری از خانواده‌ها را وادار کرده درمان را نیمه‌تمام رها کنند، وضعیتی که بیماران را میان بیماری، فقر و داروهای تقلبی سرگردان کرده است.

احمد آریایی‌نژاد عضو کمیسیون بهداشت و سلامت مجلس در خصوص گرانی و کمبود دارو در کشور گفت: در سال ۱۴۰۴ با گرانی غیرقابل‌باور و خارج از توان مردم در حوزه دارو مواجه شده‌ایم، اصولاً وقتی هزینه یک کالا افزایش می‌یابد به‌نوعی زمینه برای تقلب داخلی و خارجی هم فراهم می‌شود، یعنی با گرانی کالاها احتمال تقلب در هر بازاری بیشتر می‌شود، چون جنس اصلی بها دارد و بالاخره آدم‌های سودجو هم وجود دارند، وقتی که هابیلی هست قابیلی هم در کنار آن وجود دارد.

وی افزود: متأسفانه آن‌ها آن‌قدر آدم‌های بی‌اخلاقی هستند که حاضرند جان هم‌نوعان خود را به‌خطر بیندازند تا خودشان سود کلانی به جیب بزنند. ما باید تلاش کنیم که داروی مورد نیاز بیماران، راحت‌تر، ارزان‌تر و سریع‌تر تأمین شود، نوشیدنی‌های دودزا با وجود ظاهر فانتزی و قیمت ارزان به دست برخی دانش‌آموزان رسیده‌اند، اما آموزش و پرورش، فروش این محصولات در بوفه های مدارس را تکذیب کرده و گفته است که گزارشی مبنی بر آن به دستشان نرسیده است.

عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس ادامه داد: وقتی داروهایی که از خارج وارد می‌شود تحت نظر دولت نباشد و قاچاق باشد ممکن است استاندارد نباشد. این یک خطر است. سال‌های قبل شاهد این اتفاق ناگوار بودیم. به عنوان مثال خونی برای هموفیلی‌ها وارد کشور شد که مشکل داشت. چون برخی خارجی‌ها هم به بهای بیچاره شدن ملت‌های دیگر به فکر سود اقتصادی خودشان هستند.

آریایی‌نژاد با بیان این که ممکن است در داخل هم تقلب وجود داشته باشد گفت: بعضی وقت‌ها امکان دارد که داروهای تولید داخل کیفیت لازم را نداشته باشند. گاهی اوقات هم ممکن است مردم عادی آگاهی کامل نداشته باشند و به داروخانه بگویند که «این دارو را از فلان برند بده، حتی گاهی اسم برند را بلد نیستند اما با نشانی روی دارو آن را از داروخانه تقاضا می‌کنند. مردم یا براساس تجربه یا به دلیل تبلیغات یا هر علتی متقاضی یک نشان خاص می‌شوند. البته یکی از علت‌ها کیفیت نامطلوب تولیدات بعضی شرکت‌ها و برندهای دارویی است که این هم باید بررسی شود. مثلاً ده تا کارخانه همگی یک داروی خاص را تولید می‌کنند اما مردم صرفاً خواستار محصولات یک کارخانه هستند.

وی با اشاره به این که بخشی از استقبال مردم از یک دارو به دلیل بحث فرهنگی است افزود: گاهی از داروهای داخلی فراری هستیم و دنبال داروی خارجی می‌گردیم. اما جالب است که در سفرهایی مانند حج یا کربلا شاهدیم که آن‌ها دنبال داروهای ایرانی هستند. بنابراین جو روانی و فرهنگی هم در موضوع دارو مؤثر و مطرح است، مجلس باید ناظر باشد و آزمایشگاه‌ها را رصد کند تا مشخص شود که کیفیت داروهای تولیدی داخل با معیارها و استانداردهای مناسب سازگار است یا نه.

آریایی‌نژاد در پاسخ به این سؤال که برخی می‌گویند در این شرایط مافیای دارو قوت گرفته، آیا این اظهار نظر صحیح است گفت: این هم یکی از موضوعات است. چرا می‌گویند نباید تعارض منافع وجود داشته باشد؟ آیا اگر مسئول غذا و دارو کارخانه‌دار باشد می‌تواند از مشکلی که در مجموعه زیرنظرش رخ دهد چشم‌پوشی کند؟ در بسیاری از مواقع شاهد این موضوع هستیم. 

وی اضافه کرد: آیا می‌شود یک وزیر یا معاون وزیر یا مدیر ارشد دولتی در کارخانه‌های مختلف دارویی سهام داشته باشد؟ این موضوعات را برای مثال می‌گویم وگرنه خدا نکند که این اتفاقات بیفتد. اما شاهد بوده‌ایم که گاهی اوقات افرادی به‌عنوان مثال مسئول بهزیستی می‌شوند که مجموعه‌ای تحت نظر بهزیستی دارند. بسیار سخت است وقتی یک فرد در زمینه مسئولیتش فعالیت خصوصی داشته باشد نخواهد برای مجموعه خود تبعیض قابل شود. باید تلاش کنیم افرادی که در جایی مسئولیت می‌گیرند و منصوب می‌شوند کنار مسئولیت خود بهره اقتصادی از مجموعه‌های تحت‌نظرشان نداشته باشند.