به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، استنت یک لوله کوچک توری بافت است که در شریان‌های آسیب دیده یا مسدود قرار می‌گیرد و آنها را باز نگاه می دارد تا با جریان آزادانه تر خون در اطراف قلب خطر بروز حملات بیشتر قلبی را کاهش دهد.

اکنون نتایج یک مطالعه که توسط محققان دانشگاه شفیلد در انگلیس بر روی چهار هزار بیمار انجام شد، نشان می دهد بیماران مبتلا به حمله قلبی که برای درمان گرفتگی شریان های درمان نشده خود یک استنت اضافی دریافت می کنند نسبت به بیمارانی که برای برطرف کردن گرفتگی رگ های خود قرص مصرف می کنند در آینده کمتر با خطر ابتلا به یک حمله قلبی دیگر روبرو می شوند طوریکه بر اساس نتایج این مطالعه خطر ابتلا به یک حمله قلبی دیگر در عرض پنج سال در بیمارانی که استنت اضافی در رگ های گرفته خود داشتند، ۷.۸ درصد و در بیمارانی که قرص مصرف می کردند ۱۰.۵ درصد بود.   

همچنین افرادی که استنت اضافی دریافت کرده بودند یک پنجم کمتر احتمال داشت که در آینده به درمان اضطراری شریان های قلبی نیاز داشته باشند.

محققان در بخش دیگری از این مطالعه نیز به بررسی این موضوع پرداختند که آیا زمان انجام رویه استنت گذاری دوم نیز تاثیری در دستیابی به اثرات مثبت آن دارد یا خیر. آن‌ها در این مطالعه این موضوع را مد نظر قرار دادند که برای دست‌یابی به این اثرات مفید آیا رویه دوم استنت‌گذاری باید همزمان با استنت‌گذاری اول در بیمارستان باشد و یا در یک رویه جداگانه سرپایی که در زمان دیگری انجام شود نیز می‌توان به همان نتایج دست یافت.

نتیجه این مطالعه نشان داد که اثرات مفید قرار گرفتن استنت اضافی برای درمان شریان‌های گرفته بیماران مبتلا به حمله قلبی، صرف نظر از اینکه رویه دوم استنت‌گذاری همزمان با بستری شدن بیمار برای درمان اضطراری حمله قلبی باشد و یا شش هفته بعد در یک رویه سرپایی انجام شود، مشابه است.
این مطالعه نشان می‌دهد که قرار دادن استنت دوم برای سایر شریان‌های گرفته شده قلبی باید یک درمان استاندارد برای بیماران مبتلا به حمله قلبی در هر زمان ممکن باشد.

به گزارش ایرنا نتیجه این مطالعه در مجله New England Journal of Medicine منتشر شده است.