به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، مرضیه بخشنده با اشاره به آخرین آمار میزان مرگ و میر کودکان اظهار کرد: بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی، میزان مرگ و میر کودکان زیر ۵ سال در سال ۲۰۰۰، ۳۴.۲ درصد بوده که این آمار به ۱۴.۹ درصد در ۱۰۰۰ تولد زنده رسیده است و بر اساس گزارش بانک جهانی، کشورمان به یک موفقیت بزرگ دست پیدا کرده است؛ البته بخش زیادی از کاهش مرگ و میر کودکان مربوط به نوزادان است.

کارشناس سلامت مادران وزارت بهداشت ادامه داد: کودکان زیر ۵ سال به گروه‌های سنی نوزادان زیر یک سال و زیر ۵ سال تقسیم بندی می‌شوند و در سال‌های اخیر روند کاهش مرگ و میر کودکان مقداری کند شده که این موضوع کاملا طبیعی است، زیرا به دوره‌ای رسیده‌ایم که کاهش آمار باید با شرایط پیچیده تری انجام گیرد، در گذشته مرگ و میر کودکان بر اثر اسهال، درصد زیادی داشت که با تلاش وزارت بهداشت این آمار کاهش پیدا کرده است؛ اما نمی‌توانیم بگوییم که در کشور کودکی به دلیل اسهال فوت نمی‌کند.

وی افزود: مهمترین علت مرگ و میر کودکان زیر ۵ سال در کشور به دلیل ناهنجاری‌های جنین است و این بدان معنی بوده که کودکان با ناهنجاری‌های مختلفی متولد شده اند، حوادث و سوانح یکی از علت‌های مهم مرگ و میر کودکان زیر ۵ سال است و ما نیازمند فرهنگ سازی بیشتر در این خصوص هستیم و بیشتر مرگ کودکان به دلیل حوادث ترافیکی است؛ بر اساس بررسی‌های انجام شده اغلب کشور‌های پیشرفته با این مشکل یعنی مرگ و میر‌های ناشی از حوادث ترافیکی دست و پنجه نرم می‌کنند.

بخشنده گفت: علت مرگ و میر‌های کودکان زیر ۵ سال در دانشگاه‌های مختلف علوم پزشکی سراسر کشور متفاوت است و فوت کودکان زیر ۵ سال بر اثر حوادث ترافیکی، سقوط و حتی غرق شدگی در دانشگاه‌هایی بیشتر از سایر مناطق دیگر گزارش شده است، بر اساس گزارش‌های ارسالی، ۱۹.۷ درصد از مرگ و میر‌های کودکان به دلیل ناهنجاری، بیش از ۱۹ درصد از فوت کودکان ۱ تا ۵۹ ماهه به دلیل سوانح و همچنین ۱۱ درصد از آن به علت مشکلات تنفسی است، میزان مرگ و میر کودکان زیر ۵ سال در شهر و روستا متفاوت است و فوت کودکان ۱ تا ۵۹ ماهه در روستا‌ها نسبت به جمعیتشان بیشتر است.

به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان کارشناس سلامت مادران وزارت بهداشت در پایان اضافه کرد: اگر جمعیت روستایی حدود ۲۴ درصد باشد، میزان مرگ کودکان زیر ۵ سال حدودا ۳۵ درصد است و این واقعیت نشان می‌دهد کودکان روستایی در معرض خطر بیشتری هستند؛ این موضوع شاید به این دلیل باشد که دسترسی به بیمارستان یا پایگاه‌های بهداشت در مناطق روستایی کمتر از مناطق شهری است و کودک با بروز حادثه‌ای به دلیل نرسیدن به بیمارستان فوت می‌کند.