تقابل جامعه، حکومت و سایر اصناف با هر کدام از صنف‌ها باعث می‌شود که همیشه چالش‌هایی پیش روی هر صنفی بوجود آید که هر کدام از اصناف برای گذر از این چالش‌ها به فراخور شرایط‌ و بر اساس توانایی‌ها، نیازها و قوانین، راه‌هایی بر می‌گزینند. در این بین اگر این مشخصه‌ها به‌نفع صنف باشد، شرایط به سود صنف بوده و چالش به اتمام می‌رسد اما اگر صنف د‌ر‌برابر این چالش‌ها و مولفه‌های موثر ضعیف باشد‌، در چالش‌های پیش روی خود فرو می‌رود و اگر راهکاری یافت نشود، این چالش‌ها به گردابی بدل شده و صنف را خواهد بلعید...

خبر اول همه رسانه‌های جهان، کرونا است. آمار مبتلایان، تعداد کشورهای درگیر و آمار فوت، لحظه به لحظه به روز رسانی می‌شود. سایه ترس تمام جهان را فرا گرفته و حالا در تمام دیالوگ‌های معمول روزانه ردپای ترس و هراس از کرونا دیده می‌شود. همه منتظر رسیدن بیماری هستند و در عین حال منتظر اقدامات شدیدتر و محدودیت‌های بیشتر برای جلوگیری از انتقال بیشتر ویروس مرگبار، این قصه ادامه دارد و پایان را هنوز کسی نمی‌داند.

تماس که برقرار شد، صدای آشنایی از آن سوی گوشی بدون مقدمه گفت: «امسال کمی زودتر شروع کردیم!» یکی از کارمندان عالیرتبه و بازنشسته شهرداری شهرمان بود که در امور خیریه فعال است و هر ساله برای عید، اقدام به جمع آوری کمک‌های مردمی و تقسیم بین خانواده‌های بی‌بضاعت می‌کند. احتمالا می‌دانست که امسال آنقدر وضع دهنده و گیرنده خراب است که اگر دیر بجنبد، ممکن است نتواند به اندازه کافی کمک جمع‌آوری نماید...

بی‌اعتمادی اعضا به مسئولین سازمان نظام پزشکی بزرگترین تهدید برای بقای سازمان است. عامل اصلی فروپاشی احتمالی این سازمان که در حقیقت صنفی ولی در واقعیت دولتی و حاکمیتی است، «بی‌اعتمادی» است...

ما دندانپزشکان قافله را باخته‌ایم و حیران و سرگردان در خیابان‌های شهر پرسه می‌زنیم. اینکه پشت پرده چه اتفاقاتی رخ داده، بماند. اینکه بدون ایجاد زیرساخت‌های اولیه، ورودی دانشگاه‌ها را پر از دندانپزشک جوان کردیم و افتخار کردیم که خروجی دندانپزشک در سال زیاد داریم و اینها را بدون پشتوانه وارد بازار کار کردیم، بماند.

بحث تعرفه‌های خدمات پزشکی دولتی و مدیریت ناظر بر آن، این روزها یکی از بامزه‌ترین و گریه‌دارترین مسائل اقتصادیست که در این نوشتار سعی بر این است که با زبان ساده‌ای آن را کمی شرح دهیم.

صنف پزشکی روزگاری محدود به یک نهاد صنفی جامع به نام «سازمان نظام پزشکی» بود که اهم مطالبات جامعه پزشکی را پیگیری می‌نمود. کم کم و با توجه به سیاست‌های ‌دولت، که بار مالی سیستم سلامت را از خود و بیمه‌های تحت امر خود، به مردم و پزشکان منتقل می‌نمود، مشکلات این جامعه روزافزون گشت‌ و دردمندانه، به دنبال برخی اهداف نه چندان پاک، منافع گروه‌های مختلف پزشکی متفاوت «نمایانده» شد، تا یکپارچگی منافع پزشکان دچار آسیب شده و اندک اندک، جامعه پزشکی شقه شقه شود! ایجاد انجمن‌های مختلف پزشکی که مجوز آنها اغلب در قالب «انجمن‌های علمی» و توسط وزارت بهداشت صادر می‌گردید، بحث فعالیت‌های «صنفی» را وارد فاز جدیدی کرده و انواع و اقسام انجمن‌ها را پایه گذاری نمود...

خبر، دردآور بود و برای اهل درد ، غریب نیز نبود. مسئولان حاکمیتی درمان و داروی دانشگاه البرز به اتهام راه‌اندازی شبکه فساد قاچاق سازمان یافته داروی متادون دستگیر شدند. و اینکه طبق گزارشات‌، سازمان اطلاعات سپاه به موضوع ورود کرده است، خود دلیل دیگریست بر اتفاقات پشت پرده که احتمالا فراتر از حراست و بازرسی وزارت بوده است. قابل توجه جناب دکتر حریرچی معاون کل وزیر بهداشت که سال‌هاست مراکز درمان سو‌ءمصرف مواد و درمانگران را به این بهانه تحت فشار قرار داده است...

وزیر بهداشت: نخواهم بخشید همکاری را که در نظارت بر کار پزشکان قصور کند. چون منِ وزیر که پشت میز نشسته‌ام باید روز قیامت پاسخ دهم... جناب دکتر نمکی خداوند را سپاس که وزیری بر ما نصیب کرد که ترس از خدا دارد و اعتقاد به روز جزا؛ اما جناب وزیر خدا‌ترس ما علی‌القاعده خوب می‌داند که...

خبر، کوتاه و شوک برانگیز بود؛ آن هم از سوی کسی که زمانی وزیر بهداشت و درمان این مملکت بوده است. مسعود پزشکیان، نایب‌رئیس مجلس شورای اسلامی: «دولت خود توزیع مواد مخدر را برعهده گیرد.»

روزی رئیس جمهور گفت: «پزشکان ایرانی تافته‌های جدا‌بافته هستند. خیلی بدمان آمد و جلیز و پلیزمان درآمد. کمی زمان گذشت؛ اکنون می‌بینم کم هم بیراه نمی‌گفت. من در جامعه ایران که نه، در تمام دنیا انسان‌هایی با این همه دوگانگی سراغ ندارم. تنها در این رشته است که سیستم آموزشی پزشکی درخشان‌ترین استعدادها را به خود جذب می‌کند و دلسردترین فارغ‌التحصیلان را تحویل جامعه می‌دهد...

تا به‌حال ثابت نشده است که هیچ موجودی زنده‌ای جز انسان دارای ادراک ارادی و غیر‌غریزی از آینده خود باشد و این ویژگی منحصر به فرد انسان است که او را به چیزی بیش از تلاش معاش وامیدارد. نام این توانایی یگانه و منحصر به فرد، «عاقبت اندیشی» است که کاملا با غریزه حفظ حیات متفاوت است و مبتنی بر توسعه و گشایش در کیفیت زندگی است و نه صرفا حق زندگی.

روز دانشجو همواره در تقویم کشور ما جایگاه بالایی دارد. روزی است که نسبت به جنبش دانشجویی ادا احترام می‌شود و به پاس همین جنبش است که این روز در تقویم ثبت شده است...

قانونگذاران با سیاست‌های مرموزشان و‌ شهرک غرب (‌فلامک)‌نشینان با همراستایی با آنان و ‌نظام پزشکی با نرمش خاص خود در برابر این مجموعه‌، بعد از افزایش قیمت بنزین ‌تماما سعی‌شان براین است ‌که طوری جوسازی کنند که گویی ملت ایران با پرداختن تعرفه پزشکان از گرسنگی هلاک شده و خواهند مرد!