از دو جنبه مراجعین فوری و با مشکلات روحی روانی ناشی از مواجهه با مورد اورژانسی و عدم انتظار و آمادگی قبلی از یک طرف و پرسنل با مهارت کمتر و خسته و فرسوده با مشکلات روحی و روانی و جسمی از طرف دیگر، انتظار رضایت داشتن و کار مطلوب و با بهترین نتیجه در اورژانس‌ها، کمی غیرمنطقی می‌نماید...

در بلایای طبیعی مثل سیل،زلزله و ... می توانیم از طریق نقاشی به کودکانمان در تخلیه هیجاناتی که قادر به بیان آن نیستند و کنترل اضطراب آنها کمک کنیم...

حوادثی از قبیل سیل، علاوه بر زیان‌های جانی و مالی، بر روح و روان گروه‌های مختلف هم اثرات مخربی بر جای می‌گذارد. کودکان از جمله این گروه‌ها هستند...

اگرچه حوادث ناگوار طبیعی تمام افراد را تحت تاثیر قرار می‌دهد، اما اثرات این شرایط بر کودکان و نوجوانان بسیار شدیدتر و قابل توجه است. بنابراین بسیار مهم است که چگونه باید کودکان آسیب دیده را تحت حمایت‌های اولیه روانی - اجتماعی قرار داد...

اگرچه حوادث ناگوار طبیعی تمام افراد را تحت تاثیر قرار می‌دهد، اما اثرات این شرایط بر کودکان و نوجوانان بسیار شدیدتر و قابل توجه است. کودکان در سنین مختلف واکنش‌های متفاوتی از خود نشان می‌دهند...

سیل‌ها شایع‌ترین فاجعه طبیعی در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه هستند و گاهی تاثیرات ویران کننده‌ای دارند. تاثیرات آنها بر سلامتی در بین جمعیت‌های مختلف به دلایل مربوط به آسیب‌پذیری جمعیت و نوع رویداد سیل متفاوت است...

درحالی که تمام صنوف در حال تعیین تعرفه برای کار خودشان هستند، تعرفه پزشکان توسط خریداران خدمت و به صورت دستوری تعیین می‌شود و لازم است که این حق به نظام پزشکی برگردد...

از دید پژوهشگران مرکز زدایی (decentralization) می‌تواند معانی مختلفی داشته باشد. اساسا مرکز زدایی یعنی انتقال اقتدار و قدرت برنامه‌ریزی عمومی و مدیریت و تصمیم‌گیری از سطح ملی و سطوح بالای حاکمیتی به سطوح پایین‌تر. این انتقال می‌تواند اشکال مختلفی به خود بگیرد و در نتیجه این مفهوم چند گونه‌شناسی دارد.

آیا این است مفهوم اهمیت برنامه پزشک خانواده و نظام ارجاع؟ چرا سرانه پزشکان خانواده همراه با تعرفه‌های بقیه صنوف پزشکی اعلام نشده است؟

بازیگران قبلی شامل کلیت حاکمیت‌، دولت و وزارتخانه‌های مسئول یا مرتبط با سلامت‌، نظام پزشکی‌، انجمن‌های علمی و صنفی و گاها نهادهایی مثل سازمان مالیاتی کشور بسته به مورد، نقش‌آفرینی‌های متنوعی را انجام داده‌اند و نتیجه چیزی است که در حال مشاهده آن هستیم. ولی گسترش فضای مجازی دو نیروی جدید جدی را به صحنه آورده است: «فعالان صنفی» در جامعه پزشکی که حقوق برجا مانده صنفی را مطالبه می‌کنند‌ و «فعالان اجتماعی» که شرایط را غیرمتوازن و به نفع جامعه پزشکی و به‌خصوص پزشکان می‌دانند و درخواست دارند که تعادل بیشتری در برخورداری افراد‌ برقرار شود. این بازیگران جدید، تاثیرگذارترین مولفه‌های صحنه خواهند شد...

فرسودگی شغلی در میان پزشکان موضوعی است که از اهمیت ویژه برخوردار است. خودکشی‌هایی که گاه و بیگاه در میان پزشکان رخ می‌دهد نیاز به توجه به این مطلب را نشان می‌دهد.

دلیل این پرسش، وجود شرایط بحرانی و سختی است که در طول پنج سال اخیر برای جامعه پزشکی ایجاد شده و روز به روز هم بدتر می‌شود. جامعه پزشکی امروز خود را در شرایطی می‌بیند که نظم امور به هم ریخته و تحت فشارها و هجمه‌های شدید از هر سو قرار گرفته و دیگر نمی‌تواند به حال دل بندد و باید به انتظار آینده بنشیند. آینده‌ای که چندان هم روشن و نوید‌بخش نیست و تامل درباره آن با شک و تردید همراه است...

از یک طرف کسب شهرت، از طریق هجمه به پزشکان در حال فراگیری و اپیدمی شدن است و هر کسی در حال عبور، لگدی نثار این محتضر می‌کند و از طرف دیگر، انتشار گزارشات ضدپزشک در خبرگزاری‌های خاص (و البته صدا و سیما) تردیدی در خصوص برنامه‌ریزی شده و هدفمند بودن این هجمه‌ها باقی نمی‌گذارد...

وزیر بهداشت امروز در نخستین نشست خبری خود گفته‌اند: «امیدواریم تا قبل از پایان سال، کارانه پرستاران و مطالبات ‏بازنشستگان پرداخت شود.‏» ما هم امیدواریم این امر محقق شود؛ اما جناب وزیر! حتما از بدهی‌های دیگری هم که در وزارتخانه تحت امر شما وجود دارد، اطلاع دارید...

جنابان آقایان دکتر نمکی و دکتر ظفرقندی! وقتی آمار دقیق تفکیکی پزشکان بر حسب رشته، محل، نوع اشتغال، درآمد، مالیات و انواع دیگر آمارهای لازم را حتی سازمان نظام پزشکی و وزارت بهداشت ندارند،(!) چرا نبایستی هر آمار مغلوط و مغشوشی مورد پذیرش جامعه قرار گیرد؟ آیا نداشتن آمار دقیق در قرن ۲۱ و عصر اینترنت از یک سازمان کشوری و یک وزارت عریض و طویل و دارای سامانه‌های متعدد آنلاین، قابل پذیرش است؟...