شاید ریشه اصلی مشکلات فعلی و عدم درک گفتمان طرف مقابل، بی بهره بودن از زبان مشترک علم است. در آشفته گاهی که هرکس با زبان و ادبیات خویش سخن می گوید، بدیهی است که نتیجه ای واحد حاصل نخواهد شد. در این میان متاسفانه افسوس ِ بیشتر از آن روست که در همین گفتار فردی و غیر علمی ، با کج سلیقگی کلماتی به کار می رود که به هیچ روی نماینده ای از گنجینه بی پایان زبان و ادب پارسی نخواهد بود. به کارگیری واژه هایی چون "خبیث" و "سیه روی" جز تهدید غیرمستقیم مخاطب ریشه دار، هدف دیگری را دنبال نخواهد کرد...

چرا چندین سال است اینقدر به فریز "کای جراحی و داخلی و بیهوشی" پافشاری می شود ؟ در طی شش سال گذشته تنها بیست درصد به کای جراحی داخلی و بیهوشی اضافه شده در حالی که تعرفه هتلینگ دست کم سیصد در صد اضافه شده که البته ما معتقدیم این مقدار افزایش باز هم کم است چرا که طی این مدت قیمتها بین ۶ تا ده برابر شده است !!! اخیرا نیز پس از موافقت هیات دولت با میزان ۸% سرجمع افزایش تعرفه خدمات جامعه پزشکی، نحوه تقسیم بندی آن به نحوی انجام گردید که هتلینگ ( جزء فنی ) و ویزیت افزایش یافت ، ولی کای جراحی ، بیهوشی و داخلی برای پروسیجرها مجددا فریز شد...

دکتر شانه ساز عزیز ، برای اولین بار بابت اعترافتان که باعث روشن شدن اذهان همه درباره عملکرد سازمانتان می شود و ما را در برابر ملت روسفید می کند از شما متشکریم. برخی افراد و نهادهای محترم مسئول و ناظر بر عملکرد وزارت بهداشت ازجمله نمایندگان محترم مجلس بابت بی توجهی چندساله به هشدارهای فعالان صنفی دو راه بیشتر ندارند، یا به مسئولیت خود عمل کنند یا کلاهشان را بابت این اتفاقات بالاتر بگذارند.

جناب دکتر نمکی، وزیر محترم؛ حتی در صورت تداوم عدم پاسخگویی شما و مدیران غذا و دارو، نگارنده صرفا جهت ثبت در تاریخ معروض میدارد . حتی اگر به زور جایگاه حاکمیتیِ اعطا شده به شما و سازمان غذا و دارو، توان علم و تحقیق و تجربه بین المللی و نظر اساتید و پزشکان را درهم بشکنید و مثل وزیر سابق به حرف دلسوزان گوش نکنید و طرح صنفی نگر وزارت را برای تامین منافع چند صد نفر اجرایی نمایید، ما درپیشگاه حق و ملت رو سفیدیم که بقدر وسع کوشیدیم؛ اما ننگ ابدی فروپاشی اقتصادی بزرگترین شبکه درمان سومصرف مواد در خاورمیانه با جمع حدود ۷۵ هزار سال تجربه(۷۵۰۰مرکز با متوسط ۱۰ سال سابقه فعالیت) و ۵۰ هزار نفر آموزش دیده و تبعات محتوم امنیتی و آسیب زای این اقدام بر سلامت و امنیت اجتماعی و بیماران و خانواده ها و مردم ، در سایه سکوت نهادهای ناظر و سیاستگزار، تا ابد بر تارک شما و زیرمجموعه غذا دارویتان خواهد ماند...

