کسانی‌که در زمان هجوم دشمن، مدافعان جان برکف را به خودی و ناخودی تقسیم می‌کنند، خواسته یا ناخواسته در صف مقابل مدافعان قرار می‌گیرند و جز شرم و ننگ، نصیب نخواهند برد.

در ایتالیا از حدود اول خرداد ۹۹ تعداد مبتلایان روزانه به حدی کاهش یافته که چیزی به نام اپیدمی مفهوم ندارد. در اسپانیا پس از یک توقف حدودا دو ماهه، از حدود دو هفته قبل پیک دوم اپیدمی آغاز شده و در ایران علی‌رغم گذشت شش ماه از آغاز اپیدمی، موج اول همچنان ادامه دارد و به تعبیری موج اول و دوم همه‌گیری روی هم سوار شده است.

«صبر» کردن سخت است. اما همه ما همدیگر را به صبر دعوت می‌کنیم! برای پایان صبر، باید حدودی در نظر گرفت؛ من کی می‌توانم از این سختی رهایی یابم؟ ما برای پایان انتظار، نیاز به یک اتفاق بزرگ داریم، برای اثبات خویش به دیگران، برای اثبات برادری دیگران، یا برای لبریز شدن همان کاسه معروف!

دکتر سوسن سلطانی محمدی به شماره نظام پزشکی ۳۰۵۱۶ در یازده فروردین سال ۴۲ در خانواده مذهبی و متدین به دنیا آمد. در اولین کنکور سراسری بعد از انقلاب فرهنگی شرکت کرد و در رشته پزشکی قبول شد. بعد از گذراندن دوره عمومی در سال ۶۹ وارد رشته تخصصی بیهوشی دانشگاه تهران بیمارستان دکتر شریعتی شد و بعد از سه سال دوره رزیدنتی عنوان نفر اول بورد تخصصی دانشگاه تهران راکسب کرد و به همین دلیل دانشگاه تهران و بیمارستان دکتر شریعتی ایشان را در همان بیمارستان نگه داشتند و سال ۷۲ عضو هیئت علمی شدند.

آقای وزارت؛ قبول می‌کنیم که تست مثبت ارزش تشخیصی قطعی دارد، اما «دیکته نانوشته غلط ندارد!»؛ وقتی تست را محدود می‌کنید، «آمار» را مدیریت می‌کنید، نه «کرونا» را!

با افزایش تدریجی شمار مبتلایان و موارد مرگ‌ومیر کووید۱۹ در استان‌های حاشیه‌ای کشور، افزایش شیب موارد بستری با تشخیص کووید۱۹ و سپس اعلان وضعیت قرمز در سایر استان‌ها، پیک دوم کرونا همان‌گونه که انتظار می‌رفت، آغاز شد و اکنون در میانه آن به سر می‌بریم.

آنها که می‌گویند: «مراسم محرم امسال را باید با شکوه برگزار کنیم» و افاضه می‌فرمایند: «حتی اگر قرار باشد کسی بمیرد کسانی هستند که بخواهند جانشان را برای این مراسم بدهند. اجازه جان ما که دست خودمان است.» انسان از فهم آنها از محرم و شکوه مراسم عزاداری و ارزش جان انسان‌ها دچار شگفتی می شود. بس کنید و کمی فکر کنید و شور را با شعور همراه کنید.

ایرانی باشی و از محرم دور؟! محال است... ایرانی باشی و برای حسین مظلوم تا به‌حال نگریسته باشی؟! محال است... ایرانی باشی و یا ابو‌الفضل ذکر تو نباشد ؟! محال است ... اما وقتی در این زمان رییس محترم جمهور گفت با رعایت پروتکل‌ها باید مراسمات محرم انجام شود، ناخودآگاه با خود گفتم: یا ابوالفضل! یااا ابو‌الفضل!!!

