من اگر وزیر باشم  هر روز به خودم می‌گویم که وزارت آش دهن‌سوزی نیست‌، مدت حضورت در این پست  کوتاه است‌، یادت نرود که خواهی رفت. ‌و این جمله را روی دیوار اتاقم بصورت یک تابلو با خط زیبا  نوشته و نصب میکنم. 

‌من اگر وزیر باشم، همانند جنگجویان دلاور قدیمی در صف اول سپاه خود به نبرد میروم و در میدان نبرد دوشادوش سربازانم میجنگم. لذا در وزارتخانه ام با تمام توان حضور خواهم داشت و با تمام انگیزه فقط به کارهای وزارتم رسیدگی میکنم و نه به کارهای خودم. 

‌من اگر وزیر باشم کار درست وضروری را  انجام میدهم و با هر کسی که مخالفت کرد مقابله میکنم تا آن کار درست انجام شود. برای رضایت مخالفین از تصمیم درست خود برنمیگردم.

‌در زمان وزارت من مدیران نالایق جایی نخواهند داشت. هر که باشند و سفارش هر کسی پشتشان باشد فرقی ندارد؛ نالایق و کارنابلد نباید بر سر کار باشد. حق هر کسی باید به خودش برسد و نه به دیگری.

 من اگر وزیر باشم هرگز وعده دروغ نمیدهم‌ و ‌نمیگذارم کسی مرا فریب بدهد و کاملا شفاف شرایط را برای مردم بازگو میکنم چون معتقدم مردم غریبه نیستند و همه مثل بستگان منند.

من اگر وزیر باشم مشکلات را چالشی برای مقام خود نمیبینم و لذا کسانی را که مشکلات را مطرح میکنند تخطئه نمیکنم بلکه از آنها برای حل مشکلات کمک میگیرم چون حل مشکلات را وظیفه خودم میدانم و نه حفظ موقعیتم...

‌من اگر وزیر باشم و مدیران بالاتر از من با تصمیمات درست وزارتخانه ام مخالفت کنند مساله را شفاف با همه در میان میگذارم و اگر لازم باشد به دادگاه شکایت میکنم‌. بخصوص اگر تصمیمات وزارت من برای حفظ جان مردم مهم و حیاتی باشد، هرگز برای حفظ پست و مقام کرنش نمیکنم و به تصمیمات درست پشت نمیکنم.

‌من اگر وزیر باشم هرگز به منافع خودم فکر نمیکنم چون انجام این وظیفه را بالاترین سعادت برای خود میدانم تا همیشه نام من در ذهن مردمم به نیکی ثبت شود که خود را به قیمت نازلی نفروخت و برای حفظ جان مردم کوشید... و در نهایت اگر دیدم که نمیتوانم در مقامی که هستم برای حل مشکلات قدمی بردارم، از سمت خود استعفا میدهم چون مطمئنم افراد بهتری هستند که میتوانند.

  مطمئنم که خیلی ها مثل من فکر میکنند و حاضرند برای حفظ جان مردمشان حتی از «جان» خودشان بگذرند؛ نام و نشان و پست و مقام که چیزی نیست.