برای مبتلایان به بیماری‌های خاص تنها زنده ماندن مطرح نیست بلکه بیماران خواهان زندگی باکیفیت و مناسب هستند؛ کیفیتی که تنها به دلار و یوروی تامین دارو وابسته نیست و به بهزیستی روانی برای بهبودی بیماری هم نیاز دارد.

صندوق بیماری‌های خاص و صعب‌العلاج به مضیقه مالی دچار شده است. درحالی‌که معاونت توسعه مدیریت و منابع سازمان بیمه سلامت ایران حداقل منابع موردنیاز برای حمایت از بیماران خاص را ۱۸ هزار میلیارد تومان برآورد کرده است بودجه‌ای که دولت برای صندوق بیماری‌های خاص و صعب‌العلاج در نظر گرفته، کمتر از یک‌سوم منابع موردنیاز این صندوق است.

شاید کمی بیشتر از یک‌سال طول کشید که طرح دولت برای درمان رایگان کودکان زیر ۷سال "خدمات سرپایی و بستری" شکل اجرایی به‌خود بگیرد.

برخی مشکلات کشور هست که حل آنها نیازمند یک اراده است. البته تبعات و زحمت دارد ولی کافی است که اراده کرد و نسبت به انجام آنها به توافق رسید، مثل بهبود سیاست داخلی و خارجی یا حتی مساله تورم؛ این مشکلی است که در برخی کشورها طی دو یا سه سال حل شده‌ است.

مشکلات پایان ناپذیر کادر درمان به ویژه در بخش دولتی باعث شده برخی از پزشکان و پرستاران، خدمت در بخش خصوصی را به ماندن در بیمارستان‌های دولتی ترجیح دهند.‌

به تازگی وزارت بهداشت از بیمه شدن خدمات فصد، حجامت و بادکش خبر داده است، خدماتی که در دایره طب سنتی ایرانی می‌گنجد. با این حال هزینه کردن از منابع دولتی برای سه «عمل یداوی» با توجه به شرایط و منابع محدود بیمه‌‎ها موافقان و مخالفانی دارد که نیازمند بررسی است.

فروش دارو در بستر الکترونیک و فضای مجازی، یکی از مباحث مهم و چالش‌ساز حوزه سلامت است. برخی موافق و عده‌ای مخالف این نوع عرضه دارو هستند و هرکدام دلایل خود را دارند.

اسرار بیماران یکی از ابعاد خصوصی آنها است که بر مبنای الزامات قانونی می‌بایست از طرف پزشکان و مراکز و موسسات درمانی رعایت شود...

خبر تکان‌دهنده بود و تلخ. پزشک جوان دیگری خود را کشت و بار دیگر نگاه‌ها را به سمت جامعه پزشکی ایران گرداند. این مرگ درحالی رقم خورد که فقط یک ماه از خودکشی پرستو بخشی، پزشک متخصص قلب و عروق در لرستان گذشته است.

وزرای سابق بهداشت و رئیس کل نظام پزشکی با هشدارهای جدید نسبت به تبعات تصمیمات غیرعلمی و آسیب‌زا برای آموزش پزشکی و مردم، پیش‌بینی کردند که با این تصمیمات که بی‌رغبتی دانشجویان پزشکی به ادامه تحصیلات تکمیلی را رقم زده در آینده نزدیک، ایران به واردات پزشک محتاج خواهد شد.

مطالعه مهمی که توسط The Lancet منتشر شد نشان می‌دهد که تلاش های جهانی ایمن سازی جان ۱۵۴ میلیون نفر - یا معادل ۶ زندگی در هر دقیقه در هر سال - را در ۵۰ سال گذشته نجات داده است. اکثریت قریب به اتفاق زندگی های نجات یافته (۱۰۱ میلیون سال) متعلق به نوزادان بوده است. این مطالعه که توسط سازمان بهداشت جهانی (WHO) رهبری می‌شود، نشان می‌دهد که ایمن‌سازی بزرگترین کمک هر مداخله بهداشتی برای اطمینان از این است که نوزادان نه تنها به اولین سالگرد تولد خود می‌رسند بلکه به زندگی سالم تا بزرگسالی ادامه می‌دهند. از بین واکسن های وارد شده در این مطالعه، واکسیناسیون سرخک بیشترین تاثیر را در کاهش مرگ و میر نوزادان داشته و ۶۰ درصد از زندگی‌های نجات یافته به دلیل ایمن سازی را شامل می شود. این واکسن احتمالاً در آینده مهمترین عامل پیشگیری از مرگ و میر خواهد بود.

نگاهی به بخش دوم لایحه بودجه ۱۴۰۳ کل کشور که به تازگی به مجلس شورای اسلامی ارسال شده است، نشان می دهد که وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با ۱۳.۸۹ درصد، دومین دستگاهی است که بیشترین سهم را از مصارف عمومی دستگاههای اجرایی به خود اختصاص داده است.

این روزها بار دیگر بحث‌ فروش اینترنتی دارو بالا گرفته‌است این درحالیست که مشخص است سکوهای اینترنتی مانند هر کسب و کار دیگری با نگاه "فروش" و کسب درآمد، وارد مقوله‌ "دارو" شده‌اند، موضوعی که با نگاه داروسازان به "ارایه" دارو به عنوان کالایی سلامت‌محور در تناقض است و همین هم مسبب بروز چالش‌ها و نابسامانی‌هایی در بازار حساس و البته پیچیده دارو شده و گلایه داروسازان و دست‌اندرکاران حوزه دارو را در پی داشته است...

هفته جهانی سلامت در حالی از راه رسید که زنگ خطر چالش‌های عرصه سلامت در ایران کم‌کم به گوش می‌رسد و امروز بهترین زمان برای اتخاذ جهت‌گیری مناسب در این زمینه است.

حالِ برخی از پزشکان این روزها چندان خوب نیست و پای حرف‌هایشان که می‌نشینی، برخلاف تصور عموم از وضعیت کاری و معیشتی خود گلایه دارند. خیلی‌هایشان می‌گویند که کار در بیمارستان‌های دولتی اگرچه سخت و طاقت‌فرساست و مجبور هستند ساعات بسیاری را آنجا بگذرانند، دستمزد و کارانه‌ای که دریافت می‌کنند، بسیار ناچیز است و کفاف هزینه‌های زندگی آن‌ها را نمی‌دهد. البته این فقط پزشکان عمومی نیستند که از وضعیتشان گله دارند؛ بلکه برخی از متخصصان نیز معتقدند که دخل‌وخرجشان با هم نمی‌خواند و اگرچه عمل‌های سختی را انجام می‌دهند، حقوق و مزایای چندانی بابت آن دریافت نمی‌کنند؛ اتفاقی که باعث شده است خیلی‌ها قید کار کردن در مراکز دولتی را بزنند و به بیمارستان‌ها و کلینیک‌های خصوصی سرریز شوند یا اینکه به انجام کارهای زیبایی روی آورند و ترک دیار کنند و سودای مهاجرت به سر داشته باشند.