جناب رییس «جمهور»! سنگر گوشتی سیستم سلامتتان فرو ریخت! بعید می دانم دیگر آنقدر قدرناشناس باشید که بخواهید با بولدوزر باقیمانده آنها را دفن کنید! اما به زور «بخشنامه» و با کمک سازمان های صنفی وابسته به خودتان هم نمی توانید نگهشان دارید! مطمئن باشید توان و تحمل هر آدمی هم حدی دارد... حتی اگر پزشک باشد! اگر آنها را در نیابید، اگر پشتیبان مادی و معنوی آنها نباشید، اگر به آنها ثابت نکنید در پس تصمیماتتان «تعقل» و «جدیت» هست، آنها هم ترجیح می دهند جان خود و خانواده خود را حفظ کنند و هر روز اضطراب چنین شغل پر خطری را به جان نخرند...

ویروس کرونا معروف به ویروس تاجدار از جمله سنگین‌ترین ویروس‌های گروه خود، گرد و اندازه آن وقتی قابل درک است که یک میلی‌متر را به یک میلیون قسمت تقسیم کنیم.

جناب آقای روحانی رئیس‌ جمهوری محترم جناب آقای دکتر نمکی وزیر محترم بهداشت و درمان با سلام و احترام باتوجه به همپوشانی موج اول و دوم کرونا ‌و قرار گرفتن ایران در رتبه نهم تا یازدهم جهانی درگیری با این بیماری‌، به نظر می‌رسد دولت محترم در تصمیمات اخیر خود درباره تجمعات محرم ‌چندان اصول امنیت بهداشتی جامعه را در نظر نگرفته است.

امیدوارم‌ به‌خصوص امروز که در بحران «کرونا» نیروهای پزشکی ما «تنها» نقطه قوت سیستم پزشکی ما و باعث قوت قلب مردم ما هستند و در حالی‌که در همین کشورهای همسایه، دولت‌ها حقوق پرسنل پزشکی خود را به‌دلیل خطیر بودن نقش کادر پزشکی افزایش داده‌اند، بدون چشمداشت مالی، مانند یک رزمنده در حال مایه گذاشتن از جان شیرین خود می‌باشند، دولت ما هم تکلیف خود را روشن کند: می‌خواهد پزشکی این کشور همچون خودروی داخلی «...» جان بستاند، یا همچون خودروی «...» حافظ جان مردمش باشد؟! لطفا خود دولت «همین امروز» پاسخ بگوید، نه فردا که خرش از پل گذشت! وگرنه مردم با اندکی فکر می‌توانند از پس تمام تبلیغات کاذب و دروغ‌ها، پاسخ این پرسش را بدهند.

عضو فیزیوتراپیست شورای‌عالی سازمان نظام پزشکی با ارسال یاداشتی نوشت: بر اساس اسناد سازمان بهداشت جهانی فیزیوتراپیستها مسئولیت ارزیابی، طرح ریزی و اجرای برنامه های توانبخشی را برعهده دارند و در حیطه درمان و پیشگیری ایفای نقش می کنند.

این حکایت شعار توسعه پزشکی خانواده در کل کشور توسط وزارت بهداشت به حکایت عجیب و غریبی بدل شده است. این وزارتخانه نمی‌تواند یا نمی‌خواهد حقوق مراقبین سلامت در فارس و مازندران را تامین کند اما شعار توسعه برنامه پزشکی خانواده در کل کشور را مرتبا تکرار می‌کند...

دوستان همکار رویه اعتراضات و حملات بیماران و همراهانشان به پزشکان‌، پرستاران‌، داروسازان و سایر پرسنل پزشکی‌ از این به بعد ادامه‌دار و شدیدتر خواهد شد. بخصوص اینکه شرایط اقتصادی بدتر شده و اوضاع از لحاظ مرگ و میر ناشی از کرونا ملتهب‌تر خواهد شد‌ و دولت نیز به فکر چاره خاصی نبوده و جان ما برایش بی ارزش است‌! لذا چند توصیه‌ زیر را ‌جدی بگیرید: