بدویت رسانه‌ای؛ کینه از قدرت‌های مدنی
این که تیتر مطلب کسی یا کسانی را بیازارد، اهمیت زیادی ندارد زیرا ما وظیفه آیینه‌سانی داریم.

رفتار مجموعه زیادی از رسانه‌های ایران از طیف‌های چپ و راست اندیشه‌ای و اجتماعی، نشان داده که تا چه حد در بدویتی شدید از لحاظ نوع نگاه و شیوه تفکر در مورد حقوق صنفی و قدرت مدنی صنوف هستند.

گروه پزشکان و قانون به عنوان یک رصد‌کننده، تقریبا تمام مطالب مربوط به ماجرای کارتخوان و مالیات را پیگیری و بررسی نموده است.

آغاز و ادامه این غائله، آغشته به شدیدترین نحوه‌های حمله رسانه‌ای، انگ زنی‌های اخلاقی، دروغ گویی‌ها و اختلاط نمودن‌های عمدی، توهین و تمسخرهای غیرقانونی بود. 

مدعیان اندیشه‌ورزی و مدرنیسم نیز از همقطاران فناتیک خود چیزی را کم نگذاشتند و دقیقا الگویی مشابه آنان را اجرا نمودند. 

روش هجوم وسیع‌ به قصد فلج‌سازی طرف مقابل، شیوه مرسوم و آشنای لشگر رسانه‌ای حاکمیتی برای برخورد با هر تفکری است که آن را نپسندد. 

آمیختن راست و دروغ‌، تغییر در آمار‌ها‌، آفرینش شاهدان قلابی و حتی بازسازی صحنه‌های نمایشی به قصد تاثیر بر افکار عمومی در مقابل یک صنف کوچک اما تاثیر‌گذار، نشانه‌های این بدویت و متاسفانه در مواردی وحشی‌گری ‌بوده و هست. 

ما به عنوان شاهد می‌توانیم گواهی واثق دهیم که در هیچ یک از گزارش‌ها و مطالب تهیه شده از طرف عموم این رسانه‌ها، کمترین توجهی به میزان اعداد و ارقام واقعی، حقوق قانونی افراد و یا صنوف و رعایت حدود قانونی در گفتار و رفتار نگردید.

تولید سیستماتیک دروغ‌، تغییر و تبدیل چهره عمومی یک صنف به افراد متخلف‌، توسعه شکاف‌های اجتماعی و تفرقه در اقشار مختلف مبتنی بر توسعه نفرت اینها دستپخت رسانه‌های ایرانی در برخورد با غائله کارتخوان بوده و هست؛ چه شعارهای رادیکالی چپ بدهند و چه راست‌گرایانی دو آتشه باشند.

رفتار رسانه‌های ایرانی در ماجرای کارتخوان پزشکان بر خلاف احساس خودشان در فاتح بودن‌، نقطه ننگینی است از ترویج دروغ‌، اکندگی به موهوم‌پردازی و فرار از پاسخگویی به سوالات اساسی.

قدرت‌یابی نهاد‌های صنفی امری تدریجی‌، زمان‌بر و هزینه‌دار است. جامعه پزشکی در برخورد با این بدویت و در مواقعی وحشی‌گری رسانه‌ای کم‌کم از بهت خارج خواهد شد و آرام آرام راه‌های مقابله با آن را فرا خواهد گرفت اما زخم‌های رفتار ننگین رسانه‌ها، تا مدت زیادی دردناک باقی خواهد ماند.

گروه پزشکان و قانون آماده است که با هر‌کس و یا نهاد رسانه‌ای که تمایل داشته باشند به گفت‌وگو نشسته و اثبات نماید که در تحلیل نهایی از نحوه برخورد رسانه‌های ایرانی با جامعه پزشکی، تنها به یک مفهوم می‌توان رسید: 

«بدویت رسانه‌ای و کینه از قدرت‌های مستقل مدنی»

پایان پیام/

4 نظر

نظر خود را بنویسید

  • نظرات ارسال شده پس از تایید در وب سایت منتشر خواهند شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشند تایید نمی شوند.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی باشند منتشر نخواهند شد.