مطالبه سلامت فردی و اجتماعی از سیاستگذاران، حق اساسی و پایه‌ای تک تک شهروندان ایرانی است و هیچگاه تعطیلی‌بردار و یا فراموش شدنی نیست. 
سیاستگذار اگر تصور خامی دارد که پرسشگری از رفتار‌، گفتار و کردار او مشمول مرور و اطاله زمان خواهد شد، به‌راستی خوش‌خیال و متوهم است زیرا  مطالبه حق ‌حیات، یک رفتار حقوقی  نیست، بلکه آمیخته با سرشت بشر و از او جدا ناشدنی است و تا نفسی هست، مطالبه حق تنفس هم خواهد بود.

سیاستگذار اگر همه لشگر رسانه‌ای خود و همه ایرج حریرچی‌هایش را هم به صحنه بفرستد تا مردم را مقصر بروز موج دوم بیماری نشان دهد، باز هم هیچ روح اگاه و وجدان پاکی آن را نخواهد پذیرفت و اعمال و افکار سیاستگذار را مسئول رهاشدگی بیماری خواهد دانست مردمان خوب کشور ما نه طمع کردند و نه نافرمانی نمودند و جان شریف خود را به امانت به دست گروهی سپردند که متاسفانه مسئولیت خطیر خود را درک نکرده و دائما در حال فرافکنی در قبال تعهدات خود بوده و هستند.

 سیاستگذار زمانی بسیار پیش (‌بهمن۹۸) با خود به این جمع بندی‌ رسید که همزمان نمودن  فعالیت‌های اقتصادی با کنترل بیماری (‌مدل کنترل بسیار موفق کره جنوبی‌) برای او ناممکن است چون ساختار و منابع و باور آن را ندارد و‌ اما به جای اتخاذ شیوه‌ای که جان مردمانش را حفظ کند، تفکر تحقق ایمنی گله‌ای ‌را انتخاب کرد و با همه انکار و تکذیب‌ها، عملا آن‌ را اجرا کرد که اینک به کشتار مردم ختم شده است.

گروه پزشکان و قانون اعلام می‌کند که مسئول‌ رخ دادن موج دوم بیماری و شدت فاجعه‌آمیز آن و کشتار وسیعی که به‌راه انداخته است مردمان عادی‌، بیگانگان و یا عوامل پنهان و ناپیدا نیستند و  مسئول تمام انچه اکنون‌ در قاب تصویر کورونا در ایران دیده می‌شود، یکسره ناشی از نحوه سیاستگذاری و تصمیم‌گیری توسط سیاستگذاران است و فرافکنی توسط آنان حقیقت را تغییر نخواهد داد. 

پیر وضو کرد و کَفَن بر‌گرفت
پیش مَلِک رفت و سخن در‌گرفت
دست به هم سود شَهِ تیز رای
وز سر کین دید سوی پشت پای
گفت‌: شنیدم که سخن رانده‌ای
کینه‌کُش و خیره‌کُشم خوانده‌ای‌؟
آگهی از مُلکِ سلیمانی‌ام‌؟
دیوِ ستمکاره چرا خوانی‌ام‌؟
پیر بدو گفت نه من خفته‌ام
زآنچه تو گفتی‌، بَتَرَت گفته‌ام
پیر و جوان بر خطر از کار تو
شهر و دِه آزرده ز پیکارِ تو
من که چنین عیب شمارِ توام
در بد و نیک آینه‌دارِ تو‌ام
آینه چون نقش تو بنمود راست
خود شِکَن! آیینه شکستن خطاست