به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، هر جا سخن از درمان و سلامت در میان باشد پای بیمه‌ها هم به میان کشیده می‌شود، سازمان ها و مراکزی که که فلسفه وجودی‌ آنها حمایت مالی از بیماران و جبران هزینه‌های درمانی است، اما واقعیت این روزها نشان می‌دهد برخی از بیمه‌ ها به جای پشتیبانی از مردم بیشتر به یک بنگاه اقتصادی تبدیل شده‌اند، سازمان ها و شرکت هایی با سودهای کلان و سرمایه‌گذاری‌ های غیر مرتبط که کمتر نشانی از هم‌ نفس بودن با بیمار دارند.

در سال های گذشته همزمان با اجرای طرح تحول سلامت انتظار می‌رفت بیمه‌ ها ستون اصلی کاهش هزینه‌های درمانی باشند اما در عمل پرداخت مطالبات بیمارستان‌ها و پزشکان با مشکلات گوناگون مواجه شده است و بیماران همچنان مجبورند بخش بزرگی از هزینه‌ها را از جیب بپردازند، وزیران بهداشت و درمان، کارشناسان و مدیران حوزه سلامت در سال های گذشته بارها اعلام کرده اند که تسویه حساب با پزشکان، بیماران و مراکز درمانی بدون همکاری بیمه‌ ها ممکن نیست اما شواهد موجود و گلایه های بخش های گوناگون حوزه سلامت نشان می دهد این پیگیری ها نتیجه مشخص و ملموس برای رفاه حال مردم در بخش دارو و درمان نداشته است!

این در حالی است که علاوه بر گلایه مردم، پزشکان و مراکز درمانی این روزها داروخانه‌ ها نیز قربانی خاموش بدهی‌ های بیمه شده‌اند، بر اساس گزارش‌های رسمی بدهی انباشته بیمه‌ ها به داروخانه‌ ها در برخی استان‌ها به میلیاردها تومان رسیده است، این وضعیت باعث شده برخی از داروخانه‌ ها توان خرید دارو از شرکت‌های پخش را از دست بدهند و قفسه‌هایشان خالی‌تر از همیشه شود.

وی افزود: موضوع بیمه و دارو حلقه‌ های بهم پیوسته‌ای است که اگر هر کدام از آنها دچار نقصان شود روی بخش‌های دیگر تأثیر می‌گذارد، در کل این فرآیند ۳ الی ۴ حلقه بهم متصل داریم که آخرین حلقه آن داروخانه‌ ها هستند، اگر داروخانه‌ها بتوانند مطالباتشان را از سازمان‌های بیمه‌ گر دریافت کنند با شرکت‌ های پخش دارویی تسویه حساب می‌کنند، پس از آن شرکت‌ های پخش دارویی با شرکت‌ های تولید کننده دارو  و در آخر شرکت‌های تولیدکننده با شرکت‌ های تولیدکننده مواد اولیه یا واردکنندگان به موقع تسویه حساب می‌کنند.

با وجود همه این مشکلات بسیاری از کارشناسان حوزه سلامت نسبت به روش سرمایه‌گذاری بیمه‌ها در بخش‌هایی غیر از درمان انتقاد دارند، در واقع برخی بیمه‌ ها منابع مالی زیادی دارند که به جای اختصاص به پوشش و حمایت از هزینه‌های درمانی در پروژه‌های تجاری سرمایه‌گذاری می‌کنند.

نظام سلامت ایران همچنان رویکردی دولتی دارد که باعث به روزمرگی و اجرا نشدن کامل قوانین بالادستی شده است، به باور بسیاری از کارشناسان حوزه سلامت خرید راهبردی خدمات درمانی، تجمیع منابع بیمه‌ها و تعیین قیمت تمام‌ شده خدمات را از جمله روش‌های ارتقای حوزه سلامت و افزایش رضایتمندی مردم است.