استاد و رئیس مرکز تحقیقات و اقتصاد و مدیریت داروی دانشگاه علوم پزشکی تهران در یادداشتی نوشت: خدمات برخط با شتابی ‌کنترل‌نشدنی تبدیل به یک کسب‌وکار رضایت‌بخش برای سرمایه‌گذاران، صاحبان کسب‌وکار و مشتریان شده است. کسب‌وکار و خدمتی که طرفین از آن رضایت دارند. حوزه پزشکی و داروسازی نیز از این فضای نوپدید متاثر بوده است.

عدم دسترسی به استنت قلبی می تواند با مرگ آنی بیمار همراه باشد و این موضوع نشان می‌دهد که اهمیت تجهیزات پزشکی، بسیار بالاتر از دارو قرار دارد.‌

رسانه‌ها نباید با همان روشی که مثلا در واکنش به پدیده‌ای مثل مهاجرت به میدان می‌آیند، به موضوع چندوجهی خودکشی نگاه کنند. موضوعی که در بسیاری موارد، صرفا صنفی نبوده و عوامل دیگری هم در حدوث آن نقش دارند که در بسیاری موارد پرداختن بی‌مهابا به آنها نه جایز است، نه مطلوب.

اخیراً یکی از مواردی که مکرراً درباره موضوعات حوزه پزشکی و فساد در این حوزه مطرح می‌شود، مساله دریافت زیرمیزی یا مبالغی خارج از تعرفه‌های تعیین شده است. ریشه این مساله و فسادی که از این رفتارها ناشی می‌شود را اما باید در سیاست‌گذاری‌ها در این حوزه جست‌وجو کرد.

پزشک و مدیرکل روابط عمومی سازمان نظام پزشکی استان تهران در یادداشتی نوشت: حالا خودکشی‌های سریالی کادر درمان به پزشکان رسیده است. خودکشی زهرا ملکی، پزشک جوان طرحی در جاسک بسیار ناراحت‌کننده بود. ایشان پزشکی مسوولیت‌پذیر، مهربان و بااخلاقی بود اما خودش چندین بار در شبکه‌های اجتماعی از میزان فرسودگی و سختی‌های شغل‌اش نوشته است.

هشت سال قبل در متروی تهران، قبل از اینکه پزشک شوند، در پویش اطلاع رسانی و آموزش برای هپاتیت از شبکه هپاتیت ایران شرکت داشتند. فعال، با انرژی، با انگیزه، در کنار مردم و با امید به آینده…و امروز دیگر در میان ما نیست، او خودکشی کرده است. شما مسئولین با پزشکان و مردم چه کردید؟

بررسی‌ها نشان می‌دهد وزارت بهداشت به انجام کارهای نمایشی روی آورده و برای خود دستاوردسازی می‌کند. رایگان کردن بیمه برای ۵ دهک اول، درمان رایگان برای کودکان زیر ۷ سال، درمان رایگان سرطان و درمان رایگان هپاتیت C جزو اقداماتی است که بدون هماهنگی با سایر ذی‌نفعان مانند سازمان برنامه و بودجه و بدون برنامه‌ریزی و برآورد هزینه صورت گرفته است.

این روزها به طور متوالی خبرهای خودکشی، مهاجرت، تغییر شغل، هتک حرمت و ضرب و شتم پزشکان کشورم را می‌بینم و می‌شنوم و براساس رسالت حرفه‌ای‌ام منتشر می‌کنم. اما این تعدد و تکرار، موضوع را برایم عادی نمی‌کند و روزبروز بیشتر درگیر افکارم می‌شوم. از خودم می‌پرسم ما چطور مردمانی هستیم که می‌بینیم بخش تاثیرگذاری از نخبگان کشورمان آماج انواع حملات ناجوانمردانه قرار گرفته‌اند اما یا دم برنیاورده و سکوت می‌کنیم و یا اندک اقداماتمان از مرحله نمایشی پا فراتر نمی‌گذارد؟؟ مگر نمی‌بینیم که سلامت مردم چطور در معرض خطر قرار گرفته است؟؟

یک پژوهشگر اجتماعی در یاددداشتی نوشت: قانون فرزندآوری با گذشت بیش از دو سال از اجرای آن فرصت مناسبی است که به لحاظ موفقیت و شکست ارزیابی شود.این قانون بسیار پر هزینه و مساله‌دار چه دستاوردی برای جامعه ایران داشته است؟

این روزها کمبود نقدینگی چالش بزرگ صنعت داروسازی و چرخه تامین داروی کشور است و ترک فعل سازمان‌های بیمه‌گر مشکلات زیادی را برای چرخه تامین دارو و بیماران ایجاد کرده است.

نایب رئیس دوم شورایعالی در یادداشتی گفت: چطور ممکن است بتوان جز با مهندسی معکوس، منابع دولتی را با مصارف خصوصی به تعادل رساند و تازه قیمت را نیز واقعی نمود؟ قطعا این اجتماع نقیضین امری محال است!

باتوجه به این فشارهای روزافزونی که به مراکز تحمیل می‌شود، کارزار «اعتراض به فشارهای نظارتی خارج از عرف به مراکز MMT» با هشتگ اصلی #نه_به_تعطیلی_مراکز_mmt ایجاد شد. تقاضای ما این است که نه فقط همکاران پزشک، پرستار، روانشناس و پرسنل اداری مراکز MMT، بلکه همه همکاران دلسوز ما در جامعه بزرگ پزشکی کشور و البته مددجویان و خانواده‌های آنان که نگران درمان عزیزانشان هستند، به این کارزار بپیوندند و با امضای آن کمک کنند که این صدا به خوبی شنیده و درک شود. ✅ طبیعی است برای نیل به این منظور، لازم است لینک پیوستن به کارزار به صورت گسترده در فضای مجازی و‌ گروه‌ها و‌کانال‌ها بازنشر شود. قطعا در این راه نیازمند کمک و حمایت تک‌تک همراهان کارزار هستیم.

یکی از نامه‌ها در حمایت از ممنوعیت ورود برخی واکسن‌ها از برخی کشورها بود و دیگری هم در مخالفت با دادن مجوز به واکسن! هر دو نامه گویی مخالف واکسن هستند! اما اولی هم‌راستا با مسیر شبه علم و دیگری در راستای حمایت از روش علمی.

ائتلاف‌ها علاوه بر رسیدگی به مسائل فوری یا ترویج یا ارائه خدمات، می‌توانند برای متحد کردن تلاش‌ها پیرامون کمپین‌های بلندمدت در زمینه‌هایی مانند ترک سیگار، توسعه اقتصادی جامعه، یا حفظ محیط زیست عمل کنند.

کاش آقای وزیر دغدغه‌اش برای تمام مردم بود نه عده‌ای خاص که از تریبون رسانه همسو با دولت، درخواستی درباره مسائل شخصی دیگران داشته باشد.