جناب دکتر رستمی سلام برشما بارها شما و روسای محترمتان و حامیان دیدگاه تحویل داروی متادون به داروخانه‌ها را دعوت به مباحثه کارشناسی رودررو و به دور از شائبه های سو استفاده از جایگاه حاکمیتی و اصرار بر پوپولیسم نموده ایم و هربار پشت قدرت و زیر یا سایه رییس سازمانتان پنهان شده اید و تا کنون یک حرف علمی مبتنی بر تجربه اساتید و تحقیقات بین المللی یا استناد حقوقی یا قانونی یا چیزی بجز مغلطه و بازی با الفاظ از هیچ یک از مسئولین محترم بالادستی شما وجنابتان نشنیده ایم. در مصاحبه صدرالاشاره، باز هم میدان را خالی از هماورد دیده و با بی توجهی به اصول علمی درمان اعتیاد و تحقیقات متقن بین المللی و نیز قوانین و آیین نامه های مرتبط در سخنان سرشار از مغلطه تان، بدون پذیرش مسئولیت عواقب احتمالی، بر نظریه فاقد پشتوانه علمی و تخصصی خود اصرار ورزیده و تلاش کرده اید روند غیرحقوقی ابلاغیه بند ۸ مصوبه ۱۳۶ ستاد مبارزه با مواد مخدر را مبنای درستی برای ایراد نظراتتان قرار دهید.

بحث واکسیناسیون کرونا و اثرات ان روی مردم و بیماری‌، این روزها نقل مجالس شده است. کار از بحث‌های داخل تاکسی ها هم دیگر عبور کرده و به صف نانوایی و سبزی فروشی هم رسیده و مردم طبق معمول نظرات و برداشتهای خود را گاها با کمی چاشنی غلو بیان میکنند. برای این بحث در ابتدا باید نظر خودم عرض کنم‌.

«سازمان نظام پزشکی» یک سازمان «صنفی پزشکی» وابسته به «دولت» است، که از حقوق «مردم» نیز دفاع می کند! بارها این نکته تکراری را گفته ایم، که این «سه گانگی» موجب سردرگمی فراوانی در عملکرد این سازمان شده است. همه می دانیم و گفته ایم؛ «وظیفه» اصلی یک نهاد صنفی، حمایت «همه جانبه» از اعضای خود است. اما سازمان نظام پزشکی، بدلیل همین عملکرد سه گانه که سه ضلع با یک هدف مشترک، یعنی ارتقای سلامت مردم ایران، ولی دارای منافع مادی کاملا متقابل هستند، از ابتدا دچار یک ضعف ساختاری در احقاق حقوق اعضای خود بوده. این ضعف، پس از بازنگری در قوانین نظام پزشکی در دهه ۶۰ ، بسیار شدیدتر و بارزتر شده و پس از بازستانی «حق تعیین تعرفه» در دهه ۸۰ ، این سازمان کلا تاثیرگذاری خود را در حداقل ممکن دید.

در پرده اول وزارت بهداشت بسیاری از دستیاران سال آخر را قبل از اینکه امتحان بورد بدهند به طرح دوره تخصصی فرستاده‌است، اقدامی که طبعا امتحان بورد آنان مورد چالش جدی قرار داده‌است. در پرده دوم گروهی از این افراد در آزمون فوق‌تخصصی رشته‌های مربوطه خود شرکت کرده، قبول شده‌اند و ناگفته پیدا است که آنها طبق قانون آموزشی وزارت در این آزمون شرکت کرده‌اند.

سخنی باخانم گزارشگر: چند روز پیش گزارشی در صداوسیما پخش شد که طی آن خانم محترم گزارشگری در جستجوی داروی متادون و اثبات وجود آن در بازار غیرقانونی با دوربین مخفی به جمع بیماران، عطاریها، داروخانه‌ها و حتی قهوه خانه‌ها رفت و درنهایت‌ تلاش کرد که از دو مرکز درمان سوءمصرف مواد، با اصرار و معامله صوری، دارو تهیه کند که حداقل در محوطه مرکز موفق نشد اما با انتساب ارتباط نگهبان ساختمان و داروخانه و ... با مراکز، تلاش کرد به‌طریق هیچکاکی در ذهن مخاطب القای نادرستی کند که این داروها اگرچه باید در مراکز مجاز عرضه شوند اما ابر و باد و عطاری و داروخانه و نگهبان ساختمان و... درکارند تا مراکز را از مسیر درست درمان خارج کنند و دارویشان را به‌جای ارائه مجاز به بیماران مرکز، با واسطه، به بیماران کف خیابان بطور غیرمجاز تحویل دهند...

پیش‌تر در نوشتارهایی تحت عنوان «مثلث تعرفه» به اثرگذاری مولفه‌های بیمه‌، دولت و مردم بر قیمت گذاری تعرفه‌های پزشکی اشاره کردیم که بر خلاف غالب کشورها که بیمه نقش یک واسطه را بین مردم و پزشکان‌، با نظارت دولت دارد. در ایران این سه مولفه با هم مثلثی ساخته اند که تعرفه و پزشکان را در محاصره خود دارند و عملا پزشکان از تعیین تعرفه خود که حقی صنفی آنان است دور افتاده اند! اما در نوشتار اخیر سعی میکنیم فرضیه ای را مطرح کنیم که با توجه به شواهدی که موجود است، خطر بالقوه منتج از تعرفه غیر‌واقعی است...

در علم طب گاهی تشخیص بیماری‌ها مشکل می‌شود. از مهمترین این موارد موقعی است که فرد مبتلا به یک بیماری شناخته شده قدیمی است و بیماری جدید علائم شبیه به بیماری زمینه‌ای را دارد. اکثرا در این موارد، بیماری جدید با شعله‌ور شدن یا تشدید بیماری زمینه‌ای قبلی اشتباه می‌شود که طبعا تمرکز بر درمان بیماری قبلی گذاشته می‌شود...

وزیر جان کمی به درون وزارت نگاه کن. سایه یاس و نا امیدی، این وزارتخانه را به روز سیاه نشانده است. آنگاه شما هنوز از قصه‌های پر غصه‌ات می‌گویی! گله و شکوه آب و نان نمی‌شود. بازگرداندن امید و طراوت و شکوفایی، احتیاج به اقدامات شگرف و اساسی دارد و نالیدن جز بر افزودن غصه‌ها اثری ندارد. و پایان قصه پر غصه ما یا «رفتن» است؛ کاری که هزاران کردند؛ یا «بی‌خیال شدن» به آنچه می‌شود و می‌ گویند و می‌گویید.

دیروز اعلام شد ‌که تعرفه‌های پزشکی برای سال ۱۴۰۰ به زودی اعلام خواهد شد. تا اینجای کار خوب خیلی هم خوب! قید شده بود که در تعیین تعرفه، تورم در نظر گرفته خواهد شد؛ بازهم عالی! نکته مهم بعد از این موارد این جمله بود: «برای تعیین تعرفه منتظر هستیم تا منابع این بخش در بودجه مشخص شود» این را هر چند بار می‌خوانم، نمی‌فهمم. برای تعیین تعرفه کار منِ پزشک، بابد بودجه موجود مشخص شود‌؟؟؟؟

رییس کمیته کشوری اپیدمیولوژی کرونا در یادداشتی تاکید کرد: در شرایط کرونایی باید از ساده‌انگاری این ویروس به شدت خودداری کنیم و عجولانه بازگشت به شرایط عادی کار و تحصیل را اعمال و تبلیغ نکنیم.

نظام پزشکی هم قدیم‌ها ابهتی داشت، رئیسش هم پر ابهت‌ترین پزشک ایران بود؛ نرخ تعرفه را او تعیین میکرد و با دولت چانه می‌زد و تمام، تا اینکه کم کم اول پست ریاستش را بردند زیر ذره بین و صلاحیت و لابی‌ها که دیگر پر ابهت‌ترین‌ها روی صندلی ریاستش نشینند. بعد مرتبا قانون‌ها پشت سر هم ردیف شدند تا در تعیین تعرفه نقش یک سیزدهمی را هم نداشته باشد و...