در دسترس داشتن واکسن کرونا، یک حق مسلم بشری است که همه بشریت برای آن دارای حقی یکسان هستند و هیچ انسانی به علت جغرافیا، عقیده، نژاد و رنگ و نوع حکومتی که بر او حاکم است، نباید از این نعمت الهی که دانش برای بشر فراهم کرده، محروم بماند.
ایران نیازی به کمک‌های انسان دوستانه ندارد چون می‌تواند هزینه نیازمندی‌های مردم خود را پرداخت کند و ذخائر بسیاری برای هزینه کردن برای آن دارد که بخشی از آن، میلیاردها دلار پول بلوک شده ایران است و هیچ قانون بین‌المللی وجود ندارد که خرید واکسن کرونا توسط آن منابع را منع کند. اما همه ما از آنچه بر ما می‌گذرد مطلع هستیم و تنگناهای خودخواسته و دیگران ساخته را می‌شناسیم.
آنچه که اینک و در بحبوحه کشتار کرونا در ایران و کنترل ناشده بودن آن باید تبدیل به اولویت نخست کشور شود تا بیماری ریشه ما را برنکند، تهیه واکسن به هر ترتیب و هر شیوه ممکن و از هر کشوری است که تولیداتش توسط مراجع پزشکی جهان تایید شده باشد.
حاکمان ایرانی اینک وظیفه انسانی، ملی، شرعی و قانونی دارند با فعال نمودن یک اقدام هماهنگ فرا جناحی و فرا گروهی برای حفظ جان هزاران انسان بیگناه، سیاستی در پیش گیرند که می‌توان آن را «دیپلماسی واکسن» نامید.
مذاکره برای تهیه واکسن معتبر و موثر از هر منبع موثق در جهان و تسهیل خرید، انتقال و استفاده از آن برای میلیون‌ها ایرانی در خطر، به دکترینی ویژه و همتی متناسب با آن در موضوعی که تا به حال تجربه‌ای در آن نداشته‌ایم نیاز دارد که وظیفه مطالبه آن با ما مردمان ایران و وظیفه طراحی و اجرای آن با سیاستگذاران است.
جلوگیری از مرگ روزانه صدها انسان ایرانی بیگناه، ارزشی بیش از هر مفهوم دیگر را دارد و مسئولین کشور از هر تیره و تبار و خط و حزب باید به فعال‌سازی دیپلماسی واکسن اهتمام ورزند تا رنج از دست دادن هموطنان‌مان را با عبور از تنگناهایی قابل عبور کاهش دهیم.
هر‌گونه تصویر‌سازی سیاسی از دیپلماسی واکسن تنها نشانه‌ای از عدم درک از عمق مفهوم نجات انسان و مشغول شدن به مفاهیم سخیف قدرت است که دستاوردی جز مرگ بیشتر ایرانیان را به همراه نخواهد داشت.
پایان پیام/
نظر خود را بنویسید