هروقت از خود می پرسم آیا وزارت بهداشت و درمان واقعا وجود خارجی دارد ؟ به یک تعارض وحشتناک می‌رسم...

چین با قرنطینه اجباری توانست پس از دو و نیم ماه و ابتلاء ۸۱.۰۰۰ نفر و فراوانی ۵۸ نفر (حدودا یک چهارم فراوانی فعلی ما) در هر یک میلیون جمعیت ادعا کند که مورد جدید روزانه نداشته است! ما با درخواست خانه نشینی از مردم پس از دو و نیم ماه (نیمه اردیبهشت) مجموعا چند مبتلا، چه فراوانی و چند مورد جدید در روز بیمار کرونایی خواهیم داشت؟!!!

به مردم عزیزمان توصیه می‌کنم که اگر ناگزیر از استفاده از ماسک شدند، از مدل‌هایی استفاده کنند که از الیاف بافته نشده، ساخته شده باشند که حداقل، مقاومت تنفسی زیادی ایجاد نکند. و در وهله دوم توصیه می‌کنم که به جای ماسک‌های پارچه‌ای دوخته شده، از ماسک‌های یک‌بار مصرف جراحی استفاده کنید.

سفید پوشان مظلومند، چون به سرانجام کار آگاهند و در قبال اکثریتی که در آرامش جاهلانه خویش تن به پذیرش توصیه‌های علمی نمی‌دهند، هم احساس مسوولیت می‌کنند و هم به ایشان عشق می‌ورزند...

آنچه که از برنامه ها و گزارشهای این روزهای مجموعه صدا و سیما ترسیم می شود، تابلوی آشفته ای است از پراکنده گویی و گزاره هایی غیرمستند که بیش از آنچه که در دامان علم پرورش یافته باشد، از فیلتر ذهنی محدود و ناکارآمد مجریان و برنامه سازانی تراوش می شود که هنوز تفاوت مستندات علمی و بی مزه گوییهای عوام پسند را نمی دانند.

متاسفانه در پاندمی کرونا عدم اتفاق نظر مسئولان در اتخاذ یک استراتژی واحد سبب شده که تا حال حاضر به طور متوسط ۱۰تا ۱۵ درصد مردم آلوده به کرونا شوند و فشار سنگینی به سیستم درمانی وارد بیاید و متاسفانه کم کم مسئولان به یک اتفاق نظر اجباری می‌رسند که «صبر کنند تا روند طبیعی بیماری کامل شود!»

از تاریخ ۳۰ بهمن ماه ۹۸ و با اعلام رسمی وزارت بهداشت، بیماری کووید ۱۹ در ایران شروع شد! وزارت بهداشت که در مهلت زمانی یک و نیم ماهه بین شروع بیماری در چین و ایران، هیچ نوع پیشبینی خاصی برای ذخیره اقلام بهداشتی مورد نیاز در بحران کرونا نکرده بود، پس از چند روز با موج افزایش مصرف مواد ضد‌عفونی کننده و از جمله الکل اتانول روبرو شد!...

آنچه بیش از هرچیز بعنوان عامل انسانی در شیوع بیماری کرونا در کشور نمایان است ضعف مسئولین در فهم و درک هشدارهای کارشناسان و پزشکان دلسوز در خصوص روشهای کنترل و محدود کردن و مهار بیماری بوده است که خود ریشه در آموزشهای پیشین آن افراد و در نتیجه عدم رعایت آن اصول توسط مردم دارد.

پیامبران بسیاری در میان بنی اسرائیل ظهور کردند. بزرگ و کوچک، معروف و ناشناس، اما هر کدام به خصوصیتی شهره بودند و یکی از آنان به گریان بودن!!

کدام کارشناس دلسوز و کار بلد سلامت است که نداند غفلت حاکمیت از تبیین جایگاه پزشک جامعه‌نگر و ترویج تخصص‌گرایی و متزلزل کردن جایگاه پزشکان چه لطمات سخت و اساسی بر کلان سلامت جامعه وارد کرده است ؟ تاکید فراوان بر درمان و بی‌توجهی به پیشگیری، مهمترین و بزرگترین اشتباه‌ و راهبرد سیاستگذاران سلامت کشور بوده است‌...

تاریخ پزشکی خاطرات ناخوشایندی از درمان های غیر استاندارد بر روی بیماران و افراد عادی دارد. از تحقیق بر روی واکسن هایی که مستقیما روی انسان تجربه شده و باعث مرگ بسیاری شد تا دادن داروها بدون پشتوانه علمی که باعث صدمات جبران ناپذیر بیمار شده است. رعایت توازن بین مداخله در بحران با اقدامات بی باکانه آنها با رعایت موازین شناخته شده اخلاق پزشکی میسر است...

ستاد پزشک خانواده استان فارس در جلسه بیست و یکم اسفندماه، بندهایی را مصوب کرده‌ است که دارای ابهام، تداخل و سردرگرمی کاری ذهنی بوده، غیر‌کاربردی وغیر قابل اجرا است و سرانجام صفت بارزه بندهای ۲ الی ۶ آن «تهدید و ارعاب پزشکان خانواده» می‌باشد. بررسی تمامی این بندها فرصت دیگری را می‌طلبد و در اینجا به نقد بند ششم آن که واکنش تعداد زیادی از همکاران را در پی داشته است، پرداخته و در پایان به اجمال، آنچه را که به واقع نزدیک‌تر و کاربردی و تاثیر‌گذار خواهد بود، مطرح خواهد شد.

وظیفه دارم که موضوع بسیار مهمی را به اطلاع شما بزرگواران برسانم. براساس بررسی‌های علمی و تجربیات عملی ‌همکاران من در شهرهای قم و گرگان و مازندران به دلایل‌ زیر ‌مطب‌ها‌، کلینک‌ها و مراکز کوچک درمانی‌ می‌توانند خط اول مبارزه با بیماری قلمداد شوند.

خیلی صریح و روشن باید بگویم که ضمن احترام فراوان برای سرکار خانم دکتر محرز و قدردانی از زحمات پیشین این استاد گرامی‌ و آرزوی سلامت برای ایشان‌، متاسفانه بنده استاد پرسابقه خود ‌را هم در گسترش و شیوع بیماری کورونا‌ مقصر می دانم.

با ورود ویروس کرونا به کشور و اعلان اولین بیماران مبتلا که متاسفانه با اعلام فوت هموطنان هم همراه بود، همه در کادر درمان متوجه شدیم که با چالش غریبی درگیر خواهیم بود.