یکی از مشکلات کشور ما، شعارزدگی و ارجحیت حرف به جای عمل هست. مثلا در مملکت ما، رهبر در یک سخنرانی اعلام میکنند: «باید به داد قشر کارگر و کارمند رسید.» حرف زیبا و سخن به جایی است؛ همه استقبال می‌کنند؛ رئیس جمهور مجددا اعلام می‌کند: «باید به داد قشر کارگر و کارمند رسید.» وزیر در مقام حرف تبعیت و اعلام می‌کند: «باید به داد قشر کارگر و کارمند رسید.» استاندار، فرماندار، نماینده مجلس، قوه قضائیه، مدیر‌کل و بعد از آنها، مدیر اداره هم یکی یکی اعلام می‌کنند‌: «باید به داد قشر کارگر و کارمند رسید!» حلقه مفقوده کسی است که باید با طرح و لایحه و قانون نویسی و سیاستگذاری، این شعار صحیح را عملی کند. گویی این وسط، خود کارمند و کارگر بیچاره باید به داد خود برسند